ΘΑ ΠΙΑΣΩ ΤΗΝ ΚΡΑΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΛΑΧΤΕΙΤΕ, ΞΕΧΑΣΙΑΡΗΔΕΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

 

 

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

“Ευλογίες του Υψίστου είναι οι ομορφιές της γης μας ,και η της θάλασσας μοναδικές μυρωδιές και αγάπες…Η γη μας με την κατευναστική ηρεμία της και πιότερο για μας εδώ τους δυσκολο αναθρεμμένους έντιμα Νησιώτες η καλλιεργημένη γη ,η μοσχοχαϊδεμένη χωμάτινη ήρεμη αγκαλιά , περιποιημένη ζωοδόχος πηγή ζωής ΜΟΝΑΔΙΚΗ γήινη καλλίγραμμη ,πολύχρωμη νυφούλα …Και αναμφίβολα η χωρίς κουβέντα και ανάσα απαστράπτουσα αφρογάλαζη και ανυπόμονη πολλές φορές θάλασσα μας….αυτή η ανυπόμονη ξελογιάστρα κερά που ημερεύει τα πάντα και γαληνεύει τις ψυχές μας….πουυυυυυ μας έζησε , μας ανέθρεψε και μας εξύψωσε…Πρέπει όμως να την σεβαστείς και να την αγκαλιάσεις στοργικά , όμορφα ,αγνά ,προσεκτικά και κυρίως θαρρετά …ναι αυτή η πλανεύτρα ,αυτή η γλυκό αλμυρή πηγή ζωής και ευδαιμονίας.

ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ αυτή είναι όλα αυτά …είναι ένας αθεράπευτος έρωτας που με-μας παρασύρει ναι με-μας κάνει φλύαρους και υπέρμετρα γλυκούς και αγαπησιάρηδες…ΕΙΜΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΜΟΥ.. Τί;; ρωτάει το βάσανο μου …Μα γλυκούλης…. Αμφισβητείται;;…Γράφωωωω λοιπόν , τραγουδώωωω, φωνάζωωωωω , εξιστορώωωω ιστορίες θαλασσινές…είμαι σφόδρα και αθεράπευτα κοντά της , γιατί ,γιατί ,γιατί αμέτρητα γιατί ..Όμως πρέπει να αποτυπώσω και να σας πω ,πόσο και γιατί επιβάλλεται να θυμηθούμε και να χαϊδολογήσουμε και την καλλιεργημένη γη μας, που μας έζησε και ζει πολλούς ακόμη .Θυμάμαι τα ζευγαρισμένα (οργωμένα) χωράφια και αμπέλια πόσο χαμογελούσαν ( έχουν και αυτά ψυχούλα) από την περιποίηση και την αγάπη και φροντίδα που τους έδιναν οι αγρότες μας .

Πόσο όμορφα φαινότανε όταν είχαν αναθρέψει (τα χωράφια εννοώ) τα εδώ προϊόντα μας.. Πως πρασίνιζε και πως κοκκίνιζε ο κάμπος από τις ώριμες τομάτες ,πόσο όμορφα ήταν τα κοφίνια από αλυγαριά γεμάτα τομάτες περιμένοντας τα γαϊδουράκια να τα μεταφέρουν στα εργοστάσια και πόσο όμορφες ήταν οι αυλές τους περιμένοντας τα κοφίνια σαν στρατιωτάκια το συσσίτιο τους …Οι πιο πολλοί από τους εδώ παροικούντες γνωρίζουν την διαδικασία από αφηγήσεις και φωτογραφίες και εμείς οι της ακρόπολης εγγόνια , κεντήσαμε πολλές φορές τα γαϊδουράκια για το ΑΒΙΣ.. Ναι το ΑΒΙΣ.. αλλά ποιο ΑΒΙΣ ;; ΕΞΗΦΑΝΊΣΘΗ.. Γιατί ;;ΑΑΑΑΑ

Θα πιάσω την κρανιά για φυλαχτείτε ξεχασιάρηδες, για έχετε το νου σας …Μόνο για σας μόνο για σας η κρανιά ακονίζεται …ΜΗ ΤΟ ΛΗΣΜΟΝΑΤΕ….Δεν ξεχνιέται πολυκαιρισμένοι καλοί μου φίλοι ,η ομορφιά της καλλιεργημένης μας, της ανεγερμένης και μόνο με κοπριά εμπλουτισμένης μας γης , όταν κυμάτιζε το κριθάρι στην αρχή πράσινο και μετά χρυσαφένιο όταν ετοιμαζόταν για τα αλώνια για να το περιποιηθούν τα μουλάρια και τα γαϊδούρια να τα αλωνίσουν και να το λιχνίσουν οι αγρότες μας τότε. Στην όμορφη συνεχίζω καλλιεργήσιμη γη μας τότε η αμπελοκαλλιέργεια ήταν η ομορφότερη διαδικασία που έκαναν οι εδώ παλιοί μας καλλιτέχνες-αγρότες .

Αφού το πάστρευαν το αμπέλι μετά τον τρύγο ,το τύλιγαν και έκαναν τον κλάδο όπως έλεγαν .το ζευγάριζαν (όργωναν) , το λάκιζαν για πότισμα από την βροχή περιμένοντας να περάσουν οι χειμωνιές και οι βροχές ,μετά ζευγάρισμα για να σκεπάσουν τους λάκκους της κληματαριάς και το τρίτο ζευγάρισμα για τα χόρτα ..Αλλά το κυριότερο χαϊδολογούσαν την γη ,το χώμα και χαιρόσουν και να το βλέπεις και να το αγγίζεις ..Όλα αυτά γιατί ; όλος αυτός ο λιβανισμός γιατί ;; και η περιγραφή και ο γραφικός (όχι ο εγώ) αναστεναγμός αυτός γιατί ;; Απλά εξαφανίστηκαν οι ομορφιές και οι αμπελιές ,όπως χαθήκαμε και εμείς κοινωνικά και ανθρώπινα ,χάθηκε η χαϊδεμένη γη , χάθηκε η αίγα ,χάθηκε το χλωρό και το ριφάκι ,σμίκρυνε και μίκρυνε και δεν βλέπετε από την εγκατάλειψη και την τσιμεντοποίηση ,δεν θωρείται διόλου….Θα μπορούσα να γράψω πολλά αλλά θα πετροβοληθώ….

ΤΟ ΔΙΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ…. και θα μαυρίσω ,και δεν νταγιαντώ (αντέχω ) διόλου …Υπάρχουν τρόποι και μέθοδοι να ομορφύνουμε και να πληθύνουμε τις αμπελιές μας και τις ντοματιές μας ,υπάρχουν τρόποι και θέληση από πολλούς για πολλά και όμορφα για να προστατέψουμε ότι πιο όμορφο μας δώρισε ο θεούλης , αλλά χρειάζεται σκέψη ,σχέδιο .συζήτηση , αγάπη και ανιδιοτέλεια ….Την αφρογάλαζη θάλασσα μας και την καλλιεργήσιμη στεριανή ευλογία μας …Την γη μας….Προκάνουμε σας λέω…..ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ….

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *