ΥΠΑΡΧΕΙ(;) ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ

Η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ

Μια αποτυχημένη λογοτεχνική απόπειρα της Santonews.

  ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟΑς κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Έχεις ένα μικρό κατάλυμα και θέλεις να προσλάβεις καμαριέρα. Βρίσκεις, κάποια κυρία και κάνετε συμφωνία. Της λες:

Επειδή έχω μόνο 6-7 δωμάτια, θέλω εκτός από αυτά να μου σφουγγαρίζεις τη ρεσεψιόν, να καθαρίζεις μια φορά τη βδομάδα το χώρο γύρω από την πισίνα, μια φορά το μήνα τον ακάλυπτο, πίσω από το “ρουμς του λετ” και μια φορά το μήνα να πλένεις τας καλάθους των αχρήστων. Εντάξει κουμπάρα;

“Εντάξει”, λέει η κουμπάρα.

Ξεκινάτε τη δουλειά. Στην αρχή τα κουτσοκαταφέρνει, αλλά μετά αρχίζει τις τσιριντζάτζουλες. Στα δωμάτια, καθαρίζει “όσα βλέπει η πεθερά”. Στην πισίνα, δεν πλησιάζει γιατί έχει αλλεργία στο χλώριο. Τον ακάλυπτο δεν ξέρει ούτε που βρίσκεται. Τα καλάθια βρωμίζουν. Τα σεντόνια πιάνουν κοριούς.

Εσύ στο μεταξύ, κύριος στις πληρωμές σου.

Τις κάνεις, συστάσεις.

“Εγκώ ντεν μπορεί, έκει πολλή ντουλειά”, σου λέει, επειδή προέρχεται και από τας αλλοδαπάς χώρας.

Το καταπίνεις.

“Εντάξει, ρε κουμπάρα” της λες. “Κάτι θα βρώ για να σου δώσω παραπάνω λεφτά. Αρκεί τα ρουμς του λετ, να είναι καθαρά. Τη χαρτζηλικώνεις κι άλλο και για να δικαιολογήσεις τα παραπάνω λεφτά στον ΙΚΑτζή, του λες ότι η κουμπάρα, έφτιαξε “την πρασινάδα” της αδελφής σου (κι ας έχει πλάκες Καρύστου στην αυλή), της αναθέτεις, κάτι ψιλοκαθαριότητες, που έπρεπε να τις κάνει, αλλά βρίσκεις αφορμή, ότι είναι σε κοινόχρηστο χώρο με το μπατζανάκη σου και το ξαναδικαιολογείς στον ΙΚΑτζή.

Η κουμπάρα, τσεπώνει το χαρτζηλίκι, αλλά συνεχίζει το χαβά της. Ακόμα και τις σκούπες που χρησιμοποιεί, ενώ στη συμφωνία ήταν να τις αγοράζει η ίδια, σου τις πουλάει πρώτα. Σε χρεώνει τα καλάθια των αχρήστων που χαλάει κι ας ήταν αλλιώτικη η συμφωνία.

Αλλά, εσύ εκεί. Κύριος. Κάθε τέλος του μήνα, τα λεφτά ντάγκατις.

Η κουμπάρα, βρίσκει κι άλλα κολπάκια. Αντί να βάζει κάθε μέρα καθαρά σεντόνια, κρύβει τα καθαρά και απλά γυρνάει τα βρώμικα από την άλλη μεριά. Τα σεντόνια λιγοστεύουν και λιγοστεύει και η δουλειά. Αλλά τα κρεββάτι βρωμίζουν και οι πελάτες διαμαρτύρονται. Τα καλάθια από 2 σε κάθε δωμάτιο, γίνονται ένα ανά τρία δωμάτια. Της το λες, διστακτικά (που να τρέχεις για άλλη κουμπάρα, μες στην τούρλα της σεζό (Sic, λέμεεεε!).

Η κουμπάρα, το χαβά της. “Εγκώ, ντεν ξέρει ελλήνικος”.

