H ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΑ ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
‘Αχ αυτές οι μέρες , αυτά τα χρόνια ,αυτές οι εποχές …και δεν αναφέρομαι μόνο στην ναυτική μου διαδρομή αυτές τις μέρες ….αλλά γενικά τα χρόνιααααα του χωρίς κινητό ,τα χρόνιααααα χωρίς διαστημική επικοινωνία όπως κραυγάζω και γραφοχαράζω πολλές φορές …άλλοτε ο εγώ ευρισκόμενος σε θυελλώδεις καταστάσεις και άλλοτε λόγω ηλικίας ευρισκόμενος σε ήρεμη ελεγχόμενη κατάσταση…Σε αυτές τις καταστάσεις θα αναφερθώ ,την θεομητορική επικοινωνία με την μανούλα μου θα πενογράψω…Γιατί;; Μα πολύ απλά απλούστατα με αυτά θα ξεθωριάσομε τις μαύρες ανθρώπινες ζωγραφιές που μας αμπάρωσαν και μας μαύρισαν ότι όμορφο υπήρχεεεεε την τότε δύσκολη αλλά καλόκαρδη εποχή .
Η Μέρα της Παναγιάς ,η άγια αυτή μέρα …πόσες και πόσες φορές δεν ζητήσαμε την βοήθεια της ;;πόσες φορές δεν μας άγγιξε και ξεπονέσαμε ;;;πόσες φορές δεν την είδαμε στον ύπνο μας ;;; σαν στοργική μανούλα να μας χαϊδεύει τα μαλλιά και να μας γλυκοκοιτάζει ….αμέτρητες φορές σε δύσκολες εποχές….. ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ-ΜΟΥ …το ζητούσαμε αγαπημένοι μου δυσκολοπίστευτοι αδελφοί …ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΑΣ….. την αγωνία μας και τον καημό μας ωραιοστόλιζε μεσοπέλαγα …μόνοι μας είμαστε ,με την ευχή των γονιών μας….. Εφόδιο πνευματικό μοναδικό και με την βοήθεια της . …
Κα αλήθεια σας λέω ,πιστέψτε με μας έφευγαν τα κατωφόρια σε καταστάσεις και ώρες θαλασσοπνικτικές ..την ικετεύαμε ήντα να κάνομεεε χανόμαστε… Κα δε θέλω να κρυφοκραυγάζετε ότι τρεζάθηκα …Όχι καλά είμαι παρά το νεαρό της ηλικίας μου …Και με έψαχνε λοιπόν η χαρά μου η αγκαλιά μου ,η ονειρική μου ομορφιά …Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ …πικροξυνίθρες μου ,και πικροσχολιαστές της κείμενης ζωής μας –μου…
Νοιαζότανε για τον ξενιτεμένο της ,για το αίμα της ,για το παιδί της που αυτομόλησε με δυο κατοφώρια και μια βαλίτσα ξεθωριασμένη και ανοικτή .με μια μπαστούρα …αλλά πολύ αγάπη …ατελείωτη ,αληθινή αγάπη …. Κα βρε Γιώργη μου, μου ήναψες ένα κερί στην Παναγιά…και εννοούσε στην Τήνο…Άσε ρε μανούλα μου 9 μποφώρ είχαμε πνιγήκαμε …άχουτο…. Κα Νικολό έλα μιλά του πνίηκε το παιδί…Αχ παναγιά μου το παιδί νικολό …μανούλα στο σπίτι είμαι …είχαμε σου είπα.. άντε να βρείς μουράγιο να απαγκιάσεις από της μάνας την αγάπη και την έννοια…. ΚΑΛΕ ΝΑΙ ΠΟΝΕΣΑΜΕ ΚΑΙ ΘΡΕΨΑΜΕ ΨΥΧΕΣ…Μανούλα εάν σε πάρω μέσω Ελλάς Ράδιο οι απαντήσεις σου θα είναι μετρημένες …δηλαδή ότι σε ρωτάω θα απαντάς …έτσι μαμά …Ε και πως το είπα….
Την παίρνω κάποια εποχή την περίοδο του τρύγου κάτι να της πω…Τι το ήθελα θεέ μου …αρχίζει ..Κα δε μου λες ήντα μου είπε η κοπελιά που έκανε τον προξενητή ..Ομιλείτε κυρία μου με το Παναγία Τήνου ..Κα τον γυιό μου θέλω όχι τον Δεσπότη ..Μάνα το καράβι εννοούσε η κυρία…κα δε μου λες λειτουργιά είχατε …τον γυιό μου τση λέω θέλω …Κα πες της να τση στείλω κανένα χλωρό και κανένα αυγό να με γνωρίσει …μάνα σε ακούει όλο το Αιγαίο…εε και πες τους ότι τρυούμε να ρθούν να βοηθήσουν ,έχομε πολλά φερεντίνια …
Κα Νικολό καλά τα λέω …τώρα ηντα τση πε ο παππούς …αφήστε τα και ριγανήστε τα ..Ατόφιες σκέψεις ,αληθινές κουβέντες χωρίς υπερβολές …από καρδιάς οι έννοιες της ,από καρδιάς οι απαιτήσεις της …Κα Γιώργη μου πήες για το κερί στην Παναγιά πήες;;; …μάνα έδωσα και ανάψανε για όλους μας ….
Απάντηση…. λες και σου ζήτησα να με βάλεις στον ώμο σου βρέ Γιώργη…άντε να καταλάβει ,άντε να πειστεί ότι εγώ ήμουν ένας και και και…Ήρθε ταξίδι μαζί μου και κατάλαβε πολλά ,ήρθε ταξίδι για προσκύνημα και κερί στην Παναγιά …Περιγραφές μοναδικές ,αληθινές, αγνές…Κα ήντα να τση πω της Παναγιάς …πες ότι θες μανούλα…θα τση πω να σας προσέχει…
Καλό ταξίδι ομορφιά μου …Καλοτάξιδοι αγαπημένοι μου ταξιδευτές …Τα λέγαμε εε μη ξεχνιόσαστε ….ζητούσαμε προστασία και από τις δυο ….την χρειαζόμαστε …και την είχαμε…”.
