Η Κύθνος υψώνει φωνή για τη διακοπή της σύνδεσης με τον Πειραιά: «Μένουμε αποκλεισμένοι».

 “Είναι τραγικό, κωμικοτραγικό, ένα νησί ένα τσιγάρο δρόμος από τον Πειραιά να στερείται του βασικού αγαθού για τους νησιώτες, του «βαποριού» που τους συνδέει με την απέναντι στεριά, με την πολιτεία όπου καταφεύγει για να κάνει την καθημερινότητά του φυσιολογική ανθρώπινη και όλα τούτα στον 21ο αιώνα, της τεχνητής νοημοσύνης.
Κάποτε η Κύθνος, από την εποχή του Όθωνα ήταν τόπος εξορίας των πολιτικών του αντιπάλου κι εκεί βρίσκονται θαμμένα τα κόκκαλα των εξόριστων πολιτικών και στρατιωτικών που κατασφάγηκαν στην γνωστή εξέγερση του 1862, που καταγράφηκε στην ιστορία ως «κυθνιακά».
Σήμερα η Κύθνος, νησί τουριστικού προορισμού όχι μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, στερείται της ακτοπλοϊκής σύνδεσής του με τον Πειραιά, το λιμάνι -καταφυγής των κατοίκων του, εστία των ξενιτεμένων του, με μια ισχυρή παροικία εκεί. Μαζί τους και οι εργαζόμενοι στο νησί, δάσκαλοι, καθηγητές, γιατροί.

«Η Κύθνος, ένα από τα στολίδια των Κυκλάδων, βιώνει έναν σιωπηλό αποκλεισμό. Από τα μέσα Σεπτεμβρίου, το νησί έχει χάσει τη σύνδεσή του με τον Πειραιά, μένοντας με μόλις δύο δρομολόγια την εβδομάδα από το Λαύριο».
Αυτή είναι η σημερινή κατάσταση και παρά τις έντονες και μαζικές διαμαρτυρίες των κατοίκων εδώ και πολλούς μήνες, η αδιαφορία του Υπουργείου Ναυτιλίας

Είναι απαράδεκτη. Ο λόγος, μα οι ακτοπλοϊκές εταιρείες ενδιαφέρονται μόνο για την στενή τους λίγους μήνες της τουριστικής έξαρσης, τον υπόλοιπο χρόνο η ζωή στα νησιά σταματά, ποιος ο λόγος να υπάρχουν πλοία;
Για τους περίπου 1.500 μόνιμους κατοίκους του νησιού δεν υπάρχουν δικαιώματα, μόνο υποχρεώσεις, η καθημερινότητά τους δεν είναι δικαίωμα, δεν είναι υποχρέωση της Πολιτείας, «έγινε ξαφνικά μια δύσκολη εξίσωση», τα εισιτήρια για τα λίγα δρομολόγια που υπάρχουν ακριβά, το ΜΙ εξαφανισμένο, ελλείψεις σε γιατρούς, μόλις δύο αγροτικοί γιατροί καλύπτουν όλο το νησί, και υπηρεσίες, παιδιά που πρέπει να μετακινηθούν για να φοιτήσουν, άνθρωποι που αγωνιούν για το αύριο.

«Είναι η δεύτερη φορά που διαμαρτυρόμαστε για το ίδιο θέμα» διαμαρτύρεται η αντιδήμαρχος. «Το καλοκαίρι υπήρχε γραμμή Πειραιά–Κύθνος μόνο από τις 27 Ιουνίου έως τις 14 Σεπτεμβρίου. Τώρα, μας λένε πως το δρομολόγιο είναι “ασύμφορο”. Μα πώς μπορεί να είναι ασύμφορη η ζωή των νησιωτών;»
«Κάνουμε τον σταυρό μας να μη μας συμβεί τίποτα», φωνάζει ο διευθυντής του σχολείου. «Από το Λαύριο έχουμε δύο δρομολόγια την εβδομάδα, και από εκεί δεν υπάρχει ούτε ΚΤΕΛ ούτε άμεση σύνδεση. Για να φτάσει κάποιος στην Αθήνα, χρειάζεται 70 ευρώ με ταξί — 140 με επιστροφή.»
Αυτή είναι η πραγματικότητα, μεσαιωνική κατάσταση, απούσα η Πολιτεία, απόν και το επιτελικό κράτος,
Απολυτή εγκατάλειψη, έχει μετατραπεί σε «νησί άγονης γραμμής», η κάποτε «ξεχασμένη Ελλάδα» αναβιώνει απέναντι από τον Πειραιά.
Η διαμαρτυρία που οργανώθηκε από τους εκπαιδευτικούς στο νησί θέτει το οξύτατο πλέον πρόβλημα ως κραυγή ζωής, πρόβλημα επιβίωσης «Θέλουμε να ζούμε στον τόπο μας, όχι να τον εγκαταλείπουμε.»
Ζητούν από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής να παρέμβει άμεσα, ώστε να αποκατασταθεί η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά, για να διασφαλιστεί η πρόσβαση των κατοίκων στην υγεία, στην εκπαίδευση, στη ζωή.
Τα αιτήματά τους είναι απλά, ανθρώπινα, αυτονόητα, αλλά όχι δεδομένα. Ζητούν:
• Καθημερινή σύνδεση με το Λαύριο
• Αποκατάσταση των δρομολογίων προς Πειραιά
• Εναλλακτικές λύσεις για τις ημέρες κακοκαιρίας
• Εξασφάλιση για την Κύθνο αξιόπιστης και συνεχούς ακτοπλοϊκής σύνδεσης, ζητούν οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στο νησί
«Η παιδεία, η υγεία και η αξιοπρέπεια δεν είναι πολυτέλειες. Είναι δικαιώματα», αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί στην κοινή τους ανακοίνωση, ζητώντας από την πολιτεία να εξασφαλίσει για την Κύθνο αξιόπιστη και συνεχή ακτοπλοϊκή σύνδεση.
Το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ συμπαραστεκόμαστε στον δίκαιο αγώνα των κατοίκων και των εργαζομένων της Κύθνου..

• έχουμε αποδείξει ότι δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της νησιωτικότητας.
• Έχουμε αναδείξει επανειλημμένα και δεν θα σταματήσουμε, με ανακοινώσεις, με ερωτήσεις στη Βουλή, την ανάγκη αλλαγής της κυβερνητικής πολιτικής με την πιστή εφαρμογή του Συντάγματος που διατάσσει, δεν παρακαλεί τη διοίκηση, την κυβέρνηση, να «λαμβάνει υπόψη της τις ιδιαιτερότητες των νησιωτικών περιοχών» (101, παρ. 4).
• δεν θα πάψουμε να πρωταγωνιστούμε στην ανάδειξη των προβλημάτων της νησιωτικής χώρας.

Για το καθεστώς Μητσοτάκη, ακόμη και το Σύνταγμα είναι γράμμα κενό, η ζωή στα νησιά τους είναι αδιάφορη, τα νησιά είναι μόνο ως οι παχιές αγελάδες του τουρισμού, που ξέρουν πώς να τις αρμέγουν.
Η νησιωτικότητα όμως μπορεί και πρέπει να γίνει, από εστία προβλημάτων, παράγοντας ουσιαστικής ανάπτυξης των νησιών και μόνο με την επένδυση σε αυτά μικρού ποσοστού της συμμετοχής τους στο ΑΕΠ, που εγγίζει το 25%.

Η θεσμοθέτηση του «νησιωτικού ισοδύναμου» σε όλους τους τομείς της ζωής, η αναβάθμιση και διεύρυνση του «μεταφορικού ισοδύναμου», η επαναφορά του μειωμένου ΦΠΑ σε όλα τα νησιά, ένα Εθνικό σύστημα Υγείας, το «νησιωτικό ΕΣΥ», που θα αναβαθμίσει και θα επεκτείνει τις νησιωτικές δομές υγείας, κανένας νησιώτης μαθητής χωρίς σχολείο, ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στην υπηρεσία των κατοίκων των νησιών, αποτελούν βασικές αρχές της νησιωτικής μας πολιτικής.

Τα αιτήματα των κατοίκων της Κύθνου είναι δίκαια, είναι ανάγκη άμεσα να αντιμετωπιστούν, αφού «σοβαρευτεί» ο αρμόδιος Υπουργός και σκύψει σε αυτά, αντί να διαπληκτίζεται με την κυρία Μπακογιάννη, για το ρουσφέτι του Λιμενάρχη Χανίων. Αυτή η κυβέρνηση έχει απωλέσει πλέον και όποιο ίχνος αξιοπιστίας μπορεί να της είχε απομείνει.
Άλλη λύση δεν υπάρχει παρά η αποδρομή της, η παραίτησή της από τους «γάντζους» της εξουσίας που δεν λέει να αφήσει.
Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα”.