ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΘΗΡΑΣ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ;

ΟΤΑΝ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

Τα συμβούλια και οι επικεφαλής δημόσιων  οργανισμών που διαχειρίζονται περιουσία των πολιτών, δεν είναι ιδιοκτήτες. Είναι εντεταλμένοι εκπρόσωποί τους, με ρητή εντολή τη χρηστή, συνετή και διαφανή αξιοποίησή της. Κάποιες φορές όμως, φαίνεται πως θα ήταν προτιμότερο, να ήταν αποκλειστικοί και κατά νόμο ιδιοκτήτες της, γιατί αλλιώς την αφήνουν να καταστρέφεται και να απαξιώνεται.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Αλιευτικό Καταφύγιο της Βλυχάδας. Αφού χρειάστηκαν χρόνια αγώνων, διεκδικήσεων, διαμαρτυριών και πιέσεων, επιτέλους η Σαντορίνη απέκτησε ένα Λιμανάκι, ικανό να εξυπηρετήσει όχι μόνο τους επαγγελματίες και ερασιτέχνες ψαράδες και τους ιδιοκτήτες σκαφών αναψυχής αλλά και τους επιχειρηματίες που με καταμαράν ή ιστιοφόρα πραγματοποιούν επί πληρωμή, κρουαζιέρες γύρω από το νησί.

Αυτή η τεράστια και αποκτημένη με αγώνες και ιδρώτα περιουσία, αφήνεται να ρημάξει. Και δεν χρειάζεται, κανένας λαμπρός επιτελικός νους, για να δει τα αυτονόητα. Η απλή λογική ενός νοικοκύρη χρειάζεται, που βλέποντας τον επερχόμενο χειμώνα, προστατεύει τα ευαίσθητα πράγματά του. Συμμαζεύει ότι πρέπει και επωφελείται από το διάστημα της απραξίας για να ετοιμάσει την ιδιοκτησία του για την εποχή της αιχμής.

Ότι ακριβώς δηλαδή δεν κάνει το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας. Τα σκουπίδια απλώνονται στο χερσαίο χώρο, περιμένοντας απλά το ορμητικό χειμέριο κύμα να τα παρασύρει στα βαθιά. Τα μηχανήματα παροχής νερού ή ρεύματος στα ελλιμενιζόμενα σκάφη, διαλύονται προκαλώντας όχι μόνο καταστροφή της περιουσίας των δημοτών, αλλά και κινδύνους για τα μικρά παιδιά που μαζί με τους γονείς τους, επωφελούνται από τις κυριακάτικες λιακάδες, προκειμένου να κάνουν μια βόλτα δίπλα στο κύμα. Ένα αυτοκίνητο, παρατημένο για χρόνια –όπως μαρτυρά το παχύ στρώμα της σκόνης- και ένα διαλυμένο δίκυκλο, καταλαμβάνουν το στεγασμένο χώρο στάθμευσης, στάζοντας σιγά-σιγά λάδια και υγρά μπαταρίας στο τσιμεντόστρωτο δάπεδο. Κι όλα αυτά γιατί, οι εντεταλμένοι του λαού, έχουν μεν το ύφος την έπαρση και το αλάθητο του ιδιοκτήτη, αλλά η νοοτροπία και πρακτική τους παραπέμπει σε αυτήν ενός ανέμελου και ανεύθυνου προσωρινού ενοίκου.

Κι επειδή ο ταπεινός, ασήμαντος και εμπαθής γραφιάς αυτού του ρεπορτάζ, μαντεύει τη γεμάτη κατασταλαγμένη σοφία του κ. Προέδρου –την παραπέμπω σε φωτό, όπως είχε δοθεί σε άλλη διαμαρτυρία πολιτών- σπεύδει να δηλώσει για μια ακόμα φορά: Ανόητος.