ΑΜΕ ΡΩΤΑ ΤΟΝ ΑΙΟΛΟ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
«Πόσο να αντέξεις ,να σταθείς ,να αντισταθείς ,πόσο να καρτερέψεις την θάλασσα να δεις και να χαδέψεις ,να ταξιδέψεις ,να οραματιστείς ,να ονειρευτείς ώσπου να ξεπεζέψεις και τον κοχλασμό της να αγναντέψεις ξάστερος και δροσερός ..Πόσο;;Καλημέρα παιδιά ,καλημέρα καπετάν Βασίλη, πες στον πρώτο….ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΝΝΟΟΥΣΑ…ότι σε μια ώρα αναχωρούμε για το δρομολόγιο μας και επίσης πες στο Λοστρόμο να ρίξει μια εμπεριστατωμένη ματιά παντού με τους επιτελείς του , γιατί ο καιρός είναι χειρότερος, και μόνο στα δελτία καιρού έχει πέσει, στην ουσία πολύ χειρότερος …Με κοιτάζει αμήχανος και διερωτάται ο ύπαρχος ,τι λέει πάλι ο καπετάν φουρτούνας…ΜΕ ΕΝΝΟΗΣΕΣ ΥΠΑΡΧΕ;;;αυτά βλέποντας τον και μόνο, χωρίς δύστροπη ματιά, χωρίς περαιτέρω ερωτώ-απαντήσεις…..
Καραβίσια επικοινωνία μοναδικού, εγκυρότατου, αγνώστου λεξιλογίου , εποχής και εφευρέτη…Η ματιά, η σιωπή και το κούνημα της κεφαλής (όχι της ουράς) …ΜΑΛΙΣΤΑ Κ. ΠΛΟΙΑΡΧΕ..χωρίς χασμουρητά ,φούμαρα .πρυμναίους κνησμούς και αερισμούς λεβήτων…ΜΗ ΑΠΟΡΕΙΤΕ ΕΤΣΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ…μη ψαχουλό ψάχνεστε λεβέντες μου ομορφονιοί ,αυτά διαδραματίζονται επιμελώς ,επιτυχώς εις τα πλεούμενα ,της μαγευτικής ναυτικής δεξαμενής της ακτοπλοΐας μας…
Απόπλους λοιπόν για δυτικές Κυκλάδες ,άγονη Δωδεκανήσου και ξανά ,μανά στην θαλασσινή μας Πύλη…ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ…08.00 αριβάραμε περιχαρείς για το εργασιακό μας σουλάτσο με το ανθοκήπιο ανθρώπων και ναυτοσύνης «ΚΙΜΩΛΟΣ» της εποχής εκείνης, της ευωδιαστής …
Καλημέρα σας αναφωνεί ένας Κύριος από την πόρτα της Γέφυρας ,κάποιας ηλικίας ,κάποιας ομορφιάς ,και απεριορίστου σεβασμού……απειροελάχιστα δευτερόλεπτα χρειάστηκαν για να αναγνωρίσω τον επισκέπτη-επιβάτη που με διαπέρασε η ματιά του, και η λαμπερή του όψη…εκσφενδονίστηκα, αγκαλιαστήκαμε ,δακρύσαμε ,μουσκέψαμε ,παραμένοντας σαν ξόβεργες αγκαλιά….Γιωργή ΜΟΥ (έτσι με λεε)….ΕΣΥ ΕΔΩ….Άντε να πολυσκεφτείς ,να αποχωριστείς την αγκαλιά και να μη βουρκώσεις από χαρά και σεβασμό…
Αποφεύγοντας τις συναισθηματικές απορίες σας αναφέρω ότι ήταν ένας μοναδικός άνθρωπος που κόσμησε την θέμιδα ,που δεν ανήκε στους Τιτάνες αλλά στις Κυκλάδες ,και συμβόλιζε τον νόμο ,την τάξη ,και το θείο δίκαιο ,εκπροσωπώντας την εδώ ομορφιά της νομιμότητας ,της νομικής ευταξίας, αλλά και της ανθρωπιάς. Η ευλογημένη μας γνωριμία με τα πλοία έγινε όταν ήμουν εύελπις στο Αιγαίο…. χάρηκε ειλικρινά πολύ για την εξέλιξη μου ,όπως και εγώ για την δική του εξαίσια επαγγελματική ,ομορφόδιαδρομή ..
Καφέ πριν αρχίζει ο χορός και οι κλασικές φιγούρες ..Όπως επιβαλλόταν του ανέφερα ότι οι καλαματανιοί χοροί δεν θα άφηναν τίποτα όρθιο μέχρι το πρώτο μας απάγκιο στην Κύθνο…Με θωρούσε έκθαμβος που ήμουν στο μεσαίο παράθυρο….χωρίς να αρθρώσει λέξη…να δίνω εντολές…ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ…Μετά από τις βούτες τις τρελές και τα θαλασσινά τρικλίσματα αραξοβολιάσαμε στην Κύθνο αποβιβάζοντας ότι είχε σταθεί όρθιο και συνετό από την ζάλη ,τετράτροχο και δίτροχο ανθρώπινο…Χαρτικά είχε αποδημήσει το εννιάρι Βοριάς …ΧΑΡΤΙΚΑ.. όπως ήλεα τότενες δηλ. προγνωστικά ΠΡΟΠΟ.. τι εννοώ ;;δεν είχε απαγορευτικό, αλλά χειρότερο καιρό μετά την άρση….πολλές φορές μας το σερβίριζαν ανάλατο…
Γιατί;;κα άμε ρώτα τον Αίολο ,τον Ποσειδώνα και τσι μεγάλες τσι παπόρες …. Αναχωρήσαμε για Σέριφο και τα αποδέλοιπα νησιά…έπρεπε να τσιμπολοήσουμε κάτι ντης δεν έπρεπε;;..ΠΑΜΕ ευγενώς πρότεινα …Έπρεπε να πάω ,έπρεπε να ρθει, μακρινός προορισμός η Κάρπαθος για αυτόν ,δεν ήταν μια εμπλιά….Γιωργή μου μια φρυγανιά και ευθυγράμμιση για την κουκέτα μου…Τα γραφολοϊδια μου λοιπόν δεν έχουν σκοπό να σας μάθουν αγκυροβολιές, πρυμνοδετήσεις ,και μανούβρες …ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ…Ήταν σφοδρή επιθυμία μου και διακαώς ήθελα ,αφού ήρθε , να ηρεμήσει ο επισκέπτης μου και να συνεχίσουμε την πάρλα που είχαμε χρόνια πριν ξεκινήσει και με έκαιγε ,να τα ζήσει και να δει πως αλλάζουνε κατωφόρια οι θαλασσό τιμονιέρηδες ,πως μάθαμε τσι προσευχές και αφήσαν τα τραγούδια και βγάζαν μαλλιά οι καραφλοί..
Γιατί;;Μα εμείς οι καραβό κυβερνώντες είμαστε τακτικότατοι πελάτες της θέμιδος ,αφού βεβαίως περνούσαμε από την πειθαρχική Βάσανο ..ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ…Αι δικαιολογίες αβάσιμες και ως εκ τούτου τιμωρείστε…Εις το επόμενο γραφολόημα μου , θα απολαύσετε δια χειρός εμού του γέροντος θαλασσινού πατρός σας πολλά που θα σερβιριστούν από όλους εμάς τους πονεμένους της τότε εποχής …ΥΠΟΜΟΝΗ ΛΙΓΑΚΙ… και αναμείνατε επ’ ολίγον δια την διδακτορική σας διατριβή…ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ…..
Περάσαμε ασθμαίνοντας το στενό Κύθνου Σερίφου και θαλασσοπορίσαμε από την υπήνεμο πλευρά λιάκι να αναπνεύσουμε…παραλλάξαμε την άκρα Κύκλωπα και πλησιάζαμε το λιμάνι , με τον Βοριά να θερίζει τα πάντα ,αγχωθήκαμε .δέσαμε ,από επιβιβάσαμε ,αεριστήκαμε άνευ οσμής από χαρά και πλώρη για Σίφνο ..Η συζήτηση γέμιζε πολλά βιβλία ,η κουβέντα αχαλίνωτη με πολλά για πολλούς και πολύ χρήσιμα για τους νέους αξ/κούς που μετείχαν στην νομικό Πλοιαρχική συνεδρία ..Σίφνος με τις ίδιες τρέλες ο αψύς τρελοβοριάς συνοδεία μπουρινιών που ευτυχώς θα βοηθούσαν την ηρεμία του…από επιβίβαση των μαραμένων από το κούνημα επιβατών , αμαξιών και πορεία για Μήλο…..
Στην Γέφυρα με τους επιτελείς μου και τον άνθρωπο μας , για συνέχιση της συζήτησης μας .. Είπαμε πολλά χρήσιμα για την ζωή -ζωή μας ,για τις χρήσιμες νομικο δικαστικές απορίες μας…..Ο αγαπημένος μου άνθρωπος – επιβάτης σιωπηλός ,συνοφρυωμένος με κοίταξε αρκετά αμολώντας την Νετρονίου ότι αδυνατεί να συνεχίσει λόγω ταλαιπωρίας και θα αποβιβαστεί στην Μήλο…πρυμνοδετήσαμε αποεπιβιβάσαμε επιβάτες και οχήματα και πιότερο μας – με αποχαιρέτησε ενθέρμως χωρίς πολλά λόγια και αναφορές..Το αποδέλοιπο ταξίδι ήταν εκτός από την αγρεμένη θάλασσα και η πίκρα του αποχωρισμού….
Σε ότι ανθρώπινο και υλικό αναφέρομαι έχει εξανεμιστεί έχει χαθεί…ΜΕ ΕΝΝΟΗΣΑΤΕ…μένοντας μόνο οι αναμνήσεις και οι διδαχές από τον ανθρώπινο θησαυρό και γιατί όχι από το υλικό. «ΚΙΜΩΛΟΣ»…ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ…»
