ΒΙΝΤΕΟ: ΜΙΚΡΕΣ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΕΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ

ΜΙΑ ΞΕΦΥΤΡΩΣΕ ΣΤΟ ΚΑΜΑΡΙ

 

 

 

 

Ο χειμώνας είναι ήσυχος στη Σαντορίνη. Οι δρόμοι άδειοι, τα αυτοκίνητα λίγα, τα περισσότερα μαγαζιά κλειστά. Είναι όμως και η εποχή της ανασυγκρότησης. Των ανακαινίσεων και των κατασκευών. Μόνο που αυτή η δραστηριότητα παράγει τα δικά της σκουπίδια. Μπορεί να μην είναι οργανικά που αποσυντίθενται και σαπίζουν, αλλά είναι ογκώδη και ενοχλητικά. Και γίνονται περισσότερο αντιαισθητικά, όταν εναποτίθενται ανεξέλεγκτα μέσα στους οικισμούς.  Από κάποιους άγνωστους, προφανώς. Που είναι άγνωστοι γιατί ποτέ κανείς δεν θέλησε να τους γνωρίσει. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Δεν χρειάζεται η επαγωγική τελειότητα ενός Σέρλοκ Χολμς, αλλά ούτε και η διαβολεμένη τύχη ενός αδέξιου Κλουζώ.

Τα απορρίμματα, έχουν ταυτότητα. Και αν κάποιος αναιδής πιαστεί να τα πετάει όπου αυτός θέλει και του επιβληθεί κάποιο τσουχτερό πρόστιμο, ίσως συνετιστούν και οι υπόλοιποι. Όλοι όσοι θεωρούν πως το δικό τους βόλεμα, η δική τους επιχειρηματική αναβάθμιση, γίνεται με την συνεισφορά και την ανοχή της κοινωνίας. Στο Καμάρι ξεφύτρωσε μια νέα χωματερή. Όχι ακριβώς νέα, επειδή στο παρελθόν βρωμούσε κυριολεκτικά δημιουργώντας ακόμα και κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Κάποια στιγμή, καθαρίστηκε. Αλλά μετά άρχισε άλλο βιολί.

Ξαφνικά τα στρώματα, ταλαιπωρημένα από το βάρος τόσων ανθρώπινων κορμιών που φιλοξένησαν, αποφάσισαν πως έφτασε η ώρα να συνταξιοδοτηθούν και να ξεκουραστούν. Το ίδιο και τα παλιά ράφια που λύγισαν από τη χρήση ή είδαν τη μόδα τους να περνάει. Όσο για τα μπάζα, αυτά το έσκασαν πανικόβλητα, μπροστά στην απειλή ενός νέου κτιριακού μακιγιάζ. Και όλοι μαζί οι παλιόφιλοι που είδαν την παρακμή να τους χτυπάει κατακέφαλα, διάλεξαν το ίδιο ησυχαστήριο. Δίπλα στα λιγοστά διερχόμενα οχήματα και τους ελάχιστους διαβάτες. Διάλεξαν το χώρο τους στο Καμάρι, κάλεσαν μαζί και ένα αυτοκίνητο που είδε την ευρωστία του να καταρρέει και ξάπλωσαν μαζί με ξερόκλαδα από κλαδέματα, αδιαφορώντας για το αγιάζι και τους αέρηδες.

Μόνα τους τα απορρίμματα διάλεξαν να αποσυρθούν. Αυτόβουλα και καλόβολα. Δεν υπάρχει ούτε φυσικός, ούτε ηθικός αυτουργός. Δεν είναι κανένας ιδιοκτήτης που με αναίδεια και ανευθυνότητα, τα πέταξε κατάμουτρα στην κοινωνία. Επειδή αυτός ο Μέγας ανθρωπάκος, θέλει μόνο να κονομάει και να μην ξοδεύει. Και μετά με περισσό θράσος να εγκαλεί τους πάντες γιατί τα δυστυχή υπολείμματα της δικής του χρήσης, δεν λένε να μετακινηθούν μόνα τους. Οπότε φταίνε πάντα οι αρχές. Οι υπεύθυνοι. Οι αρμόδιοι. Ο ρυπαίνων ποτέ!. Αυτός είναι Ανεύθυνος Άρχων. Ένας ψωραλέος βασιλιάς που επαίρεται για το βρώμικο βιός του.

Βέβαια, αν σε αυτόν τον ψοφοδεή Άρχοντα επιβληθεί ένα καλούτσικο πρόστιμο, θα αρχίσει να βρίζει. Μετά θα κλαψουρίσει να του σβηστεί. Ύστερα θα κατηγορήσει τον γείτονα. Και ως ύστατο όπλο θα έχει το ευάριθμο ή πολυάριθμο σόι του, που δεν θα ψηφίσει την επαίσχυντη αιρετή αρχή, που του επέβαλλε το πρόστιμο. Αν μάλιστα, αντιληφθεί πως την καταγγελία, την έκανε κάποιος ευσυνείδητος ή απλά μπουχτισμένος γείτονας, τότε θα ευχηθεί να του ψοφήσει ο γάιδαρος και θα τον τοποθετήσει αυτόχρημα στη βδελυρή κατηγορία των ρουφιάνων.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *