ΕΝΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
ΑΚΟΥ ΦΙΛΕ ΨΕΥΤΟΗΡΩΑ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΩΟ ,ΣΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ,Ο ΒΑΣΙΛΗΣ .Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ..Το μόνο που ποθώ και εύχομαι ,είναι ότι δεν θέλω κλάματα ,ράμματα ,πετροβολήματα διόλου για κάτι πλάσματα που βρίσκονται στην ίδια λοξό δρομική πορεία με τα πίτουρα ,τα στάρια και τον άουστρα .
Δεν θέλω να τους θωρώ-ρούμε και να αναμασιέμαι από τα νεύρα μου, δεν νταγιαντώ να ζω και να είναι δίπλα ΜΟΥ βρομύλοι.. ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΑ ΜΠΟΦΩΡ ΜΑΣ -ΜΟΥ;;..Δεν καταδέχομαι να πέφτω τόσο χαμηλά προφασιζόμενος έλλειψη ακοής και όρασης αποφεύγοντας τον πόνο ,από δικά μου περαστατικά και φίλων για απώλειες όμορφων αγνών ,απροστάτευτων ψυχών…ΖΩΑΚΙΑ ΜΟΥ ΑΝΗΜΠΟΡΑ , ΓΛΥΚΑ ΜΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ… .Έζησα με την ομορφονιά μου ,την Αθηνούλα μου ,το σκυλάκι μου 13..ΧΡΟΥΣΟΥΖΙΚΑ;;ΚΑΛΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΗΤΑΝ… ολόκληρα χρόνια αγκαλιά στα θαλασσινά μου μετερίζια ,συμπληρώνοντας την μοναξιά της θάλασσας ,και δη χωρίς υπερβολή και υπεροψία ..ΜΗ ΑΚΟΥΩ ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ….για μένα το γουρδούμπικο της εξουσίας για λίγο πλάσμα, και είναι πολύ δύσκολη η μοναξιά αχτένιστη ,απίστευτα….
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ…Ζήλευε η μικρή μου αθηνούλα την μοναξιά μου ,και κάθε θηλυκόν πλάσμα ήταν σε απόσταση χειρός χωρίς ΙΟ….ΤΥΧΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ….και πάντα ήταν δίπλα μου, στο άλλο μαξιλάρι…ΝΑΙ ΤΟ ΑΛΕΠΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ ΝΑΙ….Πέρασαν πολλά χρόνια και αγκυροβόλησα στην απανεμιά μου ,κάνοντας μια τεράστια παρέα με πολλά γατάκια και 3 πανέμορφα σκυλάκια…Θα μου πουν οι πορδόμαγκες που και αυτοί με οσφραίνονται και με διαβάζουν..
Ποιητή μας γιατί όλος αυτό ο πρόλογος και το γλυκό αλισβερίσι;;Άκουσε ανισόρροπε μαγκάκο της φακής και αηδίας ξόανο ,δεν έχεις το δικαίωμα να αφαιρείς ζωές πορδόμαγκα ,επειδή απλά δεν σου επιτρέπει ο αυλόγυρος σου να είσαι εσύ ο άρχοντας του ξεστρωμένου κρεβατιού σου αδειοκέφαλο κοτσύφι. Το δηλητηριάζεις ,αναίσθητο εσύ γονίδιο γιατί;;για να γελάσεις να χαρείς βλακόμετρο ;;;;η περιμένεις βράβευση από την τενεκεδούπολη που ζεις και ανατράφηκες χυδαίο κουτόρνιθι…
ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΝΙΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΟΥ….Σηκώνεις την τουφέκα να ούμε με χαχανητά για να σμπαράρεις τουφεκιά ,μόνο για γέλιο και κλείσιμο το μάτι να ούμε……ΒΛΑΞ…ΜΗ ΓΕΛΑΣ ΑΦΟΔΕΥΜΕΝΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΟΛΟΥ…Ρίχνεις δηλητήριο βρε πολυτάλαντο σκουπίδι ,μες σε μια απαίσια νοστιμιά ,για να γελάσεις σκουπιδόλακε για μια όμορφη ψυχή που βγήκε άβουλα και απονήρευτα να δει το άνθρωπο να τρώει χταποδάκι ,με την λαχτάρα και την προσμονή ,του μήπως και γευτεί το κάτι ντης του.. Τί σε ενόχλησε το αδέσποτο που έδιωξες εσύ απάνθρωπε ,εσύ να ούμε γιατί δεν έχει πέρδικες τρυγόνια και ορτύκια;;;;;;;;;;….ΤΡΟΦΑΝΤΟ ΚΟΥΡΑΔΙΟ…
Πάλι θα πουν οι κότες οι λειράτες ,χωρίς κοτέτσι ,πυγμή και στέγαστρο γιατί βρε Κισηρίδη ;;;ΓΙΑΤΙ;;;Πονό ψυχίδη;; Μα με έχουν πληγώσει ανελέητα πολύ ,για πολλές δικές μου όμορφες ψυχές ,πολλές αγνές ψυχούλες τις έχουν θανατώσει…ΤΑ ΖΩΑΚΙΑ ΜΑΣ…Τελειώνω χωρίς ευχή για αυτούς -για αυτά τα ανελέητα ,ανεπρόκοπα σκουπίδια…ΧΩΡΙΣ ΧΩΡΙΣ ΧΩΡΙΣ….Καλοτάξιδα εσείς αγαπημένα μου ζωάκια ,καρδούλες μου μοναδικές…..
