ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΠΙΑ;

ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Έχω πάει δεκάδες φορές στην Ακρόπολη. Κάποια εποχή (1994-95) οι αρχαιοφύλακες, με φώναζαν με το μικρό μου όνομα, νομίζοντας πως είμαι ξεναγός, γιατί πάντα ήμουν με συντροφιά. Δεν ήμουν, ξεναγός.

Αλλά επέμενα στις “ξεναγήσεις” μου, να τονίζω το μεγαλειωδώς ταπεινό, μονοπάτι του Πικιώνη. Μέχρι που μας προέκυψε, κάποια Μενδώνη (κάτι θα έχει να πει, υποθέτω και ο Χρίστος Ντούμας, για την ενασχόλησή της με το Ακρωτήρι).

Τσιμέντο να γίνει και η Ακρόπολη λοιπόν. Και γιατί δεν τη δίνουμε σε μια πολυεθνική, να κονομήσουμε κιόλας;. Σιγά τον Περικλή και τον Χρυσό Αιώνα. Ο χρυσός πρέπει να είναι στο ταμείο και τα ευνοούμενα ΜΜΕ.

Και για τα ευρήματα του σταθμού Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη. Πουλήστε τα. Υπάρχουν πολλοί ενδιαφερόμενοι. Επιτέλους ας εκμεταλλευτούμε, τον “πολιτιστικό μας πλούτο”.

Άσε μας κι εσύ ρε Περικλή, με τους Παρθενώνες σου. Μια εταίρα, είχες παντρευτεί στο φινάλε.