«Ο ΚΑΦΕΣ, Η ΓΑΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ»

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Γ. ΒΑΚΟΝΔΙΟΥ

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος πολιτικός ηγέτης ο οποίος έθεσε και οριοθέτησε τον ορισμό της διαπλοκής.

Έκτοτε πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων ο αστικός και πολιτικός μύθος ήθελε τη διαπλοκή να συνωμοτεί εις βάρος της αριστεράς.

Για έναν περίεργο λόγο η διαπλοκή καταγγελλόταν επί είκοσι πέντε χρόνια από τις πολιτικές ηγεσίες (κυρίως της αριστεράς), αλλά ταυτόχρονα οι πολιτικές ηγεσίες δεν αναγνώριζαν ότι για να υπάρξει διαπλοκή απαιτείται η συμμετοχή των πολιτικών και βεβαίως οι ηγεσίες της αριστεράς δεν μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί σε αυτό το χρονικό διάστημα η αριστερά ήταν η ευνοούμενη των εκδοτών.

Η εξήγηση είναι απλή.

Στα είκοσι πέντε αυτά χρόνια η αριστερά διεκδίκησε περισσότερες φορές την εξουσία.

Ο διεκδικητής της εξουσίας έχει μεγαλύτερη ανάγκη των ΜΜΕ και η ιδιοκτησία των ΜΜΕ ενδιαφέρεται να συζητήσει με αυτόν που έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει την εξουσία. Εξάλλου η απερχόμενη κάθε φορά εξουσία είναι χρήσιμη μόνο για την άσκηση κριτικής από τα ΜΜΕ, διότι όπως και να το κάνουμε η εκάστοτε κριτική φέρνει πωλήσεις, ακροαματικότητα και τηλεθέαση.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα προσπαθήσω να εξηγήσω τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.

Ας ξεκινήσουμε από τις αποκαλύψεις του κυρίου Ψυχάρη για τις συναντήσεις του με τον Πρωθυπουργό.

Ο χρόνος των συναντήσεων ήταν ο αναμενόμενος. Ο κος Τσίπρας ήταν στην αντιπολίτευση και ετοιμαζόταν για την κατάληψη της εξουσίας.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να θυμίσω ότι ιστορικά ο ΔΟΛ ήταν πάντα τοποθετημένος στην κεντροαριστερά, με μοναδική εξαίρεση την εποχή κατάρρευσης του Γιωργάκη Παπανδρέου.

Εκείνο που δεν ήταν αναμενόμενο είναι ο τρόπος των συναντήσεων, οι συμπεριφορές και το αντικείμενο του διαλόγου.

Ο τρόπος και το πλήθος των συναντήσεων είναι σίγουρα προβληματικός.

Ένας υποψήφιος πρωθυπουργός δεν κάνει τέτοιου είδους μυστικές συναντήσεις και πολύ περισσότερο εάν δεχθούμε την άποψη του πρωθυπουργού (ως προς το αντικείμενο) σίγουρα δεν κάνει τέσσερις συνεχόμενες.

Η εμμονή του εκδότη να περιγράφει με χαρακτηριστικές λεπτομέρειες τον χώρο (εδώ μπαίνει και η γάτα Ιμαλαΐων) και να υπογραμμίζει ότι ο υποψήφιος πρωθυπουργός του έκανε τον καφέ σίγουρα κάτι σηματοδοτεί.

Η εμμονή στις λεπτομέρειες κατά την άποψή μου θέλει να δείξει ότι ο εκδότης θέλει να υπονοήσει ότι εάν χρειασθεί μπορεί να επανέλθει και με άλλες λεπτομέρειες.

Εξάλλου σ’ αυτό συνηγορεί η αναφορά (σε δεύτερο χρόνο) για τις χρυσές εφεδρείες της δημοσιογραφίας.

Αλλά και η περιττή αναφορά στην προετοιμασία του καφέ έχει το νόημά της.

Ποιος φτιάχνει καφέ σε ποιόν έχει τη σημασία του.

Για να τελειώνουμε με τις συμπεριφορές ανάλογη σημασία έχει το ποιος αναχώρησε πρώτος.

Ας δούμε όμως και το φερόμενο ως αντικείμενο της συζήτησης.

Κατά τον πρωθυπουργό του ζητήθηκαν και κατά τον εκδότη του προσφέρθηκαν δύο πράγματα:

Διαγραφή δανείων του ΔΟΛ

Απόκτηση πλειοψηφικού πακέτου στο MEGA CHANNEL

Μία μικρή λεπτομέρεια.

Οι εκδότες συνήθως είναι μορφωμένοι, γνωρίζουν τα θέματα των εταιριών τους, είναι καλά πληροφορημένοι και έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας.

Δυστυχώς δεν συμβαίνει το ίδιο με αρκετούς πολιτικούς.

Είναι σίγουρο ότι ο κος Ψυχάρης γνωρίζει ότι σύννομος και αποδεκτός τρόπος διαγραφής δανείων δεν υπάρχει.

Πολύ περισσότερο στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία και με τους πολλαπλούς ελεγκτικούς μηχανισμούς πάνω από τις διοικήσεις των τραπεζών.

Άρα γιατί να ζητήσει κάτι τέτοιο;

Κάτι ανάλογο ισχύει και με την ιστορία για το MEGA CHANNEL.

Για να αποκτήσει κάποιος πλειοψηφία θα πρέπει να του μεταβιβασθούν οι απαιτούμενες μετοχές.

Κάτι τέτοιο πρέπει να το θέλουν οι υπάρχοντες συνέταιροι του εκδότη.

Άρα υπάρχει ένα ακόμη ερωτηματικό. Ποια υπηρεσία θα μπορούσε να προσφέρει ένας εν δυνάμει πρωθυπουργός για να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο;

Δεν γνωρίζω αν ποτέ θα λάβουμε λεπτομερείς απαντήσεις.

Εκείνο που γνωρίζω είναι η δήλωση του πρωθυπουργού ότι εάν δημοσιοποιηθούν απομαγνητοφωνημένοι διάλογοι, θα επέμβει ο εισαγγελέας.

Η δήλωση αυτή δημιουργεί δύο σκέψεις.

Ελέχθησαν και άλλα τα οποία δεν γνωρίζουμε, για τα οποία ο πρωθυπουργός φοβάται ότι μαγνητοφωνήθηκαν και εάν κοινοποιηθούν θα τον εκθέσουν;

Διότι προφανώς εάν δεν υπάρχει ο φόβος να εκτεθεί είναι εκ περισσού η επίκληση του εισαγγελέα.

Η δεύτερη σκέψη που μπορεί να κάνει κάποιος είναι ότι ο πρωθυπουργός μας δεν ανανεώνει τακτικά τις γνώσεις του για την νομοθεσία και νομολογία της χώρας.

Προ ελάχιστων μηνών η ηγεσία της δικαιοσύνης (που κατά το σύνταγμα είναι ανεξάρτητη) έχει δεχθεί ότι υπό όρους μπορούν να χρησιμοποιηθεί υλικό παράνομης βιντεοσκόπησης ή μαγνητοφώνησης.

Επομένως δεν μας μένει παρά να περιμένουμε να δούμε εάν θα γίνει το θαύμα:

Nα μιλήσει μία γάτα Ιμαλαΐων.

Γιώργος Βακόνδιος