“Είμαστε αταξίδευτοι και αχαρτογράφητοι ,υφαλοτρακαδόροι”

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

“Ηρεμότατος ,ξάστερος ,ξεματιασμένος , ξέγνοιαστος ,ξαραχνιασμένος από έννοιες ,καταχνιές , μπουρίνια , βροχές , βροντές ,και αστραπές της στεριανής μου αυλόπορτας και του γλυκού δικού μου απάγκιου ….Ορθώθηκα εύχαρις με την αυγή αγκαλιά , να αγναντέψω την αγαπημένη μου πλανεύτρα Ανατολή στο ψυχικό μου αποκούμπι πριν κάμποσες μέρες , καιιιιιιιιιι σκέφτηκα πολλά ,πολύπλοκα και ακριβοθώρητα , και το κυριότερο θυμήθηκα τα του Διογένους ο οποίος ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα…και όταν οι μαθητές του το ρώτησαν γιατί ; ΑΠΑΝΤΗΣΕ….΄΄Μελετώ την αποτυχία και εξασκώ τον εαυτό μου στην άρνηση ΄΄…

Τούτο δω είναι το αίτιο και το αιτιατό ,όχι της νομικής επιστήμης ,αλλά του ψυχογραφήματος μου….και σουλουπώνοντας τις διάσπαρτες και αμολημένες σκέψεις μου κατέληξα…..Ακούστε με που κατέληξα ο εγώ αλμυροφιλόσοφος της ανησυχίας….Ακούστε με , προσδεθείτε , προσγειωθείτε ,χαμηλώστε την σκέψη σας, χαμηλώστε τα φώτα σας ,ανοίχτε την ομπρέλα σας για τις δροσοσταλιές ,ηρεμήστε ,αποφύγετε τις αγκαλιές και προσευχές των θεραπόντων και αποσβολωθείτε να δείτε εκτός των άλλων που πλαγιοδέτησα ο εγώ άνευ ρυμουλκού και πλοηγού ,και τι αποφάσισα …ΗΡΕΜΙΑ , ΥΓΙΗ ΣΚΕΨΗ , ΑΓΑΠΗ και ΓΝΩΣΗ..

Αποφάσισα λοιπόν φίλοι μου χωρίς παρτιτούρες και μουσικές να προσωποποιήσω την ΖΩΗ γενικά την ΖΩΟΥΛΑ μου–ΖΩΗ…. Ξεκινώντας δυσκολεύτηκα ο καλλικέλαδος καλλιτέχνης λιγουλάκι στην ενδυματολογική της επιλογή ,και αναρωτήθηκα το τι αραχνοΰφαντο καλούδι ,και παπούτσι θεέ μου θα της προσφερθεί για να φορέσει ,το αγαλματένιο της κορμί…και αυτό είναι το παράξενο με την ΖΩΗ ,είναι εύθραυστη ,ανεκτίμητη κ απρόβλεπτη ,και κάθε μέρα είναι δώρο και όχι δικαίωμα ….. ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ…. Έπρεπε από δέος και σεβασμό…αλλά ήταν και επιθυμία της να την πιάσω από το αραχνοΰφαντο χεράκι και να διαβούμε στα καλντερίμια ,στις ανηφοριές ,στις κακοτοπιές στα χορταριασμένα απροσπέραστα ρημαδιά , στα κακοτράχαλα και απότομα πεζούλια που εκείνη μας παραχώρησε κάποτε στην ζωούλα μας ,και μας προέτρεψε να μάθουμε να τα καλλιεργούμε για να ζήσουμε ,να ανατραφούμε ,και το πως θα διαβιώσουμε αγνά, όμορφα , προσεκτικά , ανθρώπινα και ξάστερα…….

Κ Α Π Ο Τ Ε όλα αυτά……. Εμείς όμως τα κλείσαμε απερίσκεπτα ,τα ρημάξαμε ,τα αφήσαμε ακαλλιέργητα ,τα φτύσαμε για να μη ματιαστούνε οι πέτρες, τα κτίσαμε ,τα φράξαμε ,τα ασπρίσαμε, τα εκμεταλλευτήκαμε και ζούμε την ζωή μας ΖΩΗ μου ευφάνταστοι και κουστουμαρισμένοι, κορδωμένοι οι ανεπρόκοποι , μη δεχόμενοι τον εαυτό μας ούτε για επίσκεψη ..Με εννοήσατε;;γιατί το έργο των θεών διακόπτομε εμείς τα βιαστικά κι άπειρα όντα της στιγμής (Καβάφης )….και βεβαίως δεν είμαι ο Πηλεύς να φοβηθώ και να επέμβω ….. Και ανεπιφύλαχτα πιστεύω ότι είναι αδιανόητο να μη εννοήσατε τι εννοώ…Όμως ήταν και είναι όμορφη η ΖΩΗ αγαπημένοι μου ,λαχταριστή ,ψιλή , μορφωμένη ,ευφάνταστη ,κομψή ,με όμορφα γαλαζοπράσινα ματάκια , (αχ αυτοί οι οφθαλμοί ) και τεχνηέντως απρόσιτη (Επιβάλλεται)…Που κάθε ματιά της και μια μαχαιριά, κάθε βήμα της και ένα τεράστιο φανταχτερό αποτύπωμα , κάθε της κουβέντα τουφεκιά που διαπερνούσε την καρδιά μου.

