“Η (ΥΠΟ) ΦΕΡΟΥΣΑ (ΑΝ) ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΗΡΑΣ…”
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΝΟΥ
Γιάννης Μαρίνος-Στέλεχος τουρισμού.
Τα τελευταία χρόνια επικράτησε στο νησί μας η άποψη οτι η Σαντορίνη δέχεται περισσότερο τουρισμό απ’ όσο αντέχει με αποτέλεσμα να γίνει καραμέλα στο στόμα των υπευθύνων η φράση “φέρουσα ικανότητα του νησιού”. Η άποψη αυτή ενισχύθηκε στα τέλη Αυγούστου από καταιγισμό ελληνικών και ξένων δυσφημιστικών δημοσιευμάτων,όπου στα περισσότερα φιλοξενούνταν οι απόψεις του Δήμαρχου Θήρας όπου ούτε λίγο ούτε πολλοί υπαίτιοι της καταστροφικής εικόνας του νησιού ήταν οι…τουρίστες,που επέλεξαν να το επισκεφτούν !.
Άποψη που δυστυχώς κερδίζει-αβασάνιστα-έδαφος στο νησί,κυρίως σε όσους-αφού χόρτασαν τις προηγούμενες δεκαετίες-ονειρεύονται την επιστροφή σε μια άλλη Σαντορίνη,που δεν γίνεται να υπάρξει πλέον.
Ας δούμε όμως ποια είναι η κατάσταση που οδήγησε σ’αυτή την εικόνα και στη σωρεία δυσφημιστικών δημοσιευμάτων για το νησί μας:
– Το κύριο βάρος τουριστικής ανάπτυξης αφέθηκε να εξελιχθεί στον άξονα Φηρά-Οία, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επικά μποτιλιαρίσματα,εκνευρισμό,χάσιμο χρόνου και χρημάτων, θόρυβο αστικού τύπου και γενικότερα εικόνα τόπου εκτός ελέγχου.
– Ο νέος οδικός άξονας Αεροδρομίου-Οίας αφέθηκε στην τύχη του, περνώντας μέσα από επικοινωνιακές περιπέτειες, με σκοπό πιθανόν το κόψιμο κορδέλας το 2019..
Τραγική σκέψη που οδήγησε-μαζί με κάποιες άλλες αποφάσεις παρεμβάσεων στο οδικό δίκτυο στο ξεκίνημα της σεζόν-σε δαντικές εικόνες μέχρι και τις αρχές Ιουλίου.
– Καμία συζήτηση δεν έγινε,και άρα και ενέργεια, σχετικά με την αναγκαιότητα δημιουργίας νέου λιμένα -μόνο για την ακτοπλοΐα- στο Μονόλιθο. Ενέργεια που σε συνδυασμό με το δρόμο Αεροδρομίου-Οιας θα έδινε μία ολοκληρωτικά νέα εικόνα για ο νησί και τις δυνατότητες του.
– Δεν υπήρξε κανένα σπουδαίο περιφερειακό έργο στο Εμπορειό στη Φοινικιά,στη Μεσαριά,στο Μεγαλοχώρι,στο Βόθωνα,στο Ακρωτήρι,στην Περίσσα ( δημιουργία πάρκινγκ,αναπαλαιώσεις αρχιτεκτονικών μνημείων,λιθοστρώσεις,ξενοδοχειακή ανάπτυξη μικρών μονάδων-μέσω κινήτρων-στους πυρήνες των οικισμών κλπ ) που θα επέτρεπε τη διάχυση του τουριστικού ρεύματος πέραν του άξονα Φηρών-Οίας. Ζούμε την λυπηρή εικόνα ενός νησιού των 2 άκρων: 7 μηνος τουρισμός στην καλντέρα και 3μηνος στο υπόλοιπο του νησιού…
Όλες αυτές οι..”αμέλειες”, ο “αυτόματος πιλότος” ως τρόπος διοίκησης θα μπορούσε εν μέρει να δικαιολογηθεί αν δεν υπήρχαν όλα αυτά τα δημοσιεύματα στον ελληνικό και ξένο τύπο από το 2012 που μιλούσαν -με στοιχεία-για θεαματική άνοδο του ελληνικού τουρισμού,και ειδικότερα του προορισμού “Σαντορίνη”.
Διαθέτω μεγάλο αρχείο δημοσιεύσεων που προιδεάζουν για αυτό που ζήσαμε τα τελευταία 5 χρόνια στο νησί,όπου δοκιμάστηκαν οι-ανύπαρκτες-υποδομές του.
Η Σαντορίνη,ως world destination, είναι “καταδικασμένη” να δέχεται πολύ κόσμο,από όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.Την “ποιότητα” του κόσμου,την διαχείριση της επισκεψιμότητας και την προστασία της ποιότητας ζωής των κατοίκων και εργαζομένων του νησιού οφείλει να προστατεύσει μία δημοτική αρχή ενεργητική,παρούσα,διεκδικητική που θα προβλέπει,θα σχεδιάζει,και θα επικοινωνεί τις αποφάσεις της στον εσωτερικό και το εξωτερικό αντί να συγκεντρώνει στοιχεία για να απολογηθεί για την προκλητική πολυετή απραξία της.
Ευχαριστώ για την-οργισμένη-φιλοξενία.
Υ.Γ ( Όσα συμβαίνουν στη Βενετία,τη Βαρκελώνη και στη Φλωρεντία ως ‘αντιδράσεις των κατοίκων κατά του υπέρμετρου τουρισμού” δεν μπορούν να εκληφθούν ως συγκρίσιμες -αριθμητικά και τοπογραφικά-καταστάσεις με αυτή της Σαντορίνης.)”.
