O δημιουργός του Αλιευτικού Καταφυγίου της Βλυχάδας, διατυπώνει τις αγωνίες του
Μιχάλης Ρούσσος, πρώην Έπαρχος Θήρας
“Την τριετία 1996-1997-1998 σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε το αλιευτικό καταφύγιο Βλυχάδας το οποίο είναι ένα έργο υποδομής.
Το αλιευτικό καταφύγιο Βλυχάδας δεν υπήρχε πάντοτε και δεν το βρήκαμε έτοιμο. Ποιοί οραματίστηκαν το αλιευτικό καταφύγιο Βλυχάδας; Οι ψαράδες της Σαντορίνης. Ποιοί διεκδίκησαν την κατασκευή του; Οι ψαράδες. Ποιοί εργάσθηκαν για την κατασκευή του; Οι ψαράδες. Ποιοί πέτυχαν την κατασκευή του; Οι ψαράδες. Ποιοί δικαιούνται να υποστηρίζουν ότι το αλιευτικό καταφύγιο Βλυχάδας είναι δικό τους; Οι ψαράδες. Ποιοί είναι οι δημιουργοί του αλιευτικού καταφυγίου Βλυχάδας; Οι ψαράδες. Γι’ αυτό τους αξίζει ο σεβασμός μας και το ευχαριστώ μας.
Και για έναν άλλο λόγο αξίζει στους ψαράδες μας ο σεβασμός μας καθώς και η υποστήριξή μας. Το νησί μας σιγά σιγά χάνει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του και αυτό επηρεάζει αρνητικά την πορεία του τουρισμού. Το αλιευτικό καταφύγιο Βλυχάδας με τους ψαράδες και τα καΐκια τους αποτελεί παραδοσιακό αξιοθέατο και γι’ αυτό η προστασία του και η ανάδειξή του θα αποφέρει κέρδος στον τουρισμό. Το πρώτο που μας έρχεται στον νου όταν λέμε νησί είναι η θάλασσα, τα ψάρια, τα καΐκια και οι ψαράδες. Τί νησί θα είμαστε χωρίς ψαράδες και χωρίς το αλιευτικό καταφύγιό τους; Για το συμφέρον λοιπόν του τουρισμού μας πιστεύω ότι πρέπει να στηρίζουμε, να προστατεύουμε και να προβάλλουμε το αλιευτικό καταφύγιο Βλυχάδας με τους ψαράδες του ως τουριστικό αξιοθέατο. Επιπροσθέτως ο αλιευτικός τουρισμός προσελκύει επισκέπτες και αναβαθμίζει τις υπηρεσίες τουρισμού στο νησί.
Ένα έργο υποδομής σχεδιάζεται και κατασκευάζεται για συγκεκριμένο σκοπό και για συγκεκριμένη χρήση. Ένα έργο υποδομής είναι αποτυχημένο όταν αλλάζει η χρήση για την οποία σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε. (Θα χρησιμοποιούσατε μια καφετιέρα για να φτιάξετε μουσακά;) Το αλιευτικό καταφύγιο Βλυχάδας σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε για να λειτουργεί ως αλιευτικό καταφύγιο, για να χρησιμοποιείται από αλιευτικά σκάφη (βλ. ΦΕΚ 219 Δ /26-3-1997, σελ. 1912) και για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των αλιευτικών σκαφών. Άλλες οι ανάγκες των αλιευτικών σκαφών, άλλες οι ανάγκες των τουριστικών σκαφών και σκαφών αναψυχής (κ.λπ.). Άλλος ο σχεδιασμός ενός αλιευτικού καταφυγίου, άλλος ο σχεδιασμός μιας μαρίνας. Πιστεύω λοιπόν ότι δεν είναι λύση το αλιευτικό καταφύγιο να γίνει μαρίνα διότι δεν σχεδιάσθηκε για μαρίνα και συνεπώς δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει ως μαρίνα και δεν θα μπορέσει να εξυπηρετήσει τα τουριστικά σκάφη και τα σκάφη αναψυχής.
Το νησί της Σαντορίνης είναι ένας διεθνής τουριστικός προορισμός. Το νησί μας είναι ένας διεθνής τουριστικός παίκτης και πρέπει και τα έργα υποδομής να είναι αντίστοιχου επιπέδου. Χρειαζόμαστε μαρίνα σύγχρονη, από την αρχή σχεδιασμένη και κατασκευασμένη σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας και σύμφωνα με τις ανάγκες των τουριστικών σκαφών και σκαφών αναψυχής. Μια τέτοια μαρίνα θα έχει τις δυνατότητες να γίνει σημείο αναφοράς διεθνώς, μια τέτοια μαρίνα θα έχει τις δυνατότητες να γίνει διεθνής παίκτης στον θαλάσσιο τουρισμό.
Το 1996 οι ψαράδες έθεσαν τον στόχο τους και με φρόνηση, σεμνότητα και δυναμισμό πέτυχαν, νίκησαν και μαζί τους πέτυχε και νίκησε όλη η Σαντορίνη. Εμπνεόμενοι από τους ψαράδες και ακολουθώντας το παράδειγμά τους, προτείνω να θέσουμε έναν νέο στόχο, την δημιουργία ενός νέου έργου υποδομής, δηλαδή μιας σύγχρονης μαρίνας, και με φρόνηση, σεμνότητα και δυναμισμό θα πετύχουμε τον νέο στόχο μας, θα νικήσουμε και μαζί θα πετύχει και θα νικήσει όλη η Σαντορίνη”.
