“Το νοσοκομείο μας βρίσκεται σε μία σταδιακή κλιμακωτή και φθίνουσα πορεία προς την κατάρρευση”

  “Σας επισυνάπτω φωτογραφίες από την λειτουργία και τις ειδικότητες του νοσοκομείου Θήρας που υπήρχαν κατά το διάστημα 2018 έως το πρώτο πεντάμηνο του 2019. Τώρα αναισθησιολόγο δεν έχουμε και πολλές ειδικότητες λείπουν και φθίνουν. Ενδεικτικά σας επισυνάπτω και την λειτουργία του βιοπαθολογικού, Κυτταρολογικού και ακτινολογικού εργαστηρίου κατά το διάστημα εκείνο.

 Το νοσοκομείο μας βρίσκεται σε μία σταδιακή κλιμακωτή και φθίνουσα πορεία προς την κατάρρευση. Είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε αν θέλουμε σοβαρή ιατρική περίθαλψη ικανή να αντιμετωπίσει τις ασθένειες μας στον τόπο που κατοικούμε, εκτός αν θεωρούμαστε αθάνατες σωματικά οντότητες, αδιάβλητες και χωρίς να χρειαζόμαστε ιατρική υποστήριξη… Δηλαδή να είμαστε ρομπότ. Εγώ προσωπικά δεν είχα αναπτύξει σαν άνθρωπος κανέναν μηχανισμό να αποτινάξω τον θαυμασμό της ιατρικής επιστήμης πάνω μου. Δε με άφηνε έτσι ήμουν το πιο μικρό πειραματόζωο μεγάλων ιδεών τους. Φαντάζομαι κι εσείς έχετε παρόμοιες εμπειρίες… Οπότε εφόσον δεν έχουμε μηχανισμό απόκρουσης ασθενειών τότε ρομπότ δεν είμαστε άρα σύστημα υγείας χρειαζόμαστε.

  Η υποστελέχωση είναι καραμέλα που είναι κάτω από την γλώσσα όλων μας, αλλά είναι μεγάλη η διαδρομή να φύγει από την γλώσσα και να γίνει πράξη φαίνεται. Σταδιακή ιδιωτικοποίηση μεγαλώνει το φορτίο της παρακμής της δημόσιας υγείας. Κι εμείς πεθαίνουμε… Σιγοφεύγει η ανάσα μας αργοσβήνει η ελπίδα μας, καταρρακώνεται το αίσθημά μας και κυρίως υποστελεχώνεται η υγεία και σαπίζει το ΕΣΥ…

Δείτε με είναι δυνατόν να μην κραυγάσω για λύσεις για την δημόσια υγεία; Εκείνη που για χρόνια αποδομείται γύρω μου, για χρόνια κατασπαράζει το ίδιο μου το σώμα, λιγοστεύει με τις αβλεψίες της την ίδια μου την ύπαρξη… Και μου λες αντέχεις;”.