ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗ ΘΕΟΤΡΕΖΗ ΓΑΛΑΖΙΑ ΤΟΥΣ ΖΕΪΜΠΕΚΙΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

Απορώ και ερωτώ απαλά , ψυχοπονιάρικα τον γραφοαρπάχτη μου …Και ευπειθώς του αναφέρω ότι έχω ένα δυνατό ακυβέρνητο πρόβλημα σχετικά με τα κύματα και ειδικά με το στεριανό … Δύο ειδών κύματα γιατρεύουν και πληγώνουν την καρδιά μας φίλε και με-μας ταλαιπωρούν… τα θαλασσινά και τα στεριανά πιότερο που είναι αναμφισβητήτως αλλοπρόσαλλα . Τα της θάλασσας με την δύναμη τους ,με την ένταση τους, με την γαλάζια τους θεότρεζη ζεμπεκιά όταν αγρέψουν ,με την ακατάστατη και αλλοπρόσαλλη πολλές φορές συμπεριφορά τους …αλλά και την απαράμιλλη ασπρογαλάζια φορεσιά τους δημιουργούν απαράμιλλες όμορφες φαντασμαγορικές και όχι μόνο γαλανόλευκες παραστάσεις ,άξιες θαυμασμού και θωριάς ….

Τι θόρυβος ήταν αυτός υποπλοίαρχε ;;;captain ένα χοντρό κύμα μας κτύπησε στην μάσκα και πέρασε … Υποπλοίαρχε γιατί μπατάρει η σκούνα μας η δροσερή πάλι …Καπετάνιε περνάμε από τον Κέφαλο και το αντιμάμαλο από τον κυματισμό μας ταράζει …Και να σας πω;; Ξέρετε πόσες φορές είχαμε βγει στις Βαργιόλες για να ρεμετζάρουμε με μαύρα μαλλιά και μέχρι να τελειώσει η μανούβρα άσπριζαν ..Ξέρετε από τι;;Μα από το αλάτι του κύματος και λίγες φορές από την αγωνία και τον φόβο μας για ένα αίσιο τέλος…Ξέρετε πόσες φορές τρόμαξαν επιβάτες βλέποντας να σκάει το κύμα στα παράθυρα τους ;;

ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ…Ναι αλλά το κύμα ήταν καλοκτενισμένο , ήταν καθαρό. Δεν ήταν της στεριάς μαυροκατάραχνο !!!!!! Ξέρετε πόσες φορές προσπαθώντας να δέσεις με άσχημο καιρό σε ένα λιμάνι η φωνή της αγωνίας και της ταραχής για ευτυχή δέσιμο στην Νάξο ακουγόμουνα στην Νιό;; Απίστευτο ;; ρωτήστε τον Αίολο κάτι θυμάται…δεν είναι ξεχασιάρης όχι δεν είναι…Πόσες φορές σε θαλασσοταραχή κάνοντας την καθιερωμένη βολτούλα μου στο παπόρι ήκουα τση γριούλες να με ρωτούν …

Κα Γιώργη μου ήντα τανε πάλι αυτό ,ήντα παθα Παιδί μου ,κα τρόμαξα , κα ηκανα την διαθήκη μου ,κα μου φύανε όλα ψιλόχοντρα …βρε σμπάρα ,σμπάρα τρεζάθηκα σερνικάκι μου. Όλα αυτά από τον θυμό των κυμάτων …από την τρεζάδα τους Όμως αναλογιζόμενος πολλά και ανεξίτηλα της ζωής μου ,αναφέρω ότι ναι μας βασάνισε εργασιακά το θαλάσσιο κύμα και ματώσαμε ψυχικά και ανθρώπινα πολλές φορές ,αλλά μας άντρεψε και μάλιστα πολύ ..Βέβαια ούτε ο βηματισμός μας ούτε η καρδιά μας είναι ανεπηρέαστη εε …..Και αρμενιζομπαλατζάρουμε στεριανά σαν τση σκούνες …. μας έχετε εντοπίσει ;;μας θωρείτε θεοκορμοστασιές μου και απορείτε εεε…

