ΒΙΝΤΕΟ: ΜΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ

  Μια βραδιά ποιητική. Οτιδήποτε άλλο πεις, περισσεύει. Με ένα Γιάννη Γαλαίο που είναι ίσως ο μοναδικός γνήσιος διανοούμενος του νησιού. Τόσο που δεν χρειάζεται να υποδυθεί πως είναι κάτι. Που για χάρη του, θα ξαναγυρνούσα στα μαθητικά θρανία. Και τώρα που τον βρήκα -δεύτερη φορά μεν αλλά κατ’ επιλογήν αυτή τη φορά- δεν τον ξαναχάνω με τίποτα. Απλά συναρπαστικός. Λόγιος μέχρι το μεδούλι, προσηνής σαν καλός γείτονας, σεμνός όπως όλοι οι σπουδαίοι άνθρωποι.

Ο ταξιδιάρης και “αραφουλιάρης” καπετάν Γιώργης Δαρζέντας. Που το… διέπραξε για μια ακόμα φορά το “ατόπημα” και μας γέμισε “φρέσκο” αέρα, ποτισμένο με θαλασσινή αρμύρα. Η Μαντώ Στουρνάρα- το έχω ξαναπεί- η καλύτερη άρθρωση και εκφορά λόγου που έχει η Σαντορίνη.

Και ο γιατρός-ποιητής. Δεν μίλησε μόνο το εκπληκτικό του βιβλίο. Κέρδισε καρδιές. Μόνο ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: η βραδιά, έχει τελειώσει. Οι θεατές βρίσκονται στο δροσερό, αίθριο απολαμβάνοντας ένα κρασί. Κάποιες κυρίες, ζητούν από τον Αδαμίδη, να απαγγείλει μερικά ποιήματά του. Το κάνει. Εκεί, όρθιος. Τριγυρισμένος από κυρίες που τον ακούν καταγοητευμένες. Γιατί να μην είμαι ποιητής!.

Και πίσω από όλα. Πάνω από όλα. Ο μαέστρος. Ο Ιάκωβος (Μάκης) Ζώρζος. Όταν θα αποκτήσει άλλο χωριό, Σύλλογο που να φτάνει στο μισό της “Εστίας” θα μπορούμε να μιλάμε. Οικοδεσπότης, οργανωτής, εμπνευστής, ενορχηστρωτής. Αυτά τα λίγα, -μαζί με πολλές ευχαριστίες στον πάντα φιλόξενο Γιώργο Χατζηγιαννάκη- για την καλύτερη μου βραδιά, εδώ και χρόνια.