NTOKOYMENTO TOY 1928- H ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΟΡΥΧΕΙΩΝ “ΘΗΡΑΪΚΗΣ ΓΗΣ”, ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΑΝ

Φωτό: Σταύρος Κουταλίδης. Ο Άγιος Μηνάς Φηρών με φόντο τα παλιά ορυχεία

Η Σαντορίνη του σήμερα. Κοσμοπολίτικη. Στις παγκόσμιες κορυφές, τουριστικά. Με ύμνους για την αρχιτεκτονική, το τοπίο και τα ηλιοβασιλέματα. Τη γαστρονομία και τον πολιτισμό.

Όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Υπήρξαν σκοτεινές εποχές. Καιροί πείνας και φόβου. Σκληρής δουλειάς και πενιχρών μεροκάματων. Με εργάτες που κινδύνευαν οι ζωές στις στις αυτοσχέδιες στοές εξόρυξης-ανόρυξης. Πολλοί, έχασαν τη ζωή τους. Η Θηραϊκή γη, είχε έναν περίεργο τρόπο εξόρυξης ή ανόρυξης. Οι “μιναδόροι” άνοιγαν στοές για να υπονομεύσουν το στρώμα της άσπας. Την κατάλληλη στιγμή, διέλυαν τα υποστυλώματα και έπρεπε να τρέξουν γρήγορα έξω, προτού καταρρεύσει το πέτρωμα, που φορτωνόταν στα καράβια.

Μέχρι και η Διώρυγα του Σουέζ, είχε φτιαχτεί (τα 168 χιλιομέτρων τοιχώματά της) από Θηραϊκή γη που έχει σπάνιες υδραυλικές ιδιότητες. Από την Αίγυπτο ήρθε και το τράχωμα, μια οφθαλμική νόσος που ταλαιπώρησε για δεκαετίες τη Σαντορίνη. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, από τους ναυτικούς που μετέφεραν το χλαμύδιο (Chlamydia trachomatis) από τη Μέση Ανατολή όπου ενδημεί σε διάφορα έντομα.

Οι εργάτες, έπαιρναν ψίχουλα. Κάποτε , αποφάσισαν να οργανωθούν σε σωματείο. Συνάντησαν τη σκληρή αντίδραση των ιδιοκτητών ορυχείων. Όπως και οι αμπελουργοί, που αναγκάζονταν να συνεδριάζουν σε σπηλιές, όταν έστηναν την ΕΣΘΠ (Ένωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων, λόγω της σφοδρής αντίδρασης των μεγαλο-οινοποιών.

Το δημοσίευμα του Ριζοσπάστη (Νοέμβριος 1928), είναι ένα πολύτιμο ιστορικό ντοκουμέντο. Ευχαριστώ, τον φίλο Στέφανο Πράσσο, που το αποδελτίωσε και το έστειλε.