ΘΕΣΜΙΚΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ

BINTEO: ΜΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΦΙΑΣΚΟ

   Μάλλον, έφτασε το ναδίρ. Του αυτοσεβασμού, την υπηρέτησης των θεσμών, της έγνοιας για τον πολίτη, της προσήκουσας τιμής στη λαϊκή ψήφο (άραγε, έχουν δίκιο, όσοι λένε, πως τελικά πρόκειται για ανταλλάξιμο, αγαθό;), της λειτουργίας της τοπικής Δημοκρατίας. Θέμα, μια προκαταρκτική- αλλά ουσιαστική απόφαση για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Ο Δήμαρχος απών. Για σοβαρούς λόγους, ίσως. Το θέμα όμως μείζον.

Κατόπιν ψηφοφορίας, δεν συζητείται. Τότε γιατί μπήκε;. Τότε γιατί εκλήθησαν εκτάκτως την Παρασκευή, οι επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων, προκειμένου να τεθούν ενώπιον των ευθυνών τους.

Αποτέλεσμα;. Χάος. Ντροπή. Θλίψη. Και για όσους πιστεύουν στην Τοπική Δημοκρατία, απέραντη απογοήτευση. Γιατί αυτή δεν λειτουργεί αλά καρτ. Θέλει κότσια, κουράγια και δημοκρατική παιδεία.

Όσο για τα σκουπίδια;. Ο ταπεινός γραφιάς, αυτής της σελίδας, το έχει πει σε όλους τους τόνους. “Ακόμα και μπροστά στο σπίτι μου να φέρετε τη διαχείρισή τους, θα πω ανεπιφύλακτα ΝΑΙ, χωρίς γιατί. Ούτε προαπαιτούμενα. Γιατί το εύκολο “αλλού” και το βολικό “αλλιώς” (πόσο μου λείπεις φίλε Νίκο Θεολόγου!), είναι η λεωφόρος προς την αυριανή κόλαση”.

Η φυγομαχία όμως, είναι ελιξήριο, ζωής. Ως γνωστόν, των δειλών οι μάνες δεν κλαίνε!. Αλλά δεν περηφανεύονται κιόλας!.

Μη προσπαθήσετε να βγάλετε άκρη, από το βιντεοσκοπημένο απόσπασμα. Δείτε το σαν το “Τhe film” του Μπέκετ, σαν θεατρικό στυλ του Αρτώ, σαν μια κακομεταφρασμένη νουβέλα. Προπαντός, μη νιώστε θλίψη. Πουλιέται πια με το κιλό και μοιραία, υποτιμήθηκε, κουβαλώντας πολλά μηδενικά χωρίς αξία στην ουρά της.