Ο ΣΑΙΞΠΗΡ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ, ΜΕΣΩ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ

“ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ” ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 60

  Η “Κωμωδία των παρεξηγήσεων”, είναι ένα από τα νεανικά έργα του Σαίξπηρ και δεν θεωρείται από τους ειδικούς αντίστοιχο των κατοπινών αριστουργημάτων. Η φρεσκάδα και το σπιρτόζικο παιχνίδισμα του μεγάλου βάρδου, έχουν εκτιμηθεί δεόντως από το κοινό που για μια ακόμη φορά, αγνοεί τους περισπούδαστους ειδικούς. Βασίζεται στο απλοϊκό εύρημα της ύπαρξης δύο ζευγαριών διδύμων που χωρίζονται στη γέννα τους για να συναντηθούν στο μέλλον, μέσα από κεφάτες παρεξηγήσεις, πλάνες και ξεκαρδιστικές καταστάσεις. Απλό, αλλά τόσο πετυχημένο σαν συνταγή που έχει γυριστεί σε ένα σωρό κινηματογραφικές εκδοχές και θεατρικές αποδόσεις.

Σε μια νέα εκδοχή, ο σκηνοθέτης Darko Tresnjak, το τοποθετεί στη Σαντορίνη της δεκαετίας του 1960. Όπως αυτός τη φαντάζεται τουλάχιστον. Με κυρίαρχο σκηνικό την αρχιτεκτονική του νησιού, με γλέντια, χορούς και γλυκόπικρη αναπόληση. “Η αφίσα είναι μια θορυβώδης ιστορική αναδρομή για τα του 1960 με τη διασκέδαση κάτω από τον ήλιο”, γράφουν οι New York Times, σε μαι εκτενή παρουσίαση, “Υπάρχει επίσης μια ισχυρή νύξη με τα χρώματα και τα σχήματα της ελληνικής αρχιτεκτονικής, ειδικά αυτή του Αιγαίου, στο νησί της Σαντορίνης”.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης που ανεβαίνει στο Hartford Stage , μίλησε στην εφημερίδα, όπου εξήγησε πως με την επιλογή της Ελλάδας του ’60 ως χώρου εξέλιξης, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια. “Οι θόλοι των κτιρίων είναι πραγματικά γεμάτες με λεπτομέρειες ενός χάρτη.Αν έχετε δει στο Google, τη Σαντορίνη, σχεδόν κάθε εικόνα θα έχει αυτό το γαλάζιο τρούλο”, σημειώνει. Το βασικό όμως, σύμφωνα με τον Tresnjak, ήταν πως μέσα από αυτό το εύγλωττο σκηνικό, έπρεπε να δοθεί και το ανάλογο, κλίμα. “Ήθελε να είναι μια έκρηξη της διασκέδασης. Η παράσταση θα έχει τραγούδι, χορό, μουσικούς στη σκηνή , ακροβατικά, και ατμόσφαιρα slapstic κωμωδίας (σ. Santonews: είδος που άνθισε στον βωβό κινηματογράφο, και αφορούσε φάρσες και γκάφες, που εστίαζαν στη σωματική υποκριτική)”.