“ΜΗ ΒΡΟΝΤΟΧΤΥΠΑΣ ΤΙΣ ΧΑΝΤΡΕΣ” -ΣΙΚΙΝΙΩΤΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ

ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΟ ΣΚΑΜΠΑΒΙΡΙΑ

“Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες,
η δουλειά κάνει τους άντρες,
το γιαπί, το πηλοφόρι, το μυστρί.

Μη βροντοχτυπάς τα ζάρια,
όσοι είναι παλληκάρια,
τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές.

Με τους στοίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και τις μουσικές του Μάνου Λοίζου, γυρίζουμε πίσω στη Σίκινο της δεκαετίας του 50 και του 60, μάστορες, οικοδόμοι και εργάτες με αυτοσχέδιες σκαλωσιές, ντενεκέδες με υλικό και απλά εργαλεία χειρός, μυστριά, νήματα της στάθμης, φτυάρια, μακριά λοστάρια, προσπαθούν να ¨ δέσουν ¨ και να ενισχύσουν τους πετρόχτιστους παλιούς τοίχους, να αντικαταστήσουν το χώμα στις ταράτσες , που ήταν καλυμμένο με Θηραϊκή γη για υγρομόνωση, που πατούσε σε πλάκες, που με την σειρά τους πατούσαν επάνω σε αθάνατα ξύλα φίδας, με νέα υλικά τσιμέντου, άμμου και ασβέστη, για να μπουν στην νέα εποχή κατασκευής.

Θόδωρος Σκαμπαβίριας

Το σημείο αναφοράς  όμως του μεροκάματου ήταν και είναι το δεκατιανό, σταματούν οι εργασίες γύρω στις δέκα, περίπου για ένα εικοσάλεπτο, να πάρουν μια ανάσα και να ξεδιψάσουν, από τον κάματο της εργασίας, όλοι κάθονται κάτω, ο ένας δίπλα στον άλλο, ανοίγουν μπροστά τους μία καρό πετσέτα που έχει συνήθως ψωμί, ελιές, τομάτα, λίγο τυρί, δύο δάχτυλα κρασί ή δροσερό νεράκι και συζητούν για τα προβλήματά τους, τις χαρές τους, τα νέα τους, αστειεύονται μεταξύ τους, γελούν η συζητούν σοβαρά.

Οι φωτογραφίες είναι από αρχείο του Θόδωρου Σκαμπαβίρια” .