ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ 2: Η ΟΔΙΚΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΟΛΙΘΟΥ

ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΛΟΓΩ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ

H αλήθεια, είναι πως ένιωσα λίγο σαν πολεμικός ανταποκριτής. Τσεκ Πόιντ Ένα. Τσεκ Πόιντ 2. Σήματα ελέγχου. Συρματο-κοτετσόσυρμα. Κολωνάκια αποτροπής κυκλοφορίας. Σωροί χωμάτων. Και  μια απέραντη χαράδρα να χάσκει. Κατεστραμένοι αγωγοί. Σωλήνες να αιωρούνται στο κενά και αισιοδοξία μέχρι την επόμενη οβίδα. Της …Ζηνοβίας. Γιατί αν η Ζηνοβία, είχε νεύρα, το χάσαμε το μαγαζί.

Δηλαδή. Πρόσβαση στο Μονόλιθο, καμία. Όποιος από το αεροδρόμιο, τη Μεσαριά, τα Φηρά και το Νότο της Σαντορίνης, θέλει να πάει εκεί, πρέπει να κάνει έναν μεγαλοπρεπή κύκλο. Έργα υποστύλωσης, κανένα. Τίποτα άλλο. Μόνο ένα υστερόγραφο.

ΥΓ. Πήγα σε ένα παράπλευρο δρόμο. Μια σχετικά καλοχτισμένη περιοχή. Σπίτια με ψηλούς τοίχους και ελαφρώς καλαίσθητα. Φτάνω στη θάλασσα και πανικοβάλλομαι. Πως στρίβω τώρα!. Με χίλια ζόρια, τα κατάφερα. Ρε χριστιανοί μου!. Χτίζετε σπιταρόνες. Τόσο πολύ θα σας κόστιζε να αφήσετε ένα μέτρο παραπάνω για δρόμο;. Αν διασταυρωθούν (άνοδο και κάθοδο) δύο αυτοκίνητα;. Πως θα το λύσετε το πρόβλημα;. Με εκατέρωθεν μούτζες;.