“ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ”
ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ CARLO BRENNA
Εκ των υστέρων:
Ένας ιταλομαθής φίλος μου επισήμανε, ότι παρά το ότι η ιντερνετική μετάφραση του google αποδίδει το “Santorini, l’isola che c’è” , ως “Σαντορίνη, το νησί που δεν υπάρχει” (δοκιμάστε το, αν θέλετε), η ορθή απόδοση είναι “Σαντορίνη, το νησί που υπάρχει-είναι”. Το δίκιο βρίσκεται με το μέρος του. Ζητώ συγγνώμη, επειδή -παρά τις πολλές μηχανικές μεταφράσεις- υπέπεσα σε σφάλμα. Αλλά, λέω να επιμείνω στην αυθαιρεσία μου. Ζητώντας συγγνώμη κι από τον καλλιτέχνη, ο οποίος ήθελε να δώσει κάποια πιο λεπτή απόχρωση που αγνοώ. Κι από εσάς ζητώ συγγνώμη. Κρατώ όμως το λάθος. Κρατώ το σχολιασμό και τον επωμίζομαι. Διατηρώ τα θαυμασμό μου για τα υπέροχα έργα του Carlo Brenna. Αλλά, είναι τόσο ζουμερό το λάθος μου, που λέω να το διατηρήσω. Μετατρέποντάς το, σε αυθαίρετο, κοινωνικό σχόλιο. Με αφορμή το “Santorini, l’isola che c’è” του professore. O οποίος δεν ευθύνεται για τίποτα. Ίσα-ίσα που αφιέρωσε ένα εικαστικό ύμνο στη Σαντορίνη.
“Θα μπορούσε, να είναι ένα επίκαιρο, αιχμηρό σχόλιο. Μια κατηγορηματική άρνηση που μετεωρίζεται πάνω στο απτό. “Το νησί που δεν υπάρχει”, είναι ένας πίνακας του Μιλανέζου ζωγράφου Carlo Brenna. Ο πραγματικός του τίλος, είναι “Santorini, l’isola che c’è” -”Σαντορίνη το νησί που δεν υπάρχει” και ο 81χρονος Ιταλός καλλιτέχνης (“professore”, τον αποκαλούν με σεβασμό στη χώρα του), δίνει μια από τις ισχυρότερες εικαστικές εικόνες της Σαντορίνης.
Κυρίαρχη στα έργα του, η επιρροή της μεταφυσικής του Ντε Κίρικο (μεγαλωμένος στο Βόλο, αυτός!) και ταυτόχρονα ένας ύμνος στη γυναίκα. Αυτές τις μέρες, κάνει μια μεγάλη αναδρομική έκθεση, όπου κυριαρχεί η Μεσόγειος. Αλλά περισσότερο η Ελλάδα και σχεδόν απόλυτα η Σαντορίνη.
Όπως γράφει η επιθεώρηση τέχνης Τekn e Μedia, ο ζωγράφος “προβάλει την απόλυτη επιθυμία του, να πραγματώσει το αξίωμα του Καρτέσιου: Cogito ergo sum-σκέφτομαι, άρα υπάρχω.
Μάλλον ταιριαστό για τη Σαντορίνη του τελευταίο διαστήματος. Διότι αν υπάρχει ότι σκέπτεται, όπως ισχυριζόταν ο Καρτέσιος ( René Descartes για τους γαλλομαθείς) τότε μάλλον η Σαντορίνη είναι όντως, ένα νησί που δεν υπάρχει. Επειδή, έχει άλλες πιεστικές ασχολίες που την αποτρέπουν από το να σκεφτεί. Αναφερόμενοι, σε όσους την κατοικούν βέβαια. Γιατί το νησί υπάρχει. Έστω και ερήμην των καθημερινών βιαστών του.