Για να αγιάσεις, δεν φτάνει ο αγιασμός

Μια εγκράτεια και μια αυτοσυγκράτηση στους νέους επιστήμονες, είναι αν όχι επιβεβλημένη, συγγνωστή. Όταν όμως ξαφνικά, κάποιοι, από το πουθενά, αυτό-ηρωποιούνται, γίνονται Ρομπέν των Αδικημένων, δικαιούσαι να μάθεις, το γιατί.

Γιατί λοιπόν, μέχρι σήμερα άγνωστέ μου κύριε Μάνο Καφιέρη, Διευθύνοντα Σύμβουλε της ΓΕΩΘΗΡΑ, νιώθεις ότι στοχοποιήθηκες και πότε;.

Και φυσικά;. Όχι.  Δεν σε αφορά εσένα. Κώστα Κανελάκη, Πρόεδρε της ΓΕΩΘΗΡΑ (ξέρω, άξια εκλεγμένο Δημοτικό Σύμβουλο και ο «κόσμος μας κρίνει» και τα άλλα σιαδώθε και σιαπέρα που λέμε στα χωριά μας) από που και πως τον επέλεξες τον συγκεκριμένο και τόσο στοχοποιημένο(!) διευθύνοντα Σύμβουλο;. Με ποιο διαγωνισμό ή αξιολόγηση προσόντων συγκριτικά με άλλους νέους επιστήμονες;. Υπέχει θέση μεταπτυχιακού, η οικογενειακή, μπατζανακική, ψηφοσυλλεκτική ή άλλη ιδιότητα στα τυπικά ή ουσιαστικά προσόντα;. Χωρίς υπαινιγμό.  Απλά.  Δεν μιλάμε για αιρετό. Για μετακλητό μιλάμε που επαίρεται πως: «Έχοντας υπάρξει κι εγώ θύμα, ως Νομικό Πρόσωπο του Δήμου Θήρας». Λυπάμαι, άξιε νέε μου, αλλά δεν είσαι Νομικό Πρόσωπο. Είσαι υπάλληλος Νομικού Προσώπου. Και δεν ξέρω ποιός και πως σε προσέλαβε. Και δεν θα είχα ασχοληθεί ποτέ. Αν δεν είχες «πέσει θύμα». Από ποιόν και πότε;. Υπερασπίζομαι τα θύματα (απωθημένο, ίσως;), οπότε ενημέρωσε.

Εν αναμονή απαντήσεων και προσόντων, λοιπόν.