ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ “Ξαπλαριασμένος στην φωλίτσα μου, σκεπτόμενος και κουντεταρισμένος…, ανήσυχος… όπως πάντα άλλωστε.., αρχειοθετούσα την αθεράπευτη τρέλα μου επιμελώς και ορθοπλώρισα εύχαρις ότι θα μπορούσα να ξεκινήσω το γραφολαϊκό μου ταξιδάκι με μια θαλασσοδουλεμένη βαρκούλα με κουπιά… χωρίς τιμόνι και μοτόρη…, μα κυρίως,...
“ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ, ΑΓΟΝΑ ΝΗΣΙΑ… ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΛΟΥΣΙΕΣ, ΓΟΝΙΜΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ” ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΡΑΖΕΝΤΑ Δεν έπρεπε να ξαφνιαστώ να τρέξω να κρυφτώ από του γέροντα μου τση ακτίνες και τση έντονες ματιές , που μου αμόλησε μετά από κάμποσο καιρό που χε να με αντικρύσει … Και έδωσα άμεσα εντολή στην αφεντιά μου … δεξιά...
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ “Επιθυμία μου και υπόσχεση ήταν και παραμένει να συνεχίσουμε το όμορφο βραδινό ταξιδάκι μας με την όμορφη παρέα μου για Αμοργό και μικρονήσια …Ο τίτλος ΤΟ ΤΑΓΚΟ ΤΗΣ ΦΟΡΤΟΥΝΑΣ ,ΣΤΑ ΜΙΚΡΟΝΗΣΙΑ…και το Ημερογράφημα ήταν 12 του Φλεβάρη ετούτου δα του χρόνου της...
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ Αφήνομαι και αρμενίζω…, σκέπτομαι και αναπολώ…, συσκέπτομαι και ανταριάζω…, αποκρίνομαι και ανησυχώ…, ακούω τη βροχή και ηρεμώ…, ονειρεύομαι και ψιθυριστά παραμιλώ τα του Τολστόϊ που αναφέρει ότι η βροχή είναι τα διαμαντένια δάκρυα του μυστικού παραπόνου… Μεταβαίνω νοερώς στα του Ησιόδου...
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ Η παιδική ηλικία είναι η απαρχή του ανθρώπου, όπως η αυγή της ημέρας… Είναι η μεγαλύτερη αλήθεια της ζωής μας…! Η παιδική τους ψυχή είναι η πιο αθώα μορφή και το χαμόγελό τους πιο φωτεινή εικόνα του κόσμου…! Και οφείλουμε...
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ “Εξανίσταμαι…, αφηνιάζομαι.., ομορφοτρελαίνομαι… και εξηγώ σύμφωνα με την κολλητή μου Βικιπαίδεια…, ότι πόθος μου, καημός μου και μέγιστη επιθυμία μου είναι να γνωρίσουν αυτοί που δεν γνωρίζουν και οι οποίοι συμπωματικά διδάσκουν χρόνια τί είναι θεσμός και πώς και γιατί πρέπει...
