ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΔΕΝ ΣΒΗΝΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΣΑΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
Αγαπητέ μου φίλε.. ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΦΙΛΟ… πρέπει να ξέρεις, όπως με βεβαιότητα διαισθάνθηκες , ότι δεν με τρομάζει και δεν με τρόμαξε ποτέ η σιωπή ίσα ίσα που είναι χρυσός , είναι αρετή ,είναι και τι δεν είναι…
Ένα βουνό ομορφιάς …… Όμως πολλές φορές η ειλικρίνεια η πίκρα ,και ο άκρατος πετροβολισμός αφαιρεί την έννοια της . Και μη λησμονήσεις ποτέ ότι τα αστέρια δεν σβήνουν επειδή σκοτεινιάζει ο ουρανός…
ΠΟΤΕ. Και πρέπει να βρούμε χρόνο να γελάμε να χαιρόμαστε και να λάμπομε ….ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ…διότι είναι η μουσική της ψυχής Με πικραίνει το Άκρα του τάφου Σιωπή στο κάμπο βασιλεύει …πάντα οικουμενικά…λαλεί πουλί παίρνει σπυρί και η μάνα το ζηλεύει και , και. Και εννοώ αυτά που δεν εννόησαν ποτέ ,πολλοί ,πολλές φορές ,στις πάμπολλες φουρτούνες της ζωής.. Τί; μα το του Σολωμού…. Έρμο τουφέκι σκοτεινό τι σε έχω εγώ στο χέρι…
Ο Σολωμός λέει για τουφέκι ,ο Καρυωτάκης για τις γλυκύτατες λησμονιές , ο εγώ για την ασημαντότητα της πέννας μου και της ψυχικής μου απεικόνισης στον πάπυρο της ξεθωριασμένης εποχής και της θαμπωμένης μου ψυχής . Και αγαπάω σε τούτον τον κόσμο, ότι κλαίει γιατί και εγώ αντ’ αυτού αναφωνώ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ φίλοι μου ,και στην αγάπη ένα και ένα κάνουν ΕΝΑ.
