ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΤΕΜΗ ΤΟΜΑΗ
οι χαρές κλείστηκαν
ίσκιους έβλεπαν
που τη χαρά τους έκλεβαν.
Πόρτες ψηλές,τα λόγια
πώς να βγουν
να ελευθερωθούν
η χαρά γερά να δέσει
στα πόδια της να πατά?
Σαν τα περιστέρια χωρίς
λαλιά
γύρω από τη φωλιά πετούν
μα όπως οι ήλιοι και τα φεγγάρια ,
πίσω γυρνούν.
Ωρίμασε όμως η σκέψη
στο πέταγμα ο δρόμος μάκρυνε
θεέ μου..πόση ομορφιά
ζωή..ξαστεριά
η επιστροφή ..χάθηκε
ο ίσκιος τη χαρά αναζητά
μα πέταξε
τον Μίτο στα τείχη άφησε!!
03/01/2019
Θαλασσινη