Όταν Ποιότητα, δε σημαίνει απλά ταλέντο, αλλά και σπάνια ενσυναίσθηση

Οικουρών ή όχι, ο φορητός υπολογιστής, μπορεί να βοηθήσει. Ακόμα και τραβώντας τον στα γόνατα. Απαρέγκλιτη αφορμή;. Ένα μάλλον αδέξιο κλικ. Στιγμιότυπο, ίσως δυσδιάκριτο. Όμως ο φίλος που το έστειλε, το συνόδευσε με μία ρητορική ερώτηση και μια γραμμή:
“Ξέρεις ποια είναι αυτή”;.

Ασφαλώς όχι. Μια γυναίκα φαίνεται, που πάρκαρε το αυτοκίνητο και με μια σακούλα σκουπιδιών διασχίζει έναν αμπελώνα. Η σακούλα, είναι γεμάτη. Η γυναίκα, δεν ποζάρει. Το ενσταντανέ, είναι δυσδιάκριτο και λοξό. Όμως ο φωτογράφος, πρόλαβε και αναγνώρισε την ανέμελη περιπατήτρια. Και μου ψιθύρισε το όνομά της: “Τη λένε SYMONE Abbott. Έπαιζε και παίζει πάλι στον ΑΟ Θήρας”. Το πόσο καλή παίκτρια ήταν και είναι, το γνωρίζουν οι ρέκτες του αθλήματος.

Το χωρίς πρόσωπο ενσταντανέ όμως, έδειξε αυτό που πολλοί- μεταξύ τους και ο αξεπέραστος Πίρσινγκ- αποκαλούσαν Ποιότητα.
Η Κυρία, προτίμησε να λερώσει τα χέρια της, παρά να λεκιάσει τη ματιά της. Να βρομίσει τα ρούχα της, αντί να κηλιδώσει την ψυχή της. Να δείξει επιτέλους ότι ο θαυμασμός, δεν αξίζει δεκάρα, χωρίς φροντίδα.
Lady Abbott , άδικα θα περιμένεις να υποκλιθούν οι συνήθεις επαναστάτες και οικολόγοι του πληκτρολογίου, που γι αυτούς, πάντα φταίνε άλλοι. Ελπίζω μόνο, οι αναμνήσεις σου από τη Σαντορίνη, να μην περιλαμβάνουν απλά κάποιες σακούλες σκουπιδιών που εκούσια απομάκρυνες, αλλά και πολλά θερμά βλέμματα, τόσο στο γήπεδο, όσο και εκεί που ο αυτοσχέδιος φωτογράφος σε συνέλαβε, να “διαπράττεις, ένα έγκλημα” Ποιότητας.