ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ ΑΝΤΙΔΩΡΟ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
Δεν νοιάζομαι…, δεν νοιάζεσαι…, δεν νοιάζονται… για μια σταλιά αντίδωρο…, για μια ελιά και ένα συκαλάκι… οι έχοντες…, κατέχοντες και οι ευδαιμονούντες, δεν θωρούν διόλου δίπλα τους ήντα γινε η σκάφη…, η κρανιά…, ο γάδαρος…, η αίγα…, το σομάρι… ΠΟΛΛΟΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ… Αυτά Ρηνιώ μου σκέπτομαι…, αυτά ολημερίς φυτρώνουνε στην ξερό κεφαλή μου…, σκεπτόμενος την εποχή μου…, τα χρόνια που πήαινα στις μπατζανιάς να δω την Ευγενία… «Καλώς τον Γιώργη μου…!»
«Κα ήντα κάνει η λαλά και ο μπάρμπα Μιχάλης…, ο θείος ο Σταυρής…; Του πέρασε το κρύωμα που ήβηχε και αγκομαχούσε να ανέβει τσι μπατζανιάς την ανηφόρα…;» «Αχ βρε Γιώργη μου ήντα χουνε τραβήξει αυτοί οι άνθρωποι παιδί μου…» Ήπαιρνα τα της μανιέστρας εφόδια και πήαινα στο σπίτι με το τεφτέρι παραμάσκαλα και την πραμάτεια στην πάνινη την τσάντα… Όλα αυτά για το κυρίως θέμα…, όλα αυτά για να πάρω το ραβδί που είχαμε για κέντημα των ζώων και να κτυπήσω την πόρτα την Γερμανική… ΠΑΝΤΑ ΕΥΓΕΝΙΚΑ με την ωραία μάσκουλα και το όμορφο βερνίκι… ΛΙΓΑΚΙ ΑΣΤΕΙΕΥΟΜΑΙ ΕΙΧΕ ΚΟΠΕΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ…
Όλα αυτά για της αραχνιασμένης θύμησης τον κρότο να ακούσουν πολλοί, πολλές, πολλά, καλά, κακά, άσχημα, όμορφα, θολά, γλυκά, ξινά, ξάστερα και πολυκαιρισμένα… Και όλα αυτά για να ορθωθεί το ψυχικό ανάστημα πολλών αγαπητών, που έζησαν φτωχά και ζουν ευλογημένα, για αυτούς που έζησαν χωρίς στερήσεις και συνεχίζουν να ζουν άνετα και αεράτα.
Σε όλους εμάς τους όμορφους και ανετόπερπατώντες, που στο σουρλί μας έχοντας δυό τσέπες, κάτι θα είναι ξεχασμένο στα ανερμάτιστα, τσεπικά διπύθμενα για τους φτωχούς και ανήμπορους, για τσι γριές α τσου γέρους, για κάθε κλωτσημένο από συγγενείς και οικογένεια… Όλοι αυτοί είναι αγκυροβολημένοι σε ιδρύματα και σε άλλες αγκαλιές, σε άλλες παρασκιές και σε άλλα κονάκια, ολομόναχοι… θωρώντας τον καθρέπτη και την εξώπορτα με τους βασιλικούς… ΙΚΕΣΙΑ…; Ναι ικεσία… Η ικεσία είναι η επίκληση ενός ανθρώπου προς τον άνθρωπο ή προς τον Θεό να πραγματοποιήσει μια επιθυμία…, μια βοήθεια…, μια ευλογία…
Η σχέση βέβαια μόνο αντιθετική μπορεί να είναι… Ο ικέτης παρακαλεί άμεσα ή έμμεσα τον άνθρωπο από τον οποίο εξαρτάται η ζωή του ή τον Θεό να τον βοηθήσει να αποφύγει την κακιά του μοίρα, να κλωτσοπατηνιάσει την δυστυχία του, την μοναξιά του… Τελειώνω ευχόμενος και ικετεύοντας συνάμα τους έχοντες να βοηθήσουν όσους ζουν στα ιδρύματα…, όσους ζουν με αγκαλιά την μοναξιά και τα αποδέλοιπα… Σας ικετεύω…, σας παρακαλώ…, σας φιλώ αληθινά εκτός ΙΟΥ…
Και ξέρετε ήντα λέω και ήντα γράφω…για ποια ζεστή γωνιά το γράφω…! Συγκινητικές προσφορές…, πολλές…, πολλή αγάπη δίνετε… το βλέπω και το νοιώθω… Αλλά…, σας χρειάζονται…, σας περιμένουν… και ευελπιστούν το κάτι ντη σας ΠΑΡΑΠΑΝΩ… ΕΥΧΟΜΑΙ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ…
