“ΑΠΛΑ ΔΕ ΜΟΥ ΠΑΕΙ Ο ΔΡΟΣΟΞΑΠΛΑ ΠΑΠΠΟΥΛΗ”
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
“Ψάχνω να βρω παπόρι ,θέλω να βρω απάγκιο , αγωνιώ να αλιεύσω ζωντανές αγνές αξεπουπούλιαστες ψυχές για να επανδρώσω την σκούνα μου την στεριανή ,την στεγανή και να υψώσω τα πανιά και την σημαία που έχω σαμπανιασμένα στο δισάκι μου…. και να αναπνεύσω ,να αρμενίσω στεριανά ,σταθερά ,και ανάλαφρα με προορισμό την προσφορά και την χαρά , την δημιουργία και την διατήρηση της μοναδικής παγκοσμίως Σαντορινιάς λουλουδιασμένης ομορφιάς …..λαχταρώ να προσελκύσω κωπηλάτες νέους διανθισμένους με καλοσύνη ,δραστήριους , διαβασμένους και όχι ξεθωριασμένους αμφορείς ….. της τωρινής μας εποχής τα μονοπάτια να διαβώ και να μου φέξουν , να αρμενίσω και να φροντίσω και να χαϊδολογήσω ονειρικά τις ομορφιές που τις ανήκουν ….
Θέλω με γδούπο της καταχνιάς την πόρτα πια να κλείσω και της ανημποριάς επιμελώς τον κλότσο για να δώκω….ΚΑΝΑΓΙΕΣ …..ΕΕ….ΚΑΝΑΓΙΕΣ…..θέλω ,εύχομαι και προσεύχομαι η πολιτικοποίηση ,η κομματοποίηση ,η ψευτοποίηση ,και η παραμυθοποίηση , τα ψεύτικα πολιτικά αγάλματα να μη ξαναβρούν κατοικιά ….απανεμιά και απάγκιο την μαγκούρα τους να ακουμπήσουν…….και γιατί όλα αυτά πάλι θα αναρωτηθεί ο κειμενολάτρης μου και θυμο φιλόσοφος παππούς;; γιατί τέτοια εποχή θαλασσοπαιχνιδιάρη μου;;θα μου μουρμουρίσει γιατί;.
Απλά δεν μου πάει η δροσοξάπλα παππούλη και ούτε ο ίσκιος της ανεμελιάς ….αυτό μου το κουσούρι είναι μια θετική ,μοναδική ,και ανίατος κατάσταση που με βολοδέρνει και με αναζωογονεί που με δηλώνει ζωντανό ,ενεργό και χρήσιμο…..ας μοσχομυρίσω ,ας λιβανιστώ και ο εγώ γεροσοφιστής ….. το χρειάζομαι μου είναι απαραίτητο μετά από πολλά και ανελέητα λασποτινάγματα των περιοίκων μου ,και εν κατακλείδι διαισθάνομαι ότι τα μικρά μου αγγελούδια ακούγοντας με τώρα δια της νοηματικής θα εξασκηθούν αργότερα και θα μου ανταποδώσουν δια της πενταδακτύλου τα εύσημα τους …….. λόγια λόγια και τηγανίτες τίποτα παππούλη ….ένα παπόρι δεν είναι όλη μας η ζωή ;
Ένα σκαρί επιτέλους δεν πρέπει πιά να βρούμε και στεριανά να ταξιδεύσομε και να προσφέρομε ,να ορθοδρομήσουμε και να ψαχτούμε ; Δεν επιβάλλεται θαρρώ αφέντες μου….. να αποδοθούν τα του καίσαρος τω Καίσαρι δεν πρέπει;;”.
Καπετάνιε , πολύ δύσκολο να βρεις προσωπικό να επανδρώσεις τη σκούνα που θέλεις να αρμενίσεις , γιατί αυτοί που σου κάνουν παθαίνουν ναυτία μόνο που λογιάζουν τη θάλασσα !!!
Αχ καπεταν Γιώργο της θάλασσας τα όνειρα και τις αλήθειες κανένας στεριανός δεν τα λογίζεται. Εκεί, αυτά που φεύγουν πάνω στα κύματα γυρνούν ανταριασμένα ως σκέψεις και προβληματισμοί που στη στεριά δεν έχει πυξίδα να τα βρουν.
Τι να πεις στους ψευτοκυβερνήτες, οτι στα χέρια τους έχουν τις τύχες και το μέλλον του αφρού των ανθρώπων κι αυτοί αντί να το κουμαντάρουν μ’ ανοιχτά τα πανιά για να τους ταξιδέψουν γοργά στο δίκαιο και δημιουργικό μέλλον, το πνίγουν στην πρώτη φουσκωθαλασσιά ομολογώντας ότι έχει φουρτούνα και το σκαρί δεν αντέχει;