ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ Η ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗ ΣΙΚΙΝΟ
ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΘΟΔΩΡΟ ΣΚΑΜΠΑΒΙΡΙΑ
1941 – 1942, η Σίκινος υπό Ιταλική κατοχή.
“Στάλθηκε διαταγή στον σταθμό χωροφυλακής στη Σίκινο, από την δωσίλογη και διορισμένη από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής, κυβέρνηση Τσολάκογλου, να παραδώσουν στους Γερμανούς ναζί, που έκαναν ένα σύντομο πέρασμα στη Σίκινο, τους 18 – 20 πολιτικούς εξόριστους που είχαν απομείνει από τους περίπου 300 που είχαν εξοριστεί από το 1936 και την δικτατορία Μεταξά, στο νησί, οι Σικινιώτες όμως δεν συμφώνησαν και με κίνδυνο τους βοήθησαν να διαφύγουν, πολιτικοί εξόριστοι υπήρχαν στην Νιό και την Φολέγανδρο, στην Σαντορίνη και στα γύρο νησιά δεν γνωρίζω.
Τελικά η Σίκινος όπως και τα περισσότερα Κυκλαδονήσια καταλαμβάνεται από τον φασιστικό στρατό κατοχής του Μουσολίνι , που επιτάσσει διάφορα κύρια κτήρια με την επίπλωση και τις ευκολίες τους και εγκαθίσταται στο νησί, διαταράσσοντας βίαια την καθημερινότητα, επιβάλλοντας στους κατοίκους πολλούς περιορισμούς, κατάσχεση αγροτικών προϊόντων, τσάμπα μεροκάματα, πιέσεις και απαιτήσεις καθημερινές, περιορισμό της χρήσης των βαρκών και καθημερινές διαταγές με την δύναμη που τους έδιναν τα όπλα τους, αφού συμπεριφέρονταν σαν στρατός κατοχής.
Στις τρείς ιστορικές φωτογραφίες, από το αρχείο την κας Δέσποινας Χαλκέα – Σοίλη, βλέπετε Σικινιώτες να γκρεμίζουν τα σπίτια που είναι γύρο από την Παντάνασσα στο Κάστρο, να ρίχνουν τα μπάζα στα κατώγια και στις στέρνες νερού, γεμίζοντας τα, επίσης να φορτώνουν με φερτά υλικά τις δύο καλαθούνες που είναι δεμένες δεξιά – αριστερά στα μουλάρια και στα γαϊδουράκια, κάτω από τις διαταγές και το άγρυπνο βλέμμα των Ιταλών στρατιωτών που φορούν γκέτες, στο Παραπόρτι για να δημιουργήσουν πλατεία, μπροστά στο σπίτι που το χρησιμοποιούσαν σαν στρατώνα με το Χ στο επάνω τζαμιλίκι, ένας στρατιώτης κάθεται στο βεραντάκι του και ένας άλλος έχει απλώσει τα πόδια του στην κάσα της πόρτας , το σπίτι αυτό είναι δεξιά του σημερινού δημαρχείου.
Στην τρίτη φωτογραφία έχει πλακοστρωθεί η επάνω πλατεία ~ 70 εκ πιο ψηλά από την κάτω, που στρώνεται και αυτή με πλάκες, δίπλα στην μάντρα της Παντάνασσας, γιατί δεν ήταν δυνατόν να πάρουν όλα τα μπάζα και έτσι έπρεπε να κατέβεις τρία – τέσσερα σκαλοπάτια για να κατέβεις στο ισόγειο.
Δεν μπαίνω στην διαδικασία να κάνω σύγκριση του Γερμανικού και του Ιταλικού στρατού κατοχής και οι δύο φασιστικοί στρατοί ήταν με δύναμη και την υπεροχή τους στα όπλα και στα μέσα, απάνθρωποι, εγκληματίες, αιματοκυλιστές, φασίστες.
Δυστυχώς μετά τον καταστροφικό για την Ελλάδα εμφύλιο πόλεμο, νέοι πολιτικοί εξόριστοι στέλνονται στο νησί, για τιμωρία και απομόνωση.
Όλες αυτές τις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας πρέπει να τις συγχωρήσουμε, μετά από πολύ σκέψη, εμείς και όλη η ανθρωπότητα για να πάμε παρακάτω, δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε, γιατί λαός και μία ανθρωπότητα που ξεχνάει την ιστορία που έζησε στο πετσί της, κινδυνεύει να πάθει τα ίδια και χειρότερα”.