Τελειώνει η σεζό (ξανά sic) και παρότι έχεις τραβήξει τα πάνδεινα, ετοιμάζεις νέα συμφωνία για όποια κουμπάρα, έχει αποδειχτεί ότι είναι δουλευταρού και καθαρή. Η δικιά σου η κουμπάρα, λίγο πριν φύγει, αντί να δείξει το καλό της πρόσωπο, τα αφήνει όλα μαντάρα. Τελευταία μέρα (δίσεκτος ο χρόνος) και τα ρούμια του λετ, ούτε να τα δεις, δεν τολμούσες.

Εσύ όμως εκεί. Κύριος. Και τα λεφτά ντούκα και συστατική επιστολή στην κουμπάρα, για “Ορθή εκτέλεση εργασιών”. Χωρίς αυτήν, δεν θα έβρισκε -η κουμπάρα- δουλειά, ούτε σε λάντζα ταβερνείου. Αλλά εσύ, είπαμε. Κύριος.

Ξαναβάζεις αγγελία, για τη νέα σεζό (sic, είπαμε ρε!). Ζητάς μια κουμπάρα, που να έχει σκούπες, φαράσια, εμπειρία και βεβαίωση καλής εκτέλεσης από την παλιά της δουλειά. Σου εμφανίζεται η δική σου κουμπάρα και σου ανεμίζει κατάμουτρα, το δικό σου “πιστοποιητικό καλής εκτέλεσης”, ως ακαταμάχητο αποδεικτικό εμπειρίας, εργατικότητας και αποτελεσματικότητας.

Μέχρι να πάρεις ενημερότητα και να προσλάβεις, κάποια καμαριέρα, το “ρουμς του λετ” βρωμάει και ξαναπέφτεις στην ανάγκη της γνωστής “κουμπάρας”. Τη φωνάζεις. Δεν μπορεί -σκέφτεσαι- αφού η καινούρια συμφωνία θα είναι για 4-5 σεζό (ξανά sic) με τα λεφτά και πολλά και ντούκατις, η κουμπάρα όχι απλά θα φιλοτιμηθεί, αλλά θα “σκιστεί” να δείξει ότι κάνει καλή δουλειά. Όχι τίποτα άλλο αλλά και για να αποδείξει στους κακεντρεχείς γείτονες -γιατί μπορεί εσύ να ήσουν στην κοσμάρα σου, αλλά οι γείτονες τα “έπαιρναν στο κρανίο” με την μπόχα του ρουμς του λετ σου- ότι είναι καλή στη δουλειά.

Η κουμπάρα, απτόητη. “Εγκώ ντεν ξέρει ελλήνικος” και το ρουμς του λετ, γίνεται στρατιωτική Καλλιόπη, μετά από χαλασμένη φασολάδα (Sorry!).

Και ερωτώ Κύριε Πρόεδρε, πριν αρχίσω τα ληγμένα χάπια. Αν παρ’ όλα αυτά συνεχίζεις να ανέχεσαι την εν λόγω κουμπάρα, τι είσαι; (multiple choice).

Α. Απόγονος του Ιώβ;

Β. Καλό Άντρωπο;

Γ. ή απλά στο “Φιλοκαλούμεν κ.τ.λ…”, που είπε εκείνος ο δύσμοιρος ο Περικλής στον Επιτάφιο, στο “φιλοσσοφούμεν” παραφράζεις και αντί “άνευ” βάζεις “μετά περισσής” (ξανά Sorry, αλλά μόλις γύρισα από βόλτα στο Καμάρι).

Δ. Συμβαίνει άλλο τινό (sic κι αυτό) με την κουμπάρα;.

Παρακαλώ, οποιαδήποτε ομοιότης με προσώπατα (διότι τα προσώπατα είναι προσώπατα) και καταστάσεις, δέον όπως θεωρηθεί τυχαία και προϊόν καλπαζούσης φαντασίας, φαντασιοπληξίας και θερμοπληξίας. Είναι απλώς ένα ταπεινό, χειροποίητο τεχνούργημα, ποιηθέν “ποιητική αδεία” και περισσευάμενη αηδία. Άσε που όταν το ξαναδιάβασα, είδα ότι είναι για τα σκουπίδια. Δεν το πετάω όμως, για να μην πάει χαμένο.

Save

Save

Save

1 Απάντηση

  1. Ο/Η Μαρουλια λέει:

    Τα είπες όλα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *