ΑΝΑΘΕΩΡΕΙΤΑΙ Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΥ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ;

ΑΝ, ΝΑΙ, ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ

Φωτό: Βασίλης Νομικός

Το 2003, ο Τομ Πφάιφερ, μεταπτυχιακός φοιτητής του Πανεπιστημίου Άαρχους της Δανίας, ανακάλυψε στην καλντέρα της Σαντορίνης, ένα απολιθωμένο κλαδί ελιάς. Αυτό το εύρημα πυροδότησε μια μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να χρονολογηθεί με ακρίβεια το μεγαλύτερο ηφαιστειακό γεγονός που γνώρισε το ανθρώπινο γένος.

Ο καθηγητής  Γεωλογίας Βάλτερ Φρίντριχ, από το Πανεπιστήμιο του Άαρχους και ο Καθηγητής Ραδιοχρονολόγησης Χάνς Χάινεμάγιερ Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, έκαναν ραδιοχρονολόγηση (με τη μέθοδο του άνθρακα 14), και από τους αυξητικούς 72 δακτυλίους (τα δέντρα κάθε χρόνο, προσθέτουν ένα αυξητικό δακτύλιο στον κορμό τους) προσδιόρισαν την ηλικία του δένδρου.

Με τον τρόπο αυτό κατέληξαν στην ημερομηνία 1613 (+ ή- 13 χρόνια μιας και αυτό είναι το περιθώριο σφάλματος αυτής της μεθόδου). Το 2006 το έγκριτο αμερικανικό περιοδικό Science, αφιέρωσε το πρωτοσέλιδό του στο θέμα, καθώς η ακριβής χρονολόγηση της έκρηξης, αποτελεί το σημαντικότερο χρονικό δείκτη που ίσως αλλάζει την οριοθέτηση της ιστορίας σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.

Ίσως όμως, τα δεδομένα να αλλάζουν. Τουλάχιστον, αυτό διατείνεται μια επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Κορνέλ, με επικεφαλής τον καθηγητή Στουρτ Μάνινγκ, επίμονο ερευνητή του ηφαιστείου Σαντορίνης.

«Η πιο παλιά δενδροχρονολόγηση που έχουμε κάνει, φθάνει έως πριν 12.000 χρόνια. Όμως στη Μεσόγειο, το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε μια πλήρη και συνεχή χρονολόγηση που να φθάνει έως την εποχή της αρχαίας Θήρας. Έχουμε πολύ καλά στοιχεία για τα τελευταία 2.000 χρόνια, όμως πιο πίσω, υπάρχει ένα κενό. Έχουμε δακτυλίους δέντρων από πιο πρώιμες περιόδους, όμως δεν γνωρίζουμε ακριβώς σε ποιες χρονολογίες αντιστοιχούν». Αυτά είπε επίκουρη καθηγήτρια δεντροχρονολόγησης και ανθρωπολογίας, Σάρλοτ Πίρσον, επικεφαλής του Εργαστηρίου Έρευνας Δακτυλίων Δέντρων του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.

Το απολιθωμένο κλαδί που οδήγησε στην εμπερίστατη χρονολόγηση

Η έρευνα, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Science Advances” (στα επιστημονικά, περιοδικά, οι δημοσιεύσεις, ελέγχονται, από ειδική επιτροπή).

Νέο δεδομένο;. Αντί για 1613 (+ή -13 χρόνια) που είχε αποφανθεί ο Φρίντριχ και οι συνεργάτες του, ίσως πάμε στο 1550-1600 μ.χ.

Μπορεί η διαφορά, να μην είναι μεγάλη, αλλά το να υπάρχει ένα χρονικό ορόσημο για τους προϊστορικούς χρόνους, γίνεται τεράστια.

Η έκρηξη του ηφαιστείου, της Σαντορίνης, δεν αφορά, μόνο στο γεγονός. Έχει να κάνει και με την ουσιαστική χρονολόγηση της Ιστορίας των Φαραώ,  και της Μεσογείου.