ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ

Η ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΜΕΝΗ ΓΙΑΤΡΟΣ Μ.ΑΡΒΑΝΙΤΗ-ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ.

 

 

 

Η Μαρία Αρβανίτη – Σωτηροπούλου είναι πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW, αντιπρόσωπος της ICAN στην Ελλάδα. Η ICAN (International Campaign to Abolish Nuclear Weapons), είναι ένας διεθνής οργανισμός που μάχεται για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων. Φέτος, στην οργάνωση απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης.

Η ακούραστη Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου, γιατρός από το Μεγαλοχώρι, έχει σπουδαία δράση και δεν είναι η πρώτη φορά που βραβεύεται για την αφοσίωσή της στην Ειρήνη και για την εξάλειψη της πυρηνικής απειλής. Είναι παράλληλα και πολύ καλή λογοτέχνης. Η βράβευσή της, αντανακλά και στη Σαντορίνη.

 

 

ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ http://mariasot.blogspot.gr/p/blog-page.html

 

 

 

Η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου γεννήθηκε το 1951 στον Πειραιά και κατάγεται από το Μεγαλοχώρι της Σαντορίνης. Μεγάλωσε στη Σύρο και τον Πειραιά, όπου τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές και ζει και εργάζεται έκτοτε.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το οποίο πήρε πτυχίο Ιατρικής Σχολής το 1974 και ειδικεύτηκε (1977) στη Μικροβιολογία (Βιοπαθολογία). Το 1983 με υποτροφία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας μετεκπαιδεύτηκε στην Αγγλία, σε θέματα Ηπατίτιδας και AIDS. Εργάστηκε σαν ιδιώτης ιατρός και στα νοσοκομεία “Τζάννειο”, Αντικαρκινικό “Μεταξά” (επιμελήτρια) και τον ΟΙΚΟ ΝΑΥΤΗ (επί πολλά χρόνια υπεύθυνη εργαστηρίων) απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε το 2010.
Είναι παντρεμένη με τον παιδίατρο Σωτήρη Σωτηρόπουλο, εκδότη του Ιστορικού-Λαογραφικού περιοδικού “ΔΙΒΡΗ” και έχει τέσσερα παιδιά και ένα εγγόνι.

Στα γράμματα πρωτοπαρουσιάστηκε το 1975 με το πρώτο της βιβλίο “Ιστορία δίχως όνομα” και έκτοτε έχει γράψει συνολικά 14 βιβλία (διηγήματα, μυθιστορήματα, πεζογραφήματα, δοκίμιο, μυθιστορία, παιδικά αφηγήματα):
Ιστορία δίχως όνομα (διηγήματα) 1976
Αλίμονο στον άπατρι (διηγήματα)1981
Θηλυκός άνθρωπος (διηγήματα) 1982
Ιφιγένεια εν Ελλάδι (μυθιστόρημα) 1984, 1986
Το φως του κόσμου (μυθιστόρημα) 1987
Γρηγόρης Λαμπράκης, ο πρωτοπόρος ειρηνιστής γιατρός (μελέτη) 1988
Η ώρα της σιωπής (μυθιστόρημα)  1989
Πάνω από τον 38ο Βόρειο παράλληλο (ταξιδιωτική μυθιστορία) 1991
Στη σοφία της άγνοιας δόξα (ποιητικά πεζογραφήματα) 1993
Οι ιστορίες του μικρού Αλέξανδρου (παιδικό αφήγημα) 1993
Ο παππούς από την Οντέσα (διηγήματα) 1995
Ονείρου απατηλότερα (μυθιστόρημα) 1996
Επί πτερύγων ανέμων (επιφυλλίδες δημοσιευμένες στα «εξ αφορμής» της εφημερίδας ΑΥΓΗ) 1999
Παρασύνθημα Λαμπράκης (μελέτη) 2003
Το λογοτεχνικό της έργο έχει κριθεί πολύ ευνοϊκά από εξαιρετικές προσωπικότητες των Γραμμάτων και έχει τιμηθεί με σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία. Την περίοδο 1989-1993 διηύθυνε το Ιατρολογοτεχνικό περιοδικό “ΚΑΣΤΑΛΙΑ”.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *