ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΩ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ;
ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ ΤΙ ΛΕΤΕ;
Υπάρχει, ένα τραγούδι,που λέει: “γυρνώ βλέπω τις στάχτες της, δεν έχει σημασία (Μελίνα Τανάγρη). Κύριε Δήμαρχε, τείνω προς τη στάχτη πια. Γκρίζα, παγωμένη και εύθρυπτη. Ούτε καν αλισίβα. Ξέρω πως θα μου πείτε “Γραφειοκρατικό λάθος”. Όπως και στις άλλες 3 περιπτώσεις, που μπορείτε να τις ψάξετε στο Διαύγεια. Με τόσα “γραφειοκρατικά λάθη”, πως να σας πάρω στα σοβαρά;.
Και ειλικρινά: πρέπει να σας πάρω στα σοβαρά;. Επειδή, μάλλον δεν καταλάβατε, τι εννοώ όταν λέω πως “θα φτάσω πολύ μακριά”. Την αξιοπρέπειά μου θα φτάσω, εκεί που της αρμόζει (κατά τη υποκειμενική μου άποψη, βέβαια). Για μένα τουλάχιστον. Επειδή είναι το μόνο που έχω. Μόνο να καταλάβετε πως το εννοώ, θέλω. Αλλά σταματήστε τα συνεχή “λάθη”. Δεν αξίζει. Και δεν σας αξίζει. Κύριε Δήμαρχε, δικαιώθηκα πικρά, σε όλα όσα έλεγα. Δέχτηκα συγγνώμες, που δεν έπρεπε να σκεφτώ καν. Αλλά τόση “γραφειοκρατική ασυνεννοησία” πιά;. Είδατε σας δίνω και επιχειρήματα!. Και σιγά το ποσό!. Αλλά..η ηθική δε μετριέται με νούμερα, υποθέτω.
ΥΓ. Οι άνεμοι φαίνεται να αλλάζουν. Και όσοι πάνε ΟΦΑ (Όπου Φυσάει ο Άνεμος), Ας δούμε τι θα κάμουν. Γιατί το μουρμουρητό, έγινε βουητό. Αλλά μπορεί να κάνω και λάθος.
Δείγμα μόνο.