ΒΙΝΤΕΟ-Δ.ΣΙΓΑΛΑΣ: ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ

  Ο Δημήτρης Σιγάλας, είναι για τη Σαντορίνη πραγματικά “ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές”. Δημιούργησε και δημιουργεί, τη δική του Ουτοπία, σε πείσμα των βαρονέτων της αρπαχτής, αντιστέκεται στην απρέπεια με την αξιοπρεπή σιωπή του και ζει σε ένα δικό του κόσμο, ιδιαίτερο, χωρίς να ασκητεύει.

Παιδί του Νημποριού, σπούδασε τις επιστήμες της γης και ξαναγύρισε στη γη του. Το 1982, ηγήθηκε μιας παρέας, που έγραψε ιστορία στα πολιτιστικά δρώμενα του νησιού. Σε μια εποχή που μόνη εκδήλωση ήταν κάποιο πανηγύρι για τα αγιομνήσια ενός αγίου, ο Σιγάλας και οι φίλοι του, έφεραν κινηματογράφο, θέατρο και μουσική στη διψασμένη για πολιτισμό νεολαία του νησιού. Ο θρυλικός ΜΕΣΕΣ (Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Εμπορείου) στεγάστηκε σε ένα παλιό, ερειπωμένο σχεδόν μαγαζί.

Και δεν περιορίστηκε μόνος τις εκδηλώσεις. Διοργάνωσε μαθήματα τέχνης και χορού. Δημιούργησε βιβλιοθήκη και έφερε Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, σε μια εποχή που αυτοί ήταν ένα εξωτικό και δυσθεώρητο είδος. Κάποια στιγμή, παρέδωσε ομαλά τα ηνία του ΜΕΣΕΣ που εν τω μεταξύ είχε μετονομαστεί σε Πολιτιστικό Σύλλογο Θήρας, καθώς η δραστηριότητά του, ξεπέρασε το Εμπορείο.

Επόμενη στάση του, ο Δήμος Θήρας. Με μια μικρή και χαμηλής αμοιβής σύμβαση, τι δεν έκανε;. Δημιούργησε το Καταφύγιο αδέσποτων ζώων συντροφιάς και των απόμαχων ιπποειδών, έφτιαξε το φυτώριο του Δήμου (διανεμήθηκαν δωρεάν 70.000 δενδρύλια ελιάς!), έφτιαξε τον μοναδικό στην Ελλάδα κανονισμό για τα ζώα εργασίας, εξασφάλισε χιλιάδες ευρώ από ειδικά προγράμματα.

Η ανταμοιβή του;. Μόλις άλλαξε η Δημοτική Αρχή, οι καινούριοι του έδειξαν την πόρτα. Έφυγε με την σιωπηλή αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου που δεν παρακάλεσε ποτέ και για τίποτα.

Τώρα, από το δημιουργικό του ησυχαστήριο, παλεύει πάλι με τη γη. Δοκιμάζει, πειραματίζεται, ονειρεύεται, πασχίζει για την Ουτοπία του. Είναι “ο άνθρωπος για όλες τις εποχές”. Κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσει. Και με εκείνη την ξέφρενη στην εξέλιξη αλλά ήρεμη στην όψη δημιουργικότητα, θα δώσει ξανά, ένα μάθημα αξιοπρέπειας, ικανότητας, αφοσίωσης και αγάπης για τον τόπο. Αδιαφορώντας, για τις μικρότητες και τις προσωπικές ανασφάλειες που στέρησαν ένα νησί από πάρα πολλά.

Save

Save