ΘΕΩΡΙΑ ΔΙΕΥΡΥΝΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗΣ ΘΗΡΑΣ-ΤΗ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΙΝΔΙΑ
ΔΕΙΝΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ
Μια επιστημονική θεωρία, που αν αποδειχθεί ακριβής, διευρύνει το πεδίο των γνώσεων και της αντίληψης για την Προϊστορική Σαντορίνη, ανέπτυξε πρόσφατα η αρχαιολόγος ερευνήτρια Marie Nicole Pareja. Συνεργαζόμενη με εδικούς στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, η Pareja υποστηρίζει πως οι κυανοπίθηκοι που εικονίζονται στην περίφημη τοιχογραφία (βρίσκεται στο Μουσείο Προϊστορικής Θήρας), προέρχονται από την Ινδική Υποήπειρο. Δηλαδή Ινδία -Νεπάλ ή Πακιστάν.
“Πολλοί από τους πίνακες δείχνουν πιθήκους, όμως δεν υπήρχαν πίθηκοι στην Ελλάδα εκείνη τη στιγμή. Οι περισσότεροι από τους πιθήκους έχουν αναγνωριστεί ως αιγυπτιακά είδη όπως οι μπαμπουίνοι Olive. Αυτό έχει νόημα επειδή η Αίγυπτος ήταν σε επαφή με τον Μινωικό πολιτισμό, ο οποίος διασκορπίστηκε σε πολλά νησιά του Αιγαίου” σημειώνει το έγκριτο περιοδικό New Scientist, αλλά και εκατοντάδες διεθνείς εφημερίδες που φιλοξένησαν τη νέα θεωρία.
Τι έκανε την ερευνήτρια και τους συνεργάτες της να προτείνουν αυτή την νέα θεώρηση; . “Η ομάδα έχει εντοπίσει τον πίθηκο ως γκρίζο λάνγκουρο (Semnopithecus). Εκτός από τη χαρακτηριστική γούνα του, ο πίθηκος απεικονίστηκε έχοντας την ουρά του σε ένα χαρακτηριστικό σχήμα S.
Οι γκρίζοι αυτοί πίθηκοι ζουν στη νότια Ασία σε αυτή που σήμερα είναι το Νεπάλ, το Μπουτάν και η Ινδία – και ιδιαίτερα στην κοιλάδα του Ινδού. Κατά την εποχή του Χαλκού, η περιοχή φιλοξενούσε τον Πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού, μια από τις σημαντικότερες κοινωνίες εκείνης της εποχής”, αναφέρει o New Scientist.
Η αρχαιολόγος, από την πλευρά της, δηλώνει: ““Δεν θα εκπλαγούμε αν κάποια μέρα στο μέλλον βρούμε στοιχεία για αυτό το είδος άμεσης επαφής”,
Ίσως η Ελλάδα και ο Ινδός ποταμός συνδέονταν μέσω της Μεσοποταμίας, ενός άλλου πολιτισμού της Εποχής του Χαλκού που επικεντρώθηκε σε αυτό που είναι τώρα το Ιράκ. Οι Λαγγούροι μπορεί να έχουν εισαχθεί στη Μεσοποταμία, όπου τους είδαν οι Έλληνες. “Είναι απόδειξη αυτού του μεγάλου εμπορίου, αυτών των σχέσεων με αυτές τις περιοχές που βρίσκονται πολύ μακριά”, λέει ο Pareja. Ακόμα και στην εποχή του Χαλκού, φαίνεται ότι υπήρξε μεγάλη ανταλλαγή μεταξύ φαινομενικά ξεχωριστών πολιτισμών”.
Σημειώνεται, πως οι “Κυανοπίθηκοι” ήταν η πρώτη τοιχογραφία που αποκαλύφθηκε. Και μάλιστα σε δυσδιάκριτα σπαράγματα. Όμως ο ιδρυτής της ελληνικής σχολής συντήρησης (κάτοχος της άδειας με αύξοντα αριθμό 1), Τάσος Μαργαριτώφ, που εργάστηκε στο Ακρωτήρι., είχε δηλώσει: «Τότε έβγαιναν σπαράγματα που δεν ταίριαζαν μεταξύ τους. Τα είδα και είπα ότι εδώ έχουμε ουρές πιθήκων όχι λίμνες και ποτάμια”
Το μέγα γεγονός είναι πως αν οι κάτοικοι της Προϊστορικής Θήρας (προφανώς ονομαζόταν αλλιώς τότε) έφτασαν τόσο μακριά, διευρύνει τα όρια της Ιστορίας. Θα χρειάζονταν μήνες ταξιδιού για να φτάσουν στην Ινδική υποήπειρο-χερσόνησο. Θαλασσοπόροι και δεινοί εξερευνητέςή τολμηροί έμποροι συνάμα.
