ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Του Λάμπρου Βαζαίου
“Είναι το φθινόπωρο της ντροπής. Κανείς δεν ξέρει, ούτε δυστυχώς θέλει να μάθει, ποιους βαραίνει και ακόμη ποιοι φταίνε που ξαμολήθηκε αυτή η ντροπή έτσι αδιάκριτα πάνω σε όλους μας. Είναι κάποιοι που η Ιστορία τους δίνει δίκιο μεγάλο, αλλά αυτοί με λύσσα το πολεμάνε και το χάνουν αμέσως με ουρλιαχτά προπαγάνδας, με οιμωγές θυμάτων με τα κλάματα μωρών που πεθαίνουν με άσχημο θάνατο. Βλέπουμε στις οθόνες τα ματάκια των παιδιών με τον επίδεσμο και το, ακρωτηριασμένο ποδαράκι!
Και μετά;; άλλος αμέσως, άλλοι πιο διστακτικά, πάντως όλοι μας ξαναγυρίζουμε στην ρουτίνα μας.
Δεν μπορώ να πω περισσότερα. Δεν έχω χώρο στην ψυχή μου. Θα σας πω μόνο μια ιστορία. Πριν πολλά χρόνια, το 1951, γιορτάστηκαν στην Αθήνα, με πρωτοβουλία του Καθηγητή της Θεολογίας Αμίλκα Αλιβιζάτου και του τότε Υπουργού Παιδείας του φιλόσοφου Κωνσταντίνου Τσάτσου, τα 900 χρόνια από την «περιοδεία» του Απόστολου Παύλου στην Ελλάδα. Σημαντικοί άνθρωποι της Διεθνούς Επιστημονικής Κοινότητας πήραν μέρος και οι εκδηλώσεις σκαρφαλώσανε σε ψηλό επίπεδο. Το Συνέδριο έγινε «εν πλω» ακολουθώντας τα βήματα του Απόστολου των Εθνών. Η Εθνικότητα του Παύλου, η τελική άποψη, αν ήταν Εβραίος η όχι, ή ακόμη αν ήταν Έλληνας και πόσο, ή αν η αναφορά του ως «Απόστολος των Εθνών» ήταν πετυχημένη, καλύψανε μεγάλο μέρος των συζητήσεων. Τα επιχειρήματα ήταν ενδιαφέροντα και αρκετά από αυτά σημαντικά. Δυστυχώς όμως μπερδεύανε τόσο πολύ την πραγματικότητα που την συσκοτίζανε. Οι μεν αντέκρουαν τους δε και δεν φαινόταν κανένα σημείο σύγκλεισης απόψεων ακόμη και μεταξύ των πιο καταξιωμένων ερευνητών.
Ο σημαντικός Γάλλος ακαδημαϊκός δάσκαλος Clavier όμως έκανε την διαφορά. Έχοντας βαθιά γνώση του έργου του Παύλου, απλοποίησε με επιτυχία το πρόβλημα. Μίλησε για την σημασία συγκεκριμένου στοιχείου που αναφέρεται συχνά στο έργο του Αποστόλου των Εθνών. Είναι η λέξη «συνείδηση». Η παρατήρηση πως στην Εβραϊκή γλώσσα δεν υπάρχει αυτή η λέξη, του έδωσε την ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει ότι ο Παύλος σίγουρα δεν ήταν Εβραίος! Στην προς Κορινθίους επιστολή όμως ο Απόστολος των Εθνών είχε προλάβει να υμνήσει την Αγάπη καταλήγοντας στο συγκλονιστικό …. « Ου ζητεί τα εαυτής»!
Κρατώ με μεγάλο κόπο και δυσκολία αυτήν την θέση, που διατυπώθηκε σε ανύποπτο χρόνο από έγκυρο επιστήμονα και την καταθέτω στην σημερινή ειδησεογραφία για τις απώλειες των 3000 περίπου παιδιών και νηπίων από τούς βομβαρδισμούς των Αμυντικών(!) Δυνάμεων του Ισραήλ, στην Γάζα!*
*Η Ιωάννα Τσάτσου αναφέρει τα ανωτέρω, στο βιβλίο για τον αδελφό της, τον Γιώργο Σεφέρη.
ΥΓ. Οι φρικαλεότητες της Χαμάς με τους 1400 Ισραηλινούς νεκρούς και τους 230 περίπου ομήρους προηγηθήκανε ως ανατριχιαστικό πρελούδιο της σημερινής τραγωδίας. Δεν είναι σίγουρα όλοι οι Παλαιστίνιοι μέλη η οπαδοί-μαχητές της οργάνωσης όπως δεν είναι όλοι ο Εβραίοι σύμφωνοι με όσα γίνονται. Με κανένα όμως τρόπο δεν είναι τα παιδιά και τα μωρά τρομοκράτες της Χαμάς. Φτωχά, πεινασμένα πλάσματα είναι που ζουν από την φιλανθρωπία διάφορων οργανώσεων και πεθαίνουν πριν ζήσουν, ή ακρωτηριάζονται άσπλαχνα, βαφτισμένα από πάνοπλους επιτιθέμενους ως «Παράπλευρες Απώλειες»! Οι Παλαιστίνιες Μανάδες γράφουν το όνομα πάνω στα χεράκια των παιδιών για να τα ξεχωρίζουν όταν τα βρίσκουν σκοτωμένα τα συνεργεία και οι διασώστες, πριν τα θάψουν!**
Αλήθεια όμως τι φταίξαν τα παιδιά στα χτυπημένα κιμπούτζ:; και δεν είναι λίγα κι’αυτά! Σκοτωμένα ( δεν λένε πόσα) και κάποια όμηροι….Για τον θεό!
……και να μουρμουράει μέσα στο καφενείο ο γέρο-μάγκας,, παλιός ζόρικος της πιάτσας …… Με τα παιδάκια τα βάλατε ρε άχρηστοι……φτου σας!
**Όσα γλυτώσουν μάλλον θα γίνουν τρομοκράτες λένε οι «αναλυτές» και μηρυκάζουν οι «σχολιαστές» της δυστοπικής τηλεοπτικής δυσπεψίας!
…”