Σας διαβεβαιώ δεν δευτεροπρυμνιάζουμε ψυχοσωματικά καθόλου…τεκνοποιήσαμε με αποδείξεις και συνεχίζουν ακάθεκτα τα βλαστάρια που άφησα να αρμενίζουν, και να τεκνοποιούν …. ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ;;;;;;;;;; Απευθύνομαι ευθαρσώς εις τους κουνιστοαρμενίζοντες στεριανούς ,εξωθεσμικούς . πικρόχολους ,αναρμόδιους περπατητές, και αποδεδειγμένα αδέξιους χειροκροτητές .. Και τους προτρέπω να ορθωθείτε όμορφα ,ευθυτενώς και να ερωτευτείτε αχαλίνωτα την θάλασσα , το κύμα ….για να αποφύγουν να ταλανίζονται επικίνδυνα λόγω άδειων ψυχικών αποθεμάτων διότι για τους γνωρίζοντας οι ελεύθερες επιφάνειες δημιουργούν μέγα θέμα ευστάθειας ….

Και ο πάντα ανυπόμονος φίλος μου αποκρίνεται με το γλυκό πικρόξινο ύφος του και προτρέπει να ασχοληθώ με τα δαιμονισμένα ΣΤΕΡΙΑΝΑ κύματα και λιγότερο με τα της νησιώτικης αλμυρής θολούρας και καταχνιάς θαλασσινά…. Θα μου πείς βρέ γιάντα Γιώργη μου παλεύεις με τα κύματα και της στεριάς τση άγαρμπες τση σκουτουφλιές γιατί;; Δεν θέλω νιούδα να γελάσω ούτε να κλάψω ,δεν θέλω να ψαλουδιέμαι και να μοιρολογώ στο εγγόνο μου την απραξία μου και την ηθελημένη μου βαρηκοΐα ….ηθελημένη εε…………… ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ ..

Θα τρεζαθώ δεν μου πάει …δεν μου ταιριάζουν οι σκοτεινές πενιές και οι προσευχές ,δεν μου ταιριάζουν τα ψεύτικα φιλιά και χάδια ,δεν μου πάνε οι θαλπωρές και τα σταυροκοπήματα, δεν μου πάνε δεν ….Με θωρείς τίοτις δεν πράττω…..Γιατί δεν νταγιαντώ τις απειλές από Ντηζελοκίνητους νεροβάβουλες επειδή γραφολόησα τοσοδούλη κείμενο στον όμορφο αετό της τότε γειτονιάς μου που βιαστικά μεθόρμισε για άλλους τόπους, (ΔΕΝ ΧΩΝΕΥΕΤΑΙ)δεν το νταγιαντώ …Με ζαλίζουν οι ανεπρόκοποι λοιπόν , με αποπροσανατολίζουν με ξεμπαστουρώνουν και χοροπηδώ εκτός αυλής με μουσική δωματίου…Μ

ε ηκούσατε ;; σας νοιώθω ,σας γροικώ σας αφουγκράζομαι , μοναδικές ερειπωμένες κατοικιές μου ….Και όλες αυτές οι σφεντονιές τση πένας μου από καρδιάς για τα νιάτα μας που μας γροικούν είναι ,που απορούν και απαραιτήτως αποτελούν την μετέπειτα ψυχή της κοινωνίας μας το στήριγμα της, την αναπνοή της ,αυτό μόνο …..ΜΟΝΟ αυτό με ενδιαφέρει ,και όχι οι πιτσιλιές και οι άναρχες κραυγές των προφεσόρων …ΕΝΟΧΛΕΙΣΤΕ;; δεν νομίζω εεεε….Και ο φίλτατος γραφοσυλλέκτης σε εμένα κραυγάζει και διαλαλεί τρανταχτά …. ΦΙΛΕ ΠΑΝΤΟΥ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΦΟΥΡΤΟΥΝΕΣ ΕΧΕΙ ..Θεέ μου συνεχίζει , στην θάλασσα έχει μόνο κύματα … αλλά στην στεριά πατάς πολλές φορές , σβουνιές και αποπάτους.. ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ ΟΙ ΟΜΟΡΦΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΞΑΝΘΕΣ ΠΕΡΣΟΝΕΣ….