“ ΣΤΑ ΜΙΚΡΟΝΗΣΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΕΠΙΒΑΤΗ & ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΦΑΡΜΑΚΑ”
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
Μετά από πολύ στεριανό σεργιάνι αποφάσισα να σαλπάρω και να θυμηθώ τα μικρά και όμορφα νησιά μας στις Κυκλάδες και όχι μόνο ….. Πουυυυυ πάρα πολλά χρόνια τα επισκεπτόμουν με τα πλοία που διαφέντευα και γουλάδριζα πλοιαρχικά και όχι μόνο …Από που να ξεκινήσω και που να σταθώ ,τι να πρωτοθυμηθώ και τι να πρωτογράψω … για το τι έζησα και τι αντίκρυσα πλησιάζοντας στα μικρονήσια μας τότε στα δρομολόγια μου ..
Την τότε εποχή στα μικρά και αφιλόξενα θαλασσινά λιμάνια τους ,στις όμορφες αλλά δύσκολες και ναυτικά αφιλόξενες λιμενικές αγκάλες τους, με δύσκολες καιρικές συνθήκες ,σε δύσκολες εποχές….. αλλά με μπόλικα κρινάκια ,πολλές αγκαλιές ,με λαμπερούς ανθρώπους ,λιαστά μαρίδια ,και γυργιόλικα αυγά , μπόλικο αγνό κρασί και ατόφια τσικουδιά …Και δεν ήταν τότε ο χρόνος του ταξιδιού και η ενδιαίτηση επιβατών και πληρώματος της τώρα εποχής καλούδια ,δεν το συζητάμε …
Δεν το φαντάστηκαν και δεν μπορούν να το φανταστούν οι ναυτικοί μου δάσκαλοι ότι η Πάρος έχει γίνει Αίγινα σε χρονική διάρκεια και πιότερο που να φανταστεί ο τότε καβοδέτης και ο λιμενικός που βοήθησε την εγκυμονούσα τότε κατά την επιβίβαση της από Πάρο για Πειραιά ότι θα γεννούσε στο πλοίο …. στο Γεώργιος εξπρές. Τι εννοώ εάν με εννοήσατε αγαπημένοι μου γραφο μελετητές μου..’Ηταν η εποχή που περίμεναν στην Σχοινούσα την ένεση ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΉ από την Νάξο και δεν έφθανε ποτέ ,γιατί δεν μπορούσε το καράβι να προσεγγίσει λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών .
Ήταν η εποχή που δεν είχαμε επιβάτες για Σίκινο αλλά μόνο ένα σακί ταχυδρομείου και το περίμεναν όλοι στον προβλήτα …..ακόμη και μέσα στην βροχή .Ήταν η εποχή που πηγαίνοντας Ανάφη και μη μπορώντας να δέσεις στον προβλήτα πήγαινες σε ένα απάγκιο για να ξεφορτώσεις πέντε σακιά αλεύρι ,ταχυδρομείο και δυο ταλαιπωρημένους επιβάτες στην βάρκα με τα κουπιά …και από εκεί με το τετράποδο όχημα για το χωριό. Ήταν η εποχή που κατέβαιναν οι σπουδαστές της Φολεγάνδρου για Χριστούγεννα και έκαναν πρωτοχρονιά στην Νιό… Ήταν η εποχή που έμπαινε η κερά 8μηνών και γένναγε στον δρόμο.. Εδώ επιθυμώ να σας ομολογήσω ότι οι κεράδες μου οι γλυκιές θα δακρύσουν …δεν νταγιαντούν να το θωρούν γραμμένο ,δεν νταγιαντούν να το ακούουν …Και είναι πολλές γιατί ήταν καρπερές και όμορφες…….
Ήταν η εποχή που οργιόστολο κατέβαζες τον γαμπρό για την Σαντορίνη και αναστέναζε περιχαρής που την σκαπούλαρε λόγω Γαρμπή στην απανεμιά την Βορεινή …Ήταν η εποχή που μια παρέα μεγάλη χωριανών μου ανέβαιναν Αθήνα για Γάμο και λόγω καιρού αγκυροβολήσαμε κάτω από την Νάξο ..εποχή που βούλιαξε το Δύστος …και δεν πρόκαναν ούτε την βάπτιση ..Ήταν η εποχή που κατέβαινε ο φαντάρος με άδεια 3ημερη για την δονούσα και λόγω καιρού δεν την έβλεπε ποτέ .Ήταν η εποχή που ο Αναφιώτης επιβιβαζόταν από Σαντορίνη για να αριβάρει στην Ανάφη και λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών αποβιβαζότανε στην Σαντορίνη ..
Με εννοήσατε η να κραυγάσω ηφαιστειακά …Ήταν η εποχή που έφευγαν οι συμμαθητές μου από Σαντορίνη για Αμοργό με ένα παποράκι μια κουτσουλιά για τις γιορτές του Πάσχα και έκαναν περιφορά του επιταφίου στην Νιό …Αυτά όλα τα έχω ζήσει ,όλα αυτά τα έχω λουστεί .όλα αυτά τα έχω αποθηκεύσει στης θύμησης μου τον ντουρά….Μου τα ζήτησε το γραφικό μου βάσανο και τα μοστράρω …ήντα να κάμω αδυνατώ να αντισταθώ γιατί πονοκλαψουρίζει και δεν ξεχνά.. Θα μου πείτε κα δεν έχεις άλλα να γραφολοήσεις ;;δεν έχεις τίποτα καλό να πεις βρε μουρμουρίδη;;ήταν αυτές υποδομές ,ήταν αυτά τα πλοία ,ήταν αυτοί οι ναυτικοί και αυτοί οι καπεταναίοι …αυτά την τότε εποχή καραβοκύρηδες μου ήταν… και πολλά ήταν…Φθάσατε μέχρι εδώ ξεκοκαλίζοντας το;; και δακρυδοβρεχτήκατε ;;….
Σας νοιώθω και σας αφουγκράζομαι αληθινά γιατί αυτά τα γραφολοήματα μου είναι δικά μου ,είναι του δισακιού μου μεζαδάκια ,είναι της εποχής μου παιχνιδάκια …Όμως για πείτε μου τώρα το χειμώνα ποια είναι η διαφορά με τα μικρονήσια μας ..Θέλω να μάθω ,θέλω να μάθουν ,θέλω να ακουστούν ,θέλω και τι δεν θέλω ,θέλω να σας θυμίσω ,δεν θέλω να θυμώσω και να σας πω , ότι δεν με κυοφόρησε η μανούλα μου εις το Λονδίνο εε εάν καλώς ενθυμούμαι…….ΘΕΛΩ ΤΑ ΜΙΚΡΟΝΗΣΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΥΜΑΝΤΑΔΟΡΟΙ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ.. Και όχι θααααααααα μόνο προεκλογικάααααα…Με κατανοήσατε η να επανέλθω με κρανιά …Σας αγαπώ και θέλω να μας προσέχετε…”.
