ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ, ΕΣΤΩ ΜΙΣΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ;

Ο ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΣ ΠΕΛΕΚΗΣ ΔΕΝ ΕΔΕΙΡΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΑΛΑΡΗ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟ.

Ήμουν αποφασισμένος να μη γράψω τίποτα. Αρκετό θυμό και αρκετές αϋπνίες είχα αυτές τις μέρες.  Μου το έχουν πει και ο γιατροί μου, διαβάζοντας τα γραπτά μου: «Το άγχος σου, είναι δημιουργικό, φρόντισε να μην το υπερβαίνεις όμως το όριο».  Και για καλό και για κακό, μου έχουν δώσει μια θεραπευτική αγωγή, όταν κάποιες ταχυκαρδίες ή αϋπνίες  με επισκέπτονται.

Αποφασισμένος για το «ΤΙΠΟΤΑ», σήμερα, πήγα να πιω τον καφέ μου. Ώσπου καταφτάνει ο –αποδεδειγμένα πλέον- τραμπούκος Πελέκης. Μου πετάει ένα στικάκι στο τραπέζι. Το αρνούμαι. «Κάνε μου μήνυση» του λέω. Με αυτό το τραμπουκίστικο υφάκι, «να περιμένεις, έρχεται η σειρά σου», μου απαντά.

Στο δια ταύτα, επειδή οργίστηκα. Και η οργή θα με κάνει να φάω το κεφάλι μου. Τραμπούκε Πελέκη, κάνε όσες μηνύσεις θέλεις. Εγώ πάντως ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑ-ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. Και μόλις μου κάνεις μήνυση, ούτε δικηγόρο δεν θα πάρω. Με καμιά πενηνταριά μάρτυρες θα κάνουμε εκδρομή στη Νάξο (εννοείται πως μου έχουν εγγυηθεί, ότι τα έξοδά τους θα τα πληρώσουν οι ίδιοι).

Από εδώ και πέρα, υπάρχεις μόνο εσύ Δήμαρχε Θήρας. Με τραμπούκους δεν συνομιλώ.

Το ότι ένας μαινόμενος τραμπούκος εισέβαλε στο χώρο της δουλειάς μου, είναι αμελητέο;.

Το ότι κακοποίησε συναδέλφους μου δημοσιογράφους, είναι ανύπαρκτο;.

Το ότι διαταράχτηκε η οικιακή και εργασιακή ειρήνη (αυτά για τις νομικάντζες που θέλουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα) δεν υφίσταται ως γεγονός;

Πρέπει Νικόλαε-Αναστάσιε Ζώρζο να κάνουμε εκπομπές παρουσία σωματοφυλάκων;.

Πρέπει να βάλουμε Σεκιούριτι στην είσοδο;.

Πρέπει να οπλοφορούμε στο σπίτι ή την  εργασία μας;.

Κλείνοντας. Εγώ δεν ήμουν εκεί, αλλά το εξώδικο του τραμπούκου Πελέκη, που ζητούσε την  εκπομπή μου που έγινε περίπου μιάμισι- δύο  ώρες πριν τον Ξυλοδαρμό  Χάλαρη), με βάζει σε βάσιμες υπόνοιες, ότι στόχος ήμουν κι εγώ. (είχα φύγει παραδίνοντας νωρίς τηλεοπτικό υλικό , λόγω οικογενειακού προβλήματος που ήξεραν οι συνάδελφοί μου).

Τελικά τα οιστρογόνα του τραμπούκου (όποιος χειροδικεί, είναι τραμπούκος, εκ του νόμου και  για το κοινό θυμικό και για το κοινό περί δικαίου αίσθημα) εκτονώθηκαν στον Χάλαρη, στον Παναγιώτη, τη Μαντώ και τον Αντώνη.

Δηλαδή να καλούμε τα ΜΑΤ, κάθε φορά που θα έχουμε προσκεκλημένο στο Στούντιο Κύριε Δήμαρχε. Θιασώτη της Ηθικής και του Πολιτικού Πολιτισμού;.

Λυπάμαι δια μιαν εισέτι φοράν, εμετρήθεις, εζυγίσθεις και ευρέθεις ελλιποβαρής, Νίκο Ζώρζο.

Και πες στο τσιράκι σου, ότι δεν θα ξανασχοληθώ μαζί του. Αρκεί να μη με προκαλέσει. Όπως έκανε σήμερα. Εκεί θα ξαναγίνω πάλι Γορτύνιος. Ποδογορηνός.

ΥΓ. Λίγα ελληνικούλια ξέρω. Στην καθομιλουμένη, η βιαιοπραγία λέγεται τραμπουκισμός. Και ο βιαίως εισβάλλων σε ιδιωτικό χώρο, χαρακτηρίζεται παραβάτης, τραμπούκος, μαγκουροφόρος (από την εποχή Δηλιγιάννη Τρικούπη), νομικά υπόλογος ή κακοποιός. Αυτά για να βοηθήσω την θρυλούμενη μήνυση Πελέκη. Οπου ξαναλέω, δεν ασχολούμαι ξανά μαζί του.

ΥΓ2. Συγγνώμη Γιώργο Χάλαρη. Νόμιζα πως ζω σε πολιτισμένη κοινωνία και πως η σωματική σου ασφάλεια, ήταν δεδομένη. Έσφαλα. Και την  πλήρωσες, εσύ.