Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ
“ΠΛΗΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ”
“Ακόμα ένας Προϋπολογισμός με το ίδιο ταξικό πρόσημο που έχει και ο Κρατικός Προϋπολογισμός, ψηφίστηκε από την Περιφερειακή Αρχή, πληρώντας σε τοπικό επίπεδο, όλους τους αντιλαϊκούς όρους και δεσμεύσεις, που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ Κυβέρνησης- ΕΕ και ΔΝΤ. Η διαφωνία των υπόλοιπων παρατάξεων στάθηκε σε διαχειριστικά ζητήματα, συμφωνώντας επί της ουσίας στον στρατηγικό προσανατολισμό του, σε αντίθεση με τη Λαϊκή Συσπείρωση, που ανέδειξε την αντιλαϊκότητά του.
Η Περιφερειακή Αρχή, αναφερόμενη σε «δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και των οικονομικών της Αυτοδιοίκησης», δικαιολογεί την ταύτισή της με τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, επιδιώκοντας ν’ αποσπάσει παράλληλα την κατανόηση και την ανοχή του κόσμου για τα προβλήματα που οξύνονται με την εφαρμογή αυτών των μέτρων.
Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις αυτές, προϋπόθεση κάθε χρηματοδότησης, δεν είναι η αναγκαιότητα εκτέλεσης έργων και δράσεων που ικανοποιούν πραγματικές λαϊκές ανάγκες, αλλά η επίτευξη επιθυμητών αποτελεσμάτων για επιχειρηματικούς ομίλους και επενδυτές. Δηλαδή υλοποίηση έργων και υποδομών, που θα πληρώσει μεν ο κόσμος, αλλά η εκμετάλλευσή τους θα γίνει από επιχειρηματικά σχήματα, για να μεγιστοποιηθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία τους.
Η διαχείριση του νερού και των υδατοδρομίων από ιδιώτες, όπως και κάθε άλλη ιδιωτικοποίηση που στήριξαν μαζί με όλες τις άλλες παρατάξεις, υλοποιούν τον παραπάνω στόχο, ενώ ο λαός θα ξαναπληρώσει πολύ ακριβά τη χρήση τους.
Η εφαρμογή των υποδείξεων της κυβέρνησης στην κατάρτιση του προϋπολογισμού, με κατεύθυνση « τη συγκράτηση δαπανών και ορθολογική διαχείριση των πόρων», έρχεται να δέσει με την ανυπαρξία μελετών και ουσιαστικών έργων αντιπλημμυρικής προστασίας, αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης. Το τίμημα για τους κατοίκους των νησιών είναι οι ανυπολόγιστες καταστροφές από κάθε πυρκαγιά και πλημμύρα.
Θύματα αυτής της πολιτικής δεν είναι μόνο τα λαϊκά στρώματα των νησιών, αλλά και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες της Περιφέρειας,οι οποίες είναι υποστελεχωμένες και προσαρμόζουν τη λειτουργία τους στην μελέτη ,επεξεργασία θέσεων και υλοποίηση έργων που ιεραρχεί η Διοίκηση για την γρήγορη υλοποίηση των στρατηγικών αντιλαϊκών σχεδιασμών της.
Την ίδια στιγμή βρίσκονται παρκαρισμένα σε τράπεζες πάνω από 60.000.000 ευρώ, αντί να κατευθύνονται σε ζωτικής σημασίας έργα για τα νησιά. Η στασιμότητα και οι αργοί ρυθμοί υλοποίησης χαρακτηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος του τεχνικού προγράμματος. Αντίθετα η πολυδάπανη εκστρατεία διαφήμισης του τουρισμού, με κερδισμένους τελικά τους ξενοδόχους, υλοποιείται με διθυράμβους, παρά την «την δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση», που επικαλούνται για άλλες δράσεις. Οι προσδοκίες των αυτοαπασχολούμενων στον τουρισμό, μετατράπηκαν σε χαράτσια και εισφορές , ενώ οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία ζούν τον εφιάλτη της εργασιακής ζούγκλας, της εξουθένωσης και της απληρωσιάς.
Τα ψίχουλα που δίνονται, ή που υπόσχονται για έργα υποδομών στα νησιά, εάν δεν παραμείνουν κι αυτά στον αέρα, δεν θ’ αλλάξουν σε τίποτα την επιδείνωση των όρων ζωής των νησιωτών, γιατί η στήριξη της γενικότερης στρατηγικής προς όφελος της αστικής τάξης είναι δεδομένη. Γι αυτό και στον προϋπολογισμό δεν λείπουν τα κονδύλια διαχείρισης της εξαθλίωσης, της ανακύκλωσης της ανεργίας, με τη συμμετοχή κοινωνικών οργανώσεων προκειμένου να διατηρείται η κοινωνική συνοχή και η υποταγή των εργαζομένων σ’ αυτήν τη βαρβαρότητα. Καμιά φιλολαϊκή περιφερειακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρχει όσο στη γενική πολιτική η ανάπτυξη καθορίζεται με βάση την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Η Λαϊκή Συσπείρωση παλεύει να ανατραπεί το πλαίσιο που καθιστά πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας Περιφέρειες και Δήμους. Είναι ζήτημα πάλης του κινήματος η διεκδίκηση σχεδιασμού και υλοποίησης σε κεντρικό περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες, πυρκαγιές , σεισμούς, ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα. Δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών για κοινωνική πολιτική, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν σύστημα στους βασικούς κοινωνικούς τομείς της υγείας-πρόνοιας και παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Η ικανοποίηση όλων αυτών των αναγκών απαιτεί ρήξη με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής κεφαλαίου και κυβέρνησης,αλλά και με τους υποστηρικτές της σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο”.
