ΕΔΩ ΑΝΑΦΗ, ΕΔΩ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
“Γεια σας γεια σας!
Εδώ Ανάφη , εδώ παράδεισος!
Παρατηρώντας τις σκέψεις μου, συνειδητοποιώ, πως εκτός από τυχερή που βρήκα την Ιθάκη μου , κάτι με σπρώχνει να γράψω και να μοιραστώ μαζί σας την απλή αλλά αγνή και ήσυχη καθημερινότητα που ζούμε σε τούτο το μικρο νησάκι! Ίσως να ελπίζω ,υποσυνείδητα, πως θα διαβαστεί και από περιέργεια θα έρθουν να το επισκεφτούν και άλλοι , που ψάχνουν τον παράδεισο !
Πρόσφατα κάποιος μου είπε πως ο παράδεισος και η γαλήνη, που εγώ αναζητούσα, είναι μέσα μας και πως όπου και αν βρίσκεσαι πρέπει να νιώθεις καλά..Χμ, ναι! ωραία δε λέω ,σωστά! Κάποιος άλλος μου είπε πως η επιλογή μου να ζήσω στην Ανάφη και στην απομόνωση δεν θα μου κάνει καλό..! Πως πάσχω από κατάθλιψη και δεν το ξέρω, πως από κάπου θέλω να κρυφτώ και μπλα μπλα μπλα !!!! Η αλήθεια είναι πως κάτι ήθελα να αποφύγω και θα σας τα γράψω αμέσως , ένα ένα! Ας ξεκινήσουμε από το πως περνάει μια μέρα, σε αυτόν τον μικρο, πολύτιμο παράδεισο.
Ξυπνάς το πρωί με το τραγούδι των πουλιών ή του αέρα ή της θάλασσας, ή με κανέναν ήχο , απόλυτη ησυχία,πας τον περίπατό σου τον πρωινό, εισπνέεις μόνο καθαρό αέρα, βλέπεις εδώ στον παράδεισο αυτοκίνητα πολλά δεν έχει. Μυρίζεις τα λουλούδια , περπατάς και νιώθεις τη ψυχή σου να γεμίζει μυρωδιές και χρώματα. Πιο κάτω συναντάς μια κυρά , σου λέει καλήμερα με αγάπη και ας μη σε ξέρει και αν πιάσεις τη κουβέντα , σου λέει τα νέα για τον καιρό, πιο κάτω συναντάς άλλη κυρά ,σου λέει και εκείνη καλημέρα και όλα τα νέα και τις ειδήσεις που βλέπει στη τηλεόραση , βλέπεις εμείς στο σπίτι δεν το χουμε το χαζοκούτι.
Ο μπάρμπας πιο κάτω θα μου πει τις ιστορίες για τα παλιά τα χρόνια, πως ζούσαν και πως βλέπει τις σημερινές τις σχέσεις , μετά ο φίλος στο εργαστήρι του, θα μου μιλήσει για τα μελίσσια του ,μιλάει για τις μέλισσες λες και μιλάει για τα παιδιά του , θα φτιάξουμε παρέα τις κεραλοιφούλες και τα σαπουνάκια του και θα περάσει η ώρα σαν νεράκι! Ο άλλος φίλος πιο κάτω στο εργαστήρι κεραμικής θα φτιάχνει τα δικά του αριστουργήματα, άλλος πάλι ,ασχολείται με τη κηπουρική και με τη γη!
Πόσο τυχεροί αυτοί οι φίλοι και πόσο αγαπούν και απολαμβάνουν αυτό που κάνουν! Το βράδυ δε, ο ουρανός εδώ είναι διαφορετικός, νομίζεις πως θα αγγίξεις τ’αστέρια , είναι τόσο καθαρός και μαγικός ,σαν πίνακας ζωγραφικής. Όταν έχει πανσέληνο θαρρείς πως κάνουν γλέντι εκεί ψηλά και ανάβουν τη πιο μεγάλη και φανταχτερή φωτιά!!
Πρόσφατα πήγα ταξίδι , όχι μακριά, εδώ δίπλα, ήμουν τόσο ήρεμη από τους ρυθμούς της Αναφούλας ,μέχρι που έπιασα στα χέρια μου το τιμόνι και βγήκα στους δρόμους! Να πω για τον τύπο στο στοπ, που μου κόρναρε με μανία να ξεκινήσω,ενώ περνούσε μια κοπέλα με ένα κοριτσάκι; Να πω για τους πεζούς που έκαναν τον σταυρό τους και ένα τάμα για να περάσουν απέναντι; ή μήπως να πω για τους φίλους και γνωστούς που συνάντησα και ήταν μέσα και έξω, γεμάτοι από ένταση και νεύρα, έτοιμοι να αρχίσουν να βρίζουν ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό!; Η
ηρεμία και η ησυχία μέσα μου άρχισε να κλονίζεται,προσπαθούσα να παραμείνω ήρεμη, μετά έβγαινα πάλι στο δρόμο και ξανά τα ίδια . Ωστόσο ,έλεγα καλημέρα ,από συνήθεια, στους περαστικούς και με κοιτούσαν με μια απορία , λες και ήμουν εξωγήινη ή τρελή!
Συνάντησα έναν φίλο αγαπημένο , και με ρώτησε αν όντως η ζωή είναι τόσο ήρεμη και ιδανική εκεί στην Ανάφη ή μήπως τους κοροϊδεύω. Βλέπετε το χόμπι μου είναι η φωτογραφία και ‘ανεβάζω’ στα διαδικτυακά μου προφίλ κάποιες από αυτές,έτσι οι φίλοι μου απορούν αν είναι όντως πραγματικότητα!
Δεν τους αδικώ , η διαφορά στον τρόπο ζωής, είναι τεράστια , γι αυτό σας γράφω , για να σας πω ,πως υπάρχει ο παράδεισος, δεν είναι μακριά. Κοντά είναι και τον λένε Ανάφη!”.
