ΉΤΑΝ ΟΙ ΝΑΥΤΟΑΜΠΑΣΕΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ…ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ……ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ…ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ ΟΤΙ ΕΑΝ ΣΤΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ ΔΩΣΕΙΣ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΑΝΑΒΗ…
Γιώργη μου μετά όμως εάν απαξιωθούν σαπίζουν και τα πετάει.. Μα είναι ΝΟΜΟΣ και ουχί Κ.Υ.Α….Θα επανέλθω εάν βρω τας σημειώσεις μου…..Αποπλεύσαμε για Σητεία ,υπό την ευγενή εποπτεία, του σχολάρχη μας ,μη δυνάμενοι να την σκαπουλάρουμε από τα ασφυξιογόνα βλέφαρα του ,και από την σοφία του..
Ήταν οι ναυτό αμπασές ,με αμέτρητα τριβόλια , που είχε πολλές μα αμέτρητες φορές ρεμετζάρει με τα τότε παπόρια , την δική του εποχή ,την δύσκολη αλλά μοναδική για έκδοση βιβλίου για την τώρα εξέλιξη.. ΧΩΡΙΣ ΑΝΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΥΡΑΓΙΑ… Άρχισε να χαμογελά και να ομορφό κοιτάζει η περιχαρής υπερήλικη ανθρώπινη άνοιξη.. Ο ΠΑΠΠΟΥΣ… αρμενίζοντας πάντα μαζί μας , τις όμορφες ακτές του Λασιθίου με βλέμμα παρήγορο και καθάρια ματιά ,ελπιδοφόρα από διαίσθηση δική μου για την μεστή σκέψη του και την ψαριά που είχε να μου-μας μοστράρει ..ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙΑ.. από την διαδικασία του κατάπλου μας στο Αη Νικόλα…ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΕ ΕΝΝΟΗΣΑΤΕ ΓΛΥΚΑ ΜΟΥ ΝΕΡΟΠΙΣΤΟΛΑ …
Μερικές χοντρές βουτιές αρπάξαμε για ξύπνημα στο θαλασσό διάβα μας πηγαίνοντας και αγναντεύοντας ,φιλοσοφώντας για πολλά ,για πολλούς και δύσκολους προορισμούς της ναυτικής και όχι μόνο, αλλά και της φουρτουνιασμένης ζωή μας -ζωής του …ΑΛΑΤΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ …ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ Η ΓΕΦΥΡΑ ΑΙΘΟΥΣΑ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΤΟΜΑΘΗΜΑΤΩΝ.. Δεν πρέπει ποτέ να προσπεράσεις και να απαξιώσεις την σοφία τους…ΤΩΝ ΠΕΠΕΙΡΑΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΩΝ ΒΕΒΑΙΑ…την θεόσταλτη ,που είναι πηγή πλούτου και ναυτικών δώρων ,είναι μια χρυσό κεντητή παρακαταθήκη , που βρίσκεις ότι δεν βρίσκεις όσο και να ψαχουλεύεις βιβλία και βιβλιοθήκες ..
Τελικά δεν μίλησε ναυτό διδασκαλικά διόλου ο παππούς ,γιατί ξεκίνησε τα των οικογενειακών μας καταστάσεων που πιότερα τα γνώριζε…ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΑΜΑ ΣΤΟ ΔΙΣΑΚΙ…και άλλοτε χαιρότανε ,άλλοτε πικραινότανε κρατώντας αποστάσεις ,πότε χαμογελώντας για τα όμορφα και πότε βλοσυρός χωρίς σχολιασμούς για τα κακάσχημα που έλεγε.. Μιλούσε σε μια γωνιά στην γέφυρα με τους μικρούς εκκολαπτόμενους μετέπειτα εξουσιαστές της Γέφυρας χωρίς την παρουσία μου με εντολή εε.. ΕΠΙΘΥΜΙΑ…
Η ματιά μου θωρώντας τους…ΕΓΩ.. από το κεντρικό παράθυρο κάνοντας βάρδια ,δεν μπόρεσε να αλιεύσει πράμα …Η ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΕ…κάτι να αρπάξει για να μπει στο γήπεδο να συμμετέχει στο παιχνίδι…Σκεπτικοί .συνοφρυωμένοι και με μικρά διαστήματα έχοντας πενιχρά χαμόγελα ,διάβαινε η κουβέντα ..ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΑΛΙΕΥΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ ΣΟΦΙΑΣ…και ορθώς έπρατταν ,γιατί σπάνιζαν και σπανίζουν οι υπερήλικες με διάθεση πνευματικής προσφοράς …ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΥΕΛΠΗΣ.. που απλώνουν τα χαρτιά τους ,για μάθηση στους νέους και σε αυτούς που απαραιτήτως την χρειάζονται και θέλουν ..
