ΝΕΟ Δ.Σ ΣΤΗΝ ΑΕΜY- ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΕΩΡΓΙΝΗΣ
ΠΑΝΟΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ- ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΡΟΥΣΣΟΣ -ΠΑΓΚΑΛΙΔΗΣ
Γεωργίνης Γεώργιος, Ιατρός Ορθοπεδικός-Πρόεδρος Δ.Σ ΑΕΜΥ
“Νέο Διοικητικό Συμβούλιο στην Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας (Α.Ε.Μ.Υ. Α.Ε.).
Η σύνθεση, του νέου επταμελούς Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΕΜΥ ΑΕ, έχει ως εξής:
Πρόεδρος
Γεωργίνης Γεώργιος, Ιατρός Ορθοπεδικός
Διευθύνουσα Σύμβουλος
Αθανασίου Γεωργία, Φαρμακοποιός
Αντιπρόεδρος και εντεταλμένος σύμβουλος για θέματα διοίκησης του Γ.Ν Θήρας
Πανοτόπουλος Χαράλαμπος, Τεχνολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός
Αντιπρόεδρος και εντεταλμένος σύμβουλος για θέματα διοίκησης του Γ.Ν Θήρας
Πανοτόπουλος Χαράλαμπος, Τεχνολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός.
Εντεταλμένος σύμβουλος για θέματα που αφορούν τα προαναχωρησιακά κέντρα και τις δομές ψυχικής υγείας που εποπτεύονται και λειτουργούν από την Α.Ε.Μ.Υ.
Αθανασιάδης Σταύρος, Οικονομολόγος
Λοιπά Τακτικά Μέλη
Παγκαλίδης Κύρος, Αρχιτέκτονας (Σαντορίνη)
Παπαντωνόπουλος Μιχαήλ, Ψυχολόγος
Ρούσσος Μιχαήλ, Δικηγόρος(Σαντορίνη)
Με το καλό το νέο ΔΣ, αλλά την ανακοίνωση σχετικά με τη μη καταβολή της μισθοδοσίας των εργαζομένων του Νοσοκομείου, που σας κοινοποιήθηκε σε mail, παραλείψατε να την αναρτήσετε.
Η ασέβεια της εταιρείας προς τους εργαζομένους και ο αγώνας του Σωματείου ήταν ασήμαντα θέματα για εσάς ώστε τελικά να τα αγνοήσετε;
Ακόμα, τρίβω τα μάτια μου, από την επιθετικότητα του σχολίου σας. 8 Γενάρη, μου στέλνετε ανακοίνωση ότι στις 9 δεν θα πληρωθείτε και επιφυλάσσεστε για ενέργειες. Περίμενα λοιπόν να έρθει η επομένη (9η Γενάρη) και να γίνει θέμα (εσείς το θέσατε προκαταβολικά). Δεν λαμβάνω τίποτα. Ούτε ένα τηλέφωνο από το Σωματείο (πιθανόν να με ξέρει, γιατί έσπευσα να κάνω συνέντευξη, με το που ιδρύθηκε). Οπότε εικάζω, πως πρέπει εσείς να πανηγυρίσετε που ανακαλύψατε έναν ακόμα μοχθηρό εχθρό του Νοσοκομείου στο πρόσωπό μου κι εγώ να συνεχίσω να τρίβω τα μάτια μου, από την απρόσμενη επίθεση.
Σκοπός ήταν να δημοσιοποιηθεί το γεγονός, όπως ακριβώς δημοσιοποιήθηκε και το γεγονός ότι ιδρύθηκε Σωματείο. Αν τελικά θα γινόταν κάποια κινητοποίηση θα σας ενημερώναμε και γι’αυτό.
Δεν διακρίνουμε στο πρόσωπό σας έναν μοχθηρό εχθρό του Νοσοκομείου. Αντιθέτως! Διακρίνουμε έναν άνθρωπο υπέρμαχο του “να μην πει κανείς κακό λόγο” για εκείνο.
Από τα τόσα μας προβλήματα δεν έχουμε αφήσει το παραμικρό να βλάψει το Νοσοκομείο τόσο καιρό.
Είμαστε το σημαντικότερο κομμάτι του (αν θέλετε καλύτερα, οι εργαζόμενοι είμαστε το ίδιο το Νοσοκομείο) και να είστε σίγουρος
πως μαχόμαστε για εκείνο περισσότερο από τον καθένα.
Σας ζητώ συγγνώμη για τον χρόνο και τον κόπο που καταβάλλατε στο να τρίψετε τα μάτια σας αλλά να ελπίζω να ήταν αποτελεσματική σαν θεραπεία και το σχόλιό μου αυτό να το διαβάσετε όπως ακριβώς το έγραψα και όχι όπως σας βολεύει.
“Δεν διακρίνουμε στο πρόσωπό σας έναν μοχθηρό εχθρό του Νοσοκομείου. Αντιθέτως! Διακρίνουμε έναν άνθρωπο υπέρμαχο του «να μην πει κανείς κακό λόγο» για εκείνο”.
Διαβιβάστε, την ειρωνική απάντησή σας στον Άδωνι. Θα την χαρεί. Καληνύχτα.
Λογικό να επικαλείστε τον Άδωνι όταν ξεμένετε από επιχειρήματα…
Αντιλαμβάνομαι επιπλέον πως όποιος δε συμφωνεί μαζί σας είναι βεβαίως νεοδημοκράτης!
Μου θυμίζει το άρθρο σας για τα μούσμουλα και τα τρόλεϊ.
Eυχαριστώ.
Τι ειναι άραγε αυτο το σάπιο που πάντα μα πάντα στην ελληνικη μας κουλτούρα, μπαίνει στη μεση και οτι καλο γίνεται κινδυνεύει να καταστραφεί;
Η πολιτικη μηπως; Ζούμε, μεγαλωνουμε, διαμορφωνομαστε, επικοινωνούμε, εμπιστευόμαστε, λειτουργούμε ως “ταγματασφαλίτες προστάτες των κομματικών μας ψευδο-πεποιθήσεων”.
Οι προσωπικές μας απόψεις διέπονται από μια κομματική απόχρωση που πάντα φιλτράρει την απρόσκοπτη ατομική ελεύθερη βούληση.
Με ποιό κριτήριο αποφασίζουμε; Πάντα κουκουλομενοι από το πέπλο του οπαδοποιημένου μας είναι.
Κι αυτο είναι το δράμα αυτου του λαου. Δυστυχώς είδαμε κι εδω για ακόμα μια φορά και σε αυτό το νέο ΔΣ πόσο κομματικό είναι. Αυτο φυσικά στην παρούσα φάση δεν ενοχλεί αλλα πολυ φοβάμαι τη στιγμή που θα βγει το κομματικό πρόσωπο και θα αρχίσει η “σφαγή”.
Σε αρμονία συντονισμενοι οι εργαζόμενοι που κανονικα θα πρέπει πάντα να είναι δεμενοι ωστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν όποια αντιξοότητα, ετοιμάζονται να σηκώσουν την ατομική τους σημαιουλα βεβαιώνοντας τον πιο πάνω ελληνικό κανόνα.
Τα πέτρινα χρόνια της Ελλάδας δεν τελείωσαν λοιπον..!