Αφού περιδιαβήκαμε πολλά απόμερα χωρίς προπελιές και απόνερα ,πρόζαλα και αφρούς σε απρόσιτα απάγκια ,με διαπέρασε .με περόνιασε ξάφνου με την γαλαζοπράσινη και με πολύ νόημα διαπεραστική ματιά της…Με γλαροκοίταξε διερευνητικά , δυστρόπησε και απομακρύνθηκε διαλύοντας με, και αμολώντας μου πικραμένη την εκτυφλωτική ακτινοβολία της , συννεφιασμένη , σκεπτική και δακρυσμένη για άλλες γειτονιές για άλλους γήινους παραδείσους που φτιάξαμε εμείς νομίζοντας ότι θα είμαστε με την ομορφούλα μας την ΖΩΗ ,μια ζωή , και με την θεϊκή αυτή φύση αιώνια αγκαλιασμένοι και αδιατάραχτοι…Αχ θεέ μου τι νομίσαμε ,τι λάθος καταλάβαμε ,ότι η ομορφοστολισμένη ύπαρξη θα είναι για πάντα ο οδηγός μας και η λαμπάδα μας….Για πόσο ύψιστε;; ΝΑΙ ζωούλα μου είμαστε αταξίδευτοι και αχαρτογράφητοι ,υφαλοτρακαδόροι ,και ψευτογραβατάκηδες πολύ πάρα πολύ και απρόσεκτοι στις ξέρες και στις θαλάσσιες αμπασές …Λίγοι ,δικοί μου, αγαπημένοι μου μελετητές ,διαβάζοντας την σκέψη μου απόρησαν ,και εξεπλάγησαν….

Γιατί;; Μα δεν θέλω να κάνω τον Διογένη ούτε τον Αριστοτέλη ,και βεβαίως ούτε τον ΛΟΥΝΤΕΜΗ που έγραψε ότι τώρα τελευταία λέμε πολλά πράγματα «ΖΩΗ» πολλά πράγματα που καμιά σχέση δεν έχουν με τη ΖΩΗ.. εγώ λοιπόν ομολογώ χωρίς όρκους ότι τούτο δω το γραφολόημα είναι για μένα και πιότερο για αυτούς που με νοιάζονται ,με καταλαβαίνουν (Π Ο Λ Υ Λ Ι Γ Ο Ι ) και αληθινά με συμπαθούν (Ε Λ Α Χ Ι Σ Τ Ο Ι Α Λ Η Θ Ι Ν Α )…… Φιλικό ,διδακτικό, και για τα νιάτα ΓΙΑΤΡΙΚΟ και ΠΑΤΡΙΚΟ , και κυρίως για τους διευθύνοντες βουβάλα (μεγάλη καμπάνα ) …

Πάλι γιατί;;;Μα όλοι το συλλογιέστε ,όλοι το νοιώθετε ,όλοι την αισθάνεστε κοντά σας να σας χαϊδεύει τα μαλλιά ,να σας γλυκοκοιτάζει διερευνητικά και να σας κλείνει το ματάκι ,και να αποσβολώνεστε σιωπώντας…Δεν θέλω δύστροπες ,κακόβουλες σκέψεις ,δεν θέλω αναστεναγμούς ,ψιθύρους , μοιρολόγια ,δεν θέλω να την αποπέμπεται ,να την κλωτσοπατηνιάζετε να την βαρυγκωμάτε…ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ…Χορτάστε την ,απόλαυσε την, αγκαλιάστε την , εκτιμήστε την ,κλείστε της το μάτι όμορφα και θαρρετά ότι την ζείτε και θέλετε να ζήσετε πολύ μαζί της πριγκιπικά ,ζεστά, και αγκαλιασμένοι να απολαύσετε ,την ζεστασιά της και την θεσπέσια μυρωδιά της…Είναι μοναδικό γλυκό κουκλί ακριβοθώρητο η ΖΩΗ μας , ΖΩΟΥΛΕΣ μου….

Κάντε το ,νοιώστε την ,ακούστε την, και θα ξανάρθει εάν σας έφυγε …μια βόλτα ζήτησε αγκαλιά παραθαλάσσια να πάμε γνωρίζοντας την τρέλα μου…Και εσείς οι ορεσίβιοι που επιμελώς με γροικάτε στα όμορφα βουνά να την περιδιαβείτε…το θέλει μου το ψιθύρισε …ΚΑΛΟΤΥΧΟΙ και ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ…Διότι η ζωή είναι όμορφη ,είναι μοναδική ,είναι γλυκιά, είναι και τι δεν είναι ,αλλά για μια ΦΟΡΑ…ΓΡΟΙΚΑΤΕ ΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ….Όλα λύνονται με τα κατάλληλα κλειδιά για μια ΖΩΗ χωρίς φουρτούνες….Ζωούλες μουυυυυυυ ήρεμααααα και ευλογημέναααααααα…………….

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *