Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ…Η ΒΡΟΧΗ

Ποίημα απο την Άρτεμη Τομαή

Δακρύζει ο ουρανός
το έργο του είδε φως
στην απλωμένη πράσινη χαρα.
Τα μάτια του ήλιου κοιτά
που λάμπουν.
Και τα ξανθά  του μαλλιά
τις κρύες στιγμές μαζεύουν
τα πέταλα να ανοίξουν
τη γη να στολίσουν.
Η γη ανθίζει,
Η Ομορφια …εχει πλημμυρίσει.

Η κόρη του η βροχή
αξια στο κατώφλι της άνοιξης
καμαρώνει.
Το έργο της στην ψυχή
της γης ξεδιπλώνει.
Καμπάνες ηχούν στις αυγες.
Μύρισαν οι άσπρες αυλές.
Φωλιες χελιδονιων
γεμίζουν ζωή
στις ζεστές αγκαλιές
κάθε αυγή!!