H “ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΗ” ΙΔΙΑΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΑΝΤΟΡΙΝΙΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΑ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΑΠΟ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ

Οι αμπελώνες στα ηφαιστειακά εδάφη, είχαν πάντα λιγοστή παραγωγή αλλά εξαιρετική ποιότητα. Αλλά η φύση, τους έδωσε ένα “αντίδωρο” για τη φτώχεια της γης στην οποία αναπτύσσονταν. Δεν κινδύνεψαν από τη φυλλοξήρα που τον 19ο αιώνα, κατέστρεψε ολοσχερώς τα ευρωπαϊκά αμπέλια. Το αμερικανικό περιοδικό, the tahoe weekly, πραγματοποίησε ένα αφιέρωμα, στο οποίο κορυφαία θέση έχει ο αμπελώνας της Σαντορίνης.

“Η Σαντορίνη είναι ένα ενεργό ηφαίστειο, ένα ελληνικό νησί που βρίσκεται στο Αιγαίο Πέλαγος με ιστορία του κρασιού που ανάγεται πάνω από 3.500 χρόνια. Μια μεγάλη έκρηξη σημειώθηκε το 1630 π.Χ. που δημιούργησε τη συγκλονιστική της καλντέρα και κάλυψε το νησί σε τέφρα και ελαφρόπετρα πάνω από 150 πόδια ( σημείωση, ένα πόδι είναι περίπου 28 εκατοστά) βαθιά. Ναι, η ίδια ελαφρόπετρα που κάνει τα λειαντικά σαπούνια χειρός τόσο αποτελεσματικά είναι ένα από τα κλειδιά για το υπέροχο κρασί από τη Σαντορίνη. Λειτουργεί σαν σφουγγάρι και κρατά το βρόχινο νερό, απελευθερώνοντας αργά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου”, γράφει ο συντάκτης Lou Phillips, για να προσθέσει στη συνέχεια:

“Αυτό είναι σημαντικό επειδή το κλίμα είναι εξαιρετικά ξηρό. οι άνεμοι είναι τόσο ισχυροί που και βυθίζονται σε ξεχωριστές οπές.

Το αμπέλι αγωνίζεται, τουλάχιστον, και αυτό τα κάνει φρουτώδη με υψηλή συμπύκνωση αρωμάτων. Οι κύριες ποικιλίες σταφυλιών είναι τρεις αρωματικές και πικάντικες αδελφές ψυχές: Ασύρτικο, Αϊδάνι και Αθήρι”.