STANDBAY στην Σητεία και προετοιμασία πρόσδεσης πάλι υπό την εποπτεία του ομορφό βασανιστή μας -μου…ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΓΛΥΚΟ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ…Η προβλήτα για την πρόσδεση μας και για την διαδικασία της αποεπιβίβασης επιβατών και οχημάτων ήταν λειτουργική και απαγκιασμένη από τους αέρηδες και τις φουρτούνες του χειμώνα .Μπουκάραμε προσεκτικά με απαλές κινήσεις και αυστηρές διερευνητικές ματιές του ναυτό τροχονόμου μας ,δένοντας ασφαλώς αναμένοντας εκτός των άλλων το μυρωδάτο το ρακί για ολίγο αγίασμα να πάρουμε μετά την αναχώρηση μας ..
Μοναδικό λιγοστό καλούδι ο μάγειρας για μια ρακί για ξύπνημα και μια άλλη για μπόλικο παρλαμέντο αρμενίζοντας με προορισμό την ΚΑΣΟ…Άλλα πελάγη άλλες κακοτράχαλες πλαγιές ,άλλα φτωχά και δύσκολα απάγκια από την δύσκολη εποχή του .Η όλη γραφό τρέλα μου η ανίατη δεν ήθελε παράσημα να δώσει σε μας τους αρχηγό κυβερνώντες για κάτι που διαφεντεύαμε βγάζοντας το ψωμί μας…ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ…Ήθελα ,θέλω , επιθυμώ και λαχταρούσα πάντα η γνώση μας ,η πείρα μας ,η αγάπη μας για τους εκκολαπτόμενους μικρούς ακολούθους μας.. ΤΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΑΣ…να είναι προσεκτική και με αγάπη δοσμένη ..Η πείρα ,η γνώση , η προσφορά δεν δισακιάζεται , δεν καταψύχεται ,δεν μπαίνει σε ντουλάπια να ξεχαστεί για να ακριβοπληρωθεί…ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ ,ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ…γιατί έτσι πρέπει ,αυτή είναι η ζωή ,αυτά λέει η ανθρώπινη ιστορία, αυτά πράττει ο ατόφιος ανήρ και δη ο αλμυρός …
Ο Μέντορας μας αυτό είπε στους βλαστούς που ήταν τότε συνεργάτες μου και σε μένα για πολλοστή φορά ,και το ουσιώδες και βαθυστόχαστο ,ότι πρέπει να μη σταματήσουμε ποτέ να αγωνιζόμαστε και ποτέ να μη σιχτιρίσουμε το.. ΓΗΡΑΣΚΩ ΑΕΙ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΣ…γιατί και η εξέλιξη το επιτάσσει αλλά και η θάλασσα το λαχταράει για καλοτάξιδα μπάρκα με ασφάλεια ..Και συνεχίζοντας σας λέω αφού ξεφορτώσαμε και ετοιμαστήκαμε , αποπλέοντας για ΚΑΡΠΑΘΟ -ΔΙΑΦΑΝΙ-ΧΑΛΚΗ -ΣΥΜΗ–ΡΟΔΟ… αναφωνήσαμε και έμεινε το γλυκούλικο ότι με αερισμούς λεβήτων δεν βάφονται ΩΑ…
Εάν με εννοήσατε καλώς αγαπημένοι μου σας λέω βροντερά ότι…ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ…Και δεν εξασφαλίζονται τα αγαθά ‘’Ημών κοιμωμένων’’.. και απευθυνόμενος εις τον απαίσιο επικριτή μου ,που με θωρεί από τον ΒΟΡΙΑ ότι δεν αρθρογραφώ χωρίς ουσία ποτέ μα ποτέ …ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΕΚΘΕΤΩ ,ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΝΙΧΡΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ…τίποτα άλλο…Απλά το αποδέλοιπο θα γραφτεί με προτροπή σας…ΑΝΑΜΕΝΩ και ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΛΑ….
