ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΜΑΦΙΟΖΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ

Επίσκεψη Νίκου Συρμαλένιου σε Σύρο, Τήνο, Μύκονο- Συμμετοχή στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας με πρωτοβουλία των αρχαιολόγων για να σταματήσει η αυθαιρεσία στη Μύκονο

 

 

 

 

 

Σε 5νθήμερη περιοδεία του ο Νίκος Συρμαλένιος, βρέθηκε διαδοχικά στη Σύρο, στην Τήνο και στη Μύκονο.

Στη Σύρο παρέστη στις θρησκευτικές και εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Συμμετείχε στη δοξολογία στον Άγιο Νικόλαο Ερμούπολης και μετά στην κατάθεση στεφάνων και στην παρέλαση, ως εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων.

Στη συνέχεια από Κυριακή 26/3 έως Δευτέρα μεσημέρι, επισκέφθηκε την Τήνο, όπου συμμετείχε σε συνάντηση – συζήτηση με μέλη και φίλους του κόμματος, φυσικά με κυρίαρχο θέμα τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Επίσης περιόδευσε στην αγορά της Χώρας και επισκέφθηκε το δημαρχείο, όπου συζήτησε με τους υπαλλήλους και είχε και σύντομη συνάντηση με το δήμαρχο κ. Σιώτο.

Τέλος από Δευτέρα μεσημέρι 27/3 έως και Τρίτη 28/3, βρέθηκε στη Μύκονο για να συμμετάσχει τόσο στη σύσκεψη στο Γρυπάρειο Πολιτιστικό Κέντρο με τους φορείς, όσο και στη συγκέντρωση – διαμαρτυρία που οργανώθηκε την Τρίτη το πρωΐ έξω από το Δημαρχείο, με πρωτοβουλία βεβαίως του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και των σωματείων του Υπουργείου Πολιτισμού.

Στην τοποθέτηση του και στις δύο συγκεντρώσεις, αφού καταδίκασε τις μαφιόζικες μεθόδους, τον ξυλοδαρμό του αρχαιολόγου Μανώλη Ψαρρού, τους εκβιασμούς και την τρομοκράτηση όλων των δημόσιων λειτουργών που προσπαθούν ενσυνείδητα να επιτελέσουν το έργο τους, τόνισε ότι για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, γίνεται προσπάθεια αφύπνισης της τοπικής κοινωνίας για να σταματήσει επιτέλους η αυθαιρεσία και η παρανομία. Εκτός από την ανάγκη στελέχωσης όλων των κρίσιμων δημόσιων υπηρεσιών, πρότεινε ειδικά για τα υπερανεπτυγμένα τουριστικά νησιά, τη θεσμοθέτηση διαρκούς διϋπουργικής επιτροπής των συναρμόδιων υπουργείων, που θα επιλαμβάνεται άμεσα απέναντι σε κάθε είδους αυθαιρεσία. Τέλος αναφέρθηκε στην ανάγκη διασαφήνισης του μοντέλου ανάπτυξης για τα νησιά μας, έτσι ώστε η ανάπτυξη να είναι πραγματικά βιώσιμη και όχι αβίωτη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *