ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ
ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ-ΘΗΡΑΪΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Επί ένα μήνα, εξερευνούσε την «καρδιά της Σαντορίνης», μια μικτή ελληνοαμερικανική επιστημονική αποστολή που διοργάνωσε το πανεπιστήμιο του Όρεγκον. Επίκεντρο της ήταν η μελέτη του μάγματος κάτω από το νησί και είχε ως επικεφαλής τους γεωλόγους Emilie Hooft και Doug Toomey, ενώ από ελληνικής πλευράς ήταν η Θηραία επιστήμων κ. Παρασκευή (Εύη) Νομικού και συνεργάστηκε ο Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Αντιπρόεδρος του ΙΜΠΗΣ (Ινστιτούτο Μελέτης και Παρακολούθησης του Ηφαιστείου της Σαντορίνης) κ. Κώστας Παπαζάχος.
«Ο στόχος είναι να κατανοήσουμε τις βαθιές ρίζες, ή το υδραυλικό σύστημα του μάγματος, ενός ηφαιστείου τόξου», δήλωσε ο Hooft που ηγήθηκε της αποστολής επιβαίνοντας στο ερευνητικό σκάφος Marcus G. Langseth. «Έχουμε κάποια ιδέα για το πώς είναι το μάγμα σε μικρό βάθος, αλλά το μαγματικό σύστημα που βρίσκεται βαθιά στο φλοιό παραμένει ελάχιστα γνωστό και είναι δύσκολο να μελετηθεί», συμπλήρωσε στο επιστημονικό έντυπο «around.uoregon.edu». 
Το R / V Marcus Γ Langseth, είναι το πιο εξελιγμένο σκάφος σεισμικής έρευνας στον κόσμο και αν οι στόχοι της αποστολής επιτευχθούν, τότε, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον «τα δεδομένα για τη δομή του συστήματος θα είναι σε 10 φορές περισσότερη λεπτομέρεια από ό, τι οποιοδήποτε άλλο ηφαίστειο στη Γη». Οι ερευνητές πόντισαν 91 ειδικά σχεδιασμένους σεισμογράφους στον πυθμένα της θάλασσας, ενώ τοποθετήθηκαν ακόμα 65 επίγειοι στη Σαντορίνη την Ανάφη και τα γύρω νησιά, αποδίδοντας προς μελέτη ένα όγκο 14.000 σημάτων. «Οι επιστήμονες χαρτογραφούν νέες περιοχές του πυθμένα, αποκαλύπτοντας τη δομή των ρηγμάτων και των κατολισθήσεων μεταξύ των νησιών της Σαντορίνης και Αμοργού. Οι μετρήσεις αυτές μπορούν να βοηθήσουν αποφασιστικά στην απάντηση των ερωτημάτων που σχετίζονται με το μεγαλύτερο σεισμό του 20ου αιώνα στην Ελλάδα, ο οποίος έλαβε χώρα το 1956, συνοδευόμενος από τσουνάμι», γράφει το «around.uoregon.edu».
