“Cui bono?” από τη θολή «αυθεντικότητα»;

Ο μέγας Κικέρων, προσδιόρισε μια από τις βασικές αρχές δικαίου. “Cui bono?”, αναρωτιόταν ο σοφός. Δηλαδή, ποιος ωφελείται;. Αυτό διερωτάται και κάθε εχέφρων πολίτης, ακούγοντας τον Δήμαρχο, να εξαγγέλλει το νεφελώδες «έτος αυθεντικότητας».
Δεν κατάφερε, ούτε καν σε εύπεπτη για μαθητές δημοτικού μορφή να εξηγήσει, τι εννοεί. Δεν είχε κανένα στοιχείο, που να στηρίξει, έστω και σαθρά την έμπνευσή του. Και επίσης, δεν ωφελείται ο ίδιος. Τότε;. Γιατί;.

Τι σημαίνει άραγε «αυθεντικότητα» στη Σαντορίνη, του 2024;. Τα φερ φοζέ τραπεζάκια και οι λευκές πλαστικές πολυθρόνες;. Τα γαϊδουράκια που κόπριζαν, αβίαστα τα ρυμίδια;. Οι τοματοκεφτέδες, η ελαιόφιλη φάβα και οι γόπες σαβόρο με δεντρολίβανο και ξίδι;.

Μάλλον τίποτα. Αλλά ωστόσο, ένα ελκυστικό τίποτα. Μια λέξη ξεκάρφωτη. Που εξαγγέλθηκε, χωρίς μετάφραση. Μόνο με την παραπομπή: “Cui bono?”. Ποιος θα σώσει το νησί από την παρακμή του τώρα;. Με ποιο σκοπό. Με ποιο όφελος;.
Σε ποιες υπερκορεσμένες, υπερτουρισμένες και υπερσυνωστισμένες ατραπούς, οδηγούν οι ινστρούχτορες;. Οι «σπεσιαλίστες» και οι δοκησίσοφοι;.
Εξηγήσεις και εξηγηθείτε. Αλλά, αν έχετε την καλοσύνη, γρήγορα.