Κίνημα Δημοκρατίας: “Φωνή απόγνωσης των αγροτοκτηνοτρόφων των νησιών”

“Φωνή απόγνωσης των αγροτοκτηνοτρόφων των νησιών
Ο πρωτογενής τομέας με τα ΠΟΠ προϊόντα του απειλείται με εξαφάνιση

Το τσουνάμι των κινητοποιήσεων των αγροτών πανελλαδικά δεν είναι αναλώσιμο, ούτε «μπόρα που θα περάσει». Οι φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις, δεν είναι μια επανάληψη εποχική, είναι κίνημα πανελλαδικό, υπερκομματικό, κίνημα για την επιβίωση ενός τομέα, που δίνει ζωή στην ελληνική ύπαιθρο, που σε δύσκολες εποχές, σε ιστορικές στιγμές, στήριξε τη χώρα και τον λαό.
Στη νησιωτική χώρα ο πρωτογενής τομέας βρίσκεται σε αδιέξοδο, όπως δηλώνει ο Πρόεδρος της ΕΑΣ Νάξου Δημήτρης Καπούνης. Ο νησιώτης αγρότης έχει οδηγηθεί σε «οικονομική ασφυξία». Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει παραμένουν διαχρονικά άλυτα και αποτελούν «δομικά ζητήματα για την επιβίωσή του». Τα προβλήματα αυτά «υπερβαίνουν την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ και αφορούν στη συνολική βιωσιμότητα της αγροτιάς». Η εφαρμογή της νησιωτικότητας, παραμένει ζητούμενο για τις υποδομές και το αυξημένο κόστος παραγωγής».

Το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών για το ψωμί τους, για την συνέχιση της ζωής στην ελληνική ύπαιθρο. Βρίσκεται στο πλευρό των αγροτοκτηνοτρόφων των νησιών, που για πρώτη φορά, απειλούνται με ολοσχερή εξαφάνιση.
Ο πρωτογενής τομέας της νησιωτικής οικονομίας, με τους μικρούς κλήρους γης και τις μικρές οικογενειακές του επιχειρήσεις, απειλείται με εξαφάνιση, τόσο εξ αιτίας της εντεινόμενης μονοκαλλιέργειας του τουρισμού και του υπερτουρισμού, όσο και από την «ακρίβεια Μητσοτάκη», η οποία είναι στα  νησιά πολλαπλάσια από την υπόλοιπη Ελλάδα, με την εκτίναξη του κόστους στην ενέργεια, στα καύσιμα, στις μεταφορές, στις τιμές των λιπασμάτων, των ζωοτροφών, των πρώτων υλών και των γεωργικών εφοδίων.

Η νησιωτικότητα είναι γράμμα κενό για την κυβέρνηση σε όλους τους τομείς, «χέρσο έδαφος» για τους αγρότες. Η συνταγματική επιταγή (άρθρο 101 παρ. 4) παραμένει ανεφάρμοστη 25 χρόνια από την ψήφισή της (2001).
Οι συνέπειες από την ανυπαρξία κυβερνητικής πολιτικής είναι δραματικές, η μείωση του ζωικού κεφαλαίου, του γάλακτος, των γαλακτοκομικών προϊόντων είναι τεράστια και πολλές σύγχρονες αγροτοκτηνοτροφικές οικογενειακές μονάδες κλείνουν στα νησιά. Ο φυσικός πλούτος των νησιών, σπάνιας ομορφιάς και ποιότητας, με τα ΠΟΠ προϊόντα του, είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την εθνική οικονομία. Απειλούνται όμως αυτά με εξαφάνιση, όπως ο αμπελώνας και τα ντοματάκια της Σαντορίνης και πολλά άλλα.
Η σημασία του πρωτογενούς τομέα παραμένει διαχρονικά εξ ίσου σημαντική, αν όχι πολυτιμότερη σήμερα, ακόμη και για τη βιώσιμη πλέον και ποιοτική τουριστική ανάπτυξη. Η επιβίωση του στα νησιά είναι πρόβλημα διαρκώς επιδεινούμενο και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Τα προβλήματά του παραμένουν συσσωρευμένα πολλές δεκαετίες και οι κυβερνήσεις αδυνατούν και αδιαφορούν για την αντιμετώπισή τους.

Τα νησιά παραμένουν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη εν ζωή μόνο τους μήνες της τουριστικής σεζόν. Τον υπόλοιπο χρόνο δεν υπάρχουν, η ζωή σε αυτά δεν συνεχίζεται! Οι νησιώτες παραγωγοί, βιώνουν στο πετσί τους το τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που είδαν έκπληκτοι τα χωράφια τους να δηλώνονται πριν από αυτούς και τις επιδοτήσεις τους να εισπράττονται από ψεύτικους παραγωγούς από άλλα μέρη της Ελλάδας. Υφίστανται ήδη τις συνέπειες του σκανδάλου με τις περικοπές των επιδοτήσεων.
Βρίσκονται παράλληλα αντιμέτωποι με σωρεία άλλων προβλημάτων, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η παρατεταμένη ανομβρία, το αρδευτικό πρόβλημα, ο υπερτουρισμός, δημιούργημα της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η ραγδαία μείωση της καλλιεργήσιμης γης με την ανεξέλεγκτη οικοπεδοποίηση. Όμως «οι καιροί ού μενετοί». Επιβάλλεται άμεσα η χάραξη μιας άλλης πολιτικής, με άμεσα κίνητρα υπέρ του πρωτογενούς τομέα στα νησιά, με την κατασκευή αρδευτικών έργων, την λήψη και εφαρμογή αυστηρών κανόνων και μέτρων, για την προστασία του φυσικού πλούτου των νησιών, που απειλείται με εξάντληση και εξαφάνιση.

Οι νησιώτες αγροτοκτηνοτρόφοι διεκδικούν:
• Την προστασία των ΠΟΠ προϊόντων (η πατάτα Νάξου, η γραβιέρα, τα τυροκομικά γενικά προϊόντα κ.ά.) με εθνικούς ελέγχους και κοινοτική παρέμβαση.
• Το μεταφορικό ισοδύναμο για τις ζωοτροφές, που έχει μείνει μετέωρο.
• Τις καθυστερημένες καταβολές του γενικού μεταφορικού ισοδύναμου, που είναι αδικαιολόγητες.
• Τον μειωμένο ΦΠΑ σε όλα τα νησιά, που τους τον στέρησαν τα μνημόνια.
• Την εκπόνηση και εφαρμογή εξειδικευμένων προγραμμάτων για τους νέους νησιώτες αγρότες.
• Την ενίσχυση και ενθάρρυνση της βιολογικής γεωργίας, απαραίτητης, για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και του καταναλωτή.
Το κόστος της παραγωγής για το νησιώτη αγρότη είναι δυσβάστακτο και πολλαπλάσιο από εκείνο στην ηπειρωτική χώρα. Τα καύσιμα, η «θεόρατη» τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας, των αγροτικών εφοδίων, καθιστούν πλέον θέμα ζωής τη λήψη γενναίων και άμεσων μέτρων, για την επιβίωση του νησιώτη αγρότη, που διεκδικεί το βασικό συνταγματικό του δικαίωμα ως πολίτης, το μέτρο της ίσης αντιμετώπισής του και όχι κάποιας ευνοϊκής μεταχείρισης.
Οι νησιώτες αγρότες αγωνίζονται, μαζί με όλους τους αγρότες πανελλαδικά, για κοινωνική δικαιοσύνη, για ένα κράτος δικαίου και ευημερίας, για το «οξυγόνο» τους, που κι αυτό έχει καταστεί πανάκριβο, απρόσιτο και δυσπρόσιτο, όπως κινδυνεύουν να καταλήξουν και πάλι τα νησιά, ακόμη και εκείνα που είναι σημαίες, βιτρίνα του τουρισμού.
ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ και ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ”.