ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΗΡΑΣ

ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Φωτογραφία: Ιπποκράτης Αλεξίου

Το Νοσοκομείο της Σαντορίνης, έχει γίνει πλέον αυτονόητο απόκτημα του νησιού. Παρά τις νταλίκες, το σμίξιμο των φρυδιών κάποιων που ήθελαν ένα “Memorial” στο νησί και τους Γκρούεζες που έχουν φάει τα νύχια και ματώσει τα χείλη τους, στην αδημονία τους να αποτύχει. Ένα από τα πολλά, ευχαριστήρια μηνύματα κάποιου που είχε την ατυχία να χρειαστεί τη νοσοκομειακή φροντίδα και την τύχη να τη λάβει στο Γενικό Νοσοκομείο Θήρας, είναι από μόνο του εξαιρετικά εύγλωττο.

TO MHNYMA

“Ευχαριστήριο μήνυμα προς τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό του Γ.Ν. Θήρας (ακολουθεί μάλλον μακρύ ποστ)

Οι εργαζόμενοι – κωπηλάτες στη ρωμαϊκή γαλέρα που ονομάζεται Σαντορίνη έχουμε πολλούς λόγους να γκρινιάζουμε και πολλά κακά να καυτηριάζουμε.
Αφήνω όλα αυτά κατά μέρος, θέλοντας επί του παρόντος να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του Γ.Ν. Θήρας που μου έσωσαν τη ζωή μετά από σοβαρό τροχαίο που είχα με τη μηχανή την προηγούμενη Τετάρτη.
Το περιστατικό ήταν βαρύ και χρόνος για διακομιδή Αθήνα δεν υπήρχε. Αντιμετωπίστηκε όμως με ρυθμούς Αθήνας, σε ένα υπερσύγχρονο και καλά εξοπλισμένο νοσοκομείο, από προσωπικό που, εκτός από άριστοι επαγγελματίες, είναι και Άνθρωποι με Α κεφαλαίο.
Δεν υπάρχουν λόγια αρκετά για να ευχαριστήσω τους γιατρούς μου Ανδρέα και Δημήτρη, τον Ερρίκο τον αναισθησιολόγο, το Γιάννη τον ακτινολόγο που διέγνωσαν την εσωτερική αιμορραγία και με πέταξαν επειγόντως στο χειρουργείο άγρια μεσάνυχτα, την Κατερίνα που τους βοήθησε σε όλη τη διάρκεια, την Γενική Διευθύντρια που ενδιαφέρθηκε για το περιστατικό από την πρώτη στιγμή.
Δεν υπάρχουν λόγια αρκετά για να ευχαριστήσω τη Μαρίνα, τη Σπυριδούλα, την Ιωάννα, την Ελευθερία, τη Δέσποινα, την Τατιάνα, την Ευαγγελία που με φρόντισαν και με ανέχθηκαν για μία εβδομάδα, μέχρι να πάρω το δρόμο για το σπίτι.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι (και όσοι ακόμα ξεχνάω – συγχωρήστε με) δουλεύουν τριπλοβάρδιες στο νοσοκομείο ενός νησιού υπερφορτωμένου με κόσμο, με τεράστια υπευθυνότητα, επαγγελματισμό και ανθρωπιά.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΥΓ1: Καλό κράνος και δερμάτινο με έσωσαν από ακόμα χειρότερα. Ξανασκέψου το, όταν πας να καβαλήσεις πάλι χωρίς.

ΥΓ2: Οδηγοί, το σήμα ΣΤΟΠ σημαίνει ένα πράγμα ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Σταμάτα πριν περάσεις.-

ΥΓ3: Για τους δικούς μου ανθρώπους εδώ στο νησί, επίσης δεν υπάρχουν λόγια. Σας αγαπώ όλους”.