TH ΣΙΓΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
“Κα ακούτε ήντα μου ρθε κατακέφαλα όταν ήσκυψα ο δουλευτής προχθές να κλαδέψω μερικές αμπεγιές στο αμπέλι μου .Θυμήθηκα ήντα μου λεε ο γέρος μου την τότε εποχή που σωμάρωνε τσι γαδάροι και πήαινε για κλάδα ,αφού από βραδύς ακόνιζε τσι ψαλίδες για να κόβουν καλύτερα και να βγατίζει τσι αμπεγιές… και για να μη ξεχαστώ πάω ένα απόεμα να παστρέψω καμιά αμπελιά να κάνω τον καλό….και αρπάζω την ψαλίδα ο νοικοκύρης και κόβω ο ομορφοδούλης όλα τα μεγάλα κλαδιά που είχε αφήσει ο εργοδότης μου για καταβολάδες …
Ποιος εγκέλαδος και ποια βροχή ,ποια αστραπή , και μαύρη συννεφιά….ποια κραυγή ,ποια κρανιά ,ποια μαγκουριά και ευχολόγιο ..Ήντα μου καμες νιούδα ,ήντα μου καμες ,ήντα ρθες για καλό ;η για την καταστροφή;…. Και για να μη ξύνεται την κεφάλα σας ήντα παθα σας αλλάζω άμεσα σελίδα και σας λέω ήντα θέλε το σωμάρωμα Οκτώβρη μήνα.. κα φόρτωνε τα δροσερά κλαδιά για να τρώνε τα αμπελόφυλλα οι αίγες και τα αποδέλοιπα γενότανε κουτσουμιτίδια για τση χειμωνιές …
ΑΠΟΡΕΙΤΕ;;…κα ηντα να τρώνε παντεσπάνι με γλυκό του κουταλιού;;θυμήθηκα που πήαινα τα λοιπός να τση αρμέξω και να βάλω με την σίγλα από την υστέρνα νερό και λιάκι πίτερο για δώρο .. .Συνεχίζοντας δεν θα σας διηγηθώ μια συνεχόμενη ,μονοκόμματη ιστορία της τότε εποχής αλλά θα σας σερβίρω όμορφες μοναδικές της τότες εποχής διανθισμένες με την ντοπιολαλιά μας και την τότε αγνή καρδιάς μας .. Κατερίνα κα για ρώτα τον Γιώργη έχει αύριο σχολειό;.
Κα γιάντα αφού είναι Τετάρτη ,ηντα ναι σχόλη η Κυριακή, η έκανε και άλλο κοπέλι η Βασίλισσα;;Κα με νοάς ήντα λέω ;; κα για ξεκουτρουνιάσου ήντα παθες; Κα θα ρθει αύριο ο ζευγάς στην Μαρτινού ήλεε ο Νικολός και θέλω να τραβάει τσι φακές μες στο αυλάκι ,ήντα να τον κάνω να μαρέψει γιαμπράκια …Νικολό μου φαίνεται ότι ξεμουργιάστηκες νωρίς ,νωρίς…ΕΧΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΠΑΜΕ Χριστιανέ μου…
Αυτά και άλλα ξεκουδούνιστα αμολούσανε οι της εποχής λατρεμένοι μας γονείς και όχι μόνο … συμφωνείτε ,διαφωνείτε ,γροικάτε και μη σαλιαρίζεται …σας κρυφακούω και μην με ξανοίετε και απορείτε ..Κα που ήσουνα και δεν πήες να αρμέξεις τσι αίγες για πε μου…εγώ ήντα να προκάνω μπας και νομίζεις ότι έχω ένα μόνο πράμα στο κεφάλι μου ..ήντα να πρωτοκάμω εε ήντα ..
Κα ήμουνα στο γήπεδο του λέω και ήπαιζα μπάλα γιατί θα πάμε την Κυριακη στα Φηρά να παίξουμε με το Ραντάρ….ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΘΗΡΑΣ….Ε και ηντα πήατε τώρα να σμπαράρετε τση κλωτσές σας για γάμο ετοιμάζεστε ;;Κα για να σου πω , μπας και νομίζεις θα σε κάνω μπαλαδόρο να κλωτσάς τσι μπάλες …θα φας τσι κρανιδιές σου ήκουσες ήντα πα ομορφονιέ η θα σε στολίσω που ρχονται γιορτές με μύρα ,αλισμαρί και δυόσμο…
Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ…Κα μπας και νομίζεις ότι πάει στα βιολιά και στα λαούτα το παιδί ..κα για μπάλα να ξεθυμάνει μια σταλιά από το σχολειό…ηντα να κάνει ηντα να πάει για σπίνους και γριτζόλια …Ναι όλοι για προφεσόροι πάνε…απαντά ο παππούς και συνεχίζει …Άιντε καημένη παραστιά με τα λουκανικάκια τι σου μέλλε να πάθεις…Κα βρε μπαστούρωμα σταυρωτά που θέτε εσείς οι προκομένοι…Και αφού το ποζευγάρισα το κείμενο σας αραδιάζω τα ολίγα ζουμερά και μυρωδάτα …
Ναι γράμματα ,ναι σχολειό ,ναι ποδόσφαιρο ,ναι τσι αίγες ,ναι το κόπρισμα ,ναι το κλάδεμα και το τύλιμα ναι το άριωμα ,ναι το κούρεμα με την ψιλή για τσι γιορτές ,και το βουλόχωμα τσης ντοματιάς και η βεντέμα….. Αποπλέοντας αφού ορθωθήκαμε , με το δισάκι μας στον ώμο και λίγες πενταροδεκάρες κάτι κάναμε ,κάτι πιο ζεστό φάγαμε ,κάποια αγκαλιά πιο όμορφη και πιο ζεστή μας ένοιωσε ,κάτι πιο όμορφο και μπάνικο φορέσαμε με λουστρινέ παπούτσι ….
ΤΩΡΑ…αναμείνατε στην αμπασά και θα ματάρθω οργιόλουστος και ξάστερος για τις αποδέλοιπες ιστοριούλες …Καλόκαρδοι μου την σίγλα και τα μάτια σας να αγλύσομε για όλους …Δύσκολα αλλά αξέχαστα χρόνια μοναδικά …